Πληροφοριακά Στοιχεία

Γονική Κατηγορία: ROOT

Κατηγορία: Η Γεωργία στη Σαμοθράκης

Δημοσιεύθηκε : Κυριακή, 21 Ιούνιος 2015 06:37

Γράφτηκε από τον/την Super User

Εμφανίσεις: 2312

Το σκίσιμο

Ανήμερα του Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου οι γεωγργοί μάζευαν τα βόδια τους και τα ετοίμαζαν για του σκίσ(ι)μου Όσα χωράφια προοριζόταν για σιτηρά (σιτάρι και κριθάρι) έπρεπε να οργωθουν  μια και δυο φορές πρν την σπορά. Τα μπαΐρια (χωράφια που ήτανε απότιστα και άγονα) που ήτανε ακαλλιέργητα απο την προηγουμενη χρονιά με το πρώτο όργωμα που γινόταν με ξύλινο άροτρο ξεραινότανε τα χόρτα και ακολουθουσε δεύτερο με σιδερένιο  για να σπάσουν οι βόλοι 

Το σπάρσιμο

Του σπάρσ(ι)μου γινότανε κοντά του Αγίου Νικολάου  οπότε ο γεωργός έβαζε τον πρώτο σπόρο Η ημερα αυτή ήτανε ημέρα γιορτής Τα χαράματα ο γεωργός ετοίμαζε τα ζώα και τα έκανε "κασιαγί" δηλαδή τα χτένιζε με τη ξύστρα  και τα τάιζε  Όλοι βοηθούσαν στο φόρτωμα και στις ετοιμασίες και στις προμήθειες. Έπαιρνε τον καλλίτερο σπόρο του "καθαουσπόρ" και τον έρριχνε στο έδαφος με τις ευχές για καλή σοδειά Όλες οι  ένέργειες ήτανε στο ίδιο μοτίβο εκτός απο την κυριακή και του Αγίου Μόδεστου που είναι προστάτης των γεωργών οπότε υπήρχδε ανάπαυση. Τότε οι νοικοκυρές έφτιαχναν κόλυβα  και έδιναν και στα ζώα Όταν τελειωνε η σπορά των ιδιόκτητων χωραφιών πήγαιναν και στους παααασπουργιαδεις Αυτοί ήταν ιδιοκτήτες χωραφιών κυρίως βοσκοί που δεν είχαν δικλα τους βόδια και έπαιρναν γεωργούς και τους πλήρωναν σε είδος: Κρέας μαλλί τυρί κλ.π Επίσης έσπερνα και χωράφια που ήτανε νοικιασμενα και έδιναν το μουρτί Συνήθως ένα πνάκ(ι) στάρι ή δυο ανάλογα με το πόσο έυφορο ήταν το χωράφι. Ομοίως έσπερναν και χωράφια που είχαν οι μεγαλομπακάληδες του νησιού και εξασσφάλιζαν είδη παντοπωλείου Τέλος δεν λησμονούσαν να δώσουν και στο μετόχι του Αγίου Αθανασίου Τη ημέρα του Αγίου Στεφάνου έσπερναν τα χωράφια των φτωχώνΓια το κριθάρι "του κθάρ" δεν βιαζόταν και πολύ γιατί φοβόταν μη του πάρ του πλι. Τα κθαουπούλια έτρωγαν τους σπόρους . Από τον Φεβρουάριο και έκαναν το χωράφι "νιαμα" για καλλιέργειες όπως ήτανε το μποστάνι και το καλαμπόκι Κατά τον Μάιο είχε τελειώσει τα οργώματα και άρχιζε τις ετοιμασίες για τον θερισμό . Όμως τα βόδια δεν χρειαζόταν πια. Ετσι μαζευότανε όλοι οι γεωργοί και παοφάσιζαν ποιον θα προσλάβουν τον αγελαδάρη που θα φύλαγε τα ζώα ως την επόμενη σεζόν. Προφανώς η αμοιβή ήτανε πάντα σε είδος και πολύ σπάνια σε χρήματα. Έπαιρναν λοιπόν ντουν αμπαλιουκόπου και έκουβαν αμπαλιουργιές και με αυτές έφτιαχναν μια μεγάλη μάντρα για να βάζει μέσατα ζώα τα "γιαλόμαντααα" Ο γελαδάρης ητανε καλοπληρωμενος άμα σκεφτεί κανεις πως έπαιρνε  δυο κιλά  στάρ και  ένα κιλό κθάρ για κάθε ζευγάρι βόδια. Το κιλό είναι τοπική μονάδα όγκου και δεν έχει σχεση με το κιλό μάζας που ξέρουμε για του στάρ ένα κιλό ισοδυναμούσε με  28 οκάδες ενω για του κθάρ 24  επειδή ήταν πιο ελαφρύ. Πολλές φορές και το μουρτί το νοίκι δηλαδή για τα χωράφια το μετρούσαν με την ίδια μονάδα όγκου ή του πνάκ(ι) Ένας καλός γελαδάρης φρόντιζε 50 ζευγάρια βόδια Ετσι μάζευε περίπου 2800 οκάδες σταρ και 1200 οκάδες κθάρ τον χρόνο ΄που δεν τα έβγαζε ούτε ο πιο καλος γεωργός