Πληροφοριακά Στοιχεία

Γονική Κατηγορία: ROOT

Κατηγορία: ΑΛΙΕΙΑ

Δημοσιεύθηκε : Πέμπτη, 07 Μάιος 2015 18:48

Γράφτηκε από τον/την Super User

Εμφανίσεις: 1698

 Το χταπόδι είναι μαλάκιο κεφαλόποδο με οκτώ πλοκάμια, (απ' όπου και το όνομά του), δίχως καθόλου όστρακο Κατά την Συστηματικη ταξινόμηση το χταπόδι ανήκει στην οικογένεια των Οκτωποδιδών, της τάξης των Οκτωποδων ή Οκτωβραχιωνωτών της υφομοταξίας  των  Διβραγχιωτών ή Κολεοειδών της ομοταξίας των  Κεφαλοπόδων  της γενικότερης  συνομοταξίας των Μαλακίων Στο κέντρο των πλοκαμιών υπάρχει το στόμα το οποίο φέρει σιαγόνες από κερατίνη για τον τεμαχισμό της τροφής όπως επίσης και μασητική κατασκευή (Radula). Το χταπόδι διαθέτει πολύ ανεπτυγμένο νευρικό σύστημα και πολύ ανεπτυγμένα μεγάλα μάτια με σύνθετη δομή, ενώ η όρασή του είναι οξεία. Το κυκλοφορικό σύστημα αποτελείται από 3καρδιές από τις οποίες οι δύο ωθούν το αίμα στα βράγχια και η τρίτη στο υπόλοιπο σώμα. Η μεταφορά οξυγόνου εξυπηρετείται από την πρωτεΐνη αιμοκυανίνη, η οποία περιέχει χαλκό και έχει γαλάζιο χρώμα. Κατά μήκος των πλοκαμιών το χταπόδι φέρει μικρές βεντούζες που το βοηθούν να παγιδεύει την τροφή του, να κινείται με ευκολία σε όλων των ειδών τις υποβρύχιες επιφάνειες, αλλά και να προσελκύει μικρά όστρακα και πετραδάκια, προκειμένου να καλύψει τη φωλιά (θαλάμι) του. Τα χταπόδια απαντώνται τόσο σε ρηχά όσο και σε πολύ βαθιά νερά κι εξαρτάται η περιοχή όπου ζουν και αναπτύσονται.(Πηγή Βικιπαιδεία)

Το χταπόδι όπως λέγεται είναι το πιο έξυπνο κεφαλόποδο που υπάρχει. Στην αρχή είχε κέλυφος.Αλλά το απέβαλε και το κενό προστασίας που άφησε η έλλειψη όστρακου αναπληρώθηκε απο την δύναμη την ταχύτητά του και κυρλιως απο την ικανότητά του στο καμουφλάζ στο οποίο θεωρείται πρωταθλητής. Το χταπόδι έχει πολλαπλές ικανότητες: Μπορεί ας πούμε να κτίσει το "σπίτι του" κουβαλώντας διάφορα υλικά τα οποια όμως προδίδουν την θέση του. Προφανώς  έχει και αρσενικό και θηλυκό χταπόδι . Το αρσενικό έχει τα δυο  μπροστινά του πλοκάμια μερικές πολύ μεγάλες βεντούζες και ζουν 1-2 χρόνια. Στα θηλυκά όλες οι βεντούζες είναι ίδιες και ζουν 1 χρόνο. Μόλις γεννήσουν και επωάσουν τα  αβγά ους πεθαίνουν και το σώμα τους γίνεται τροφή για τα μικρά. Ψαρεύονται με μπρακαρόλες (βλέπε λέξη) με συρτή με δίχτυα με καμάκι με σαλαγγιά με γάντζο με "νταούλια" και με τράτα. Στη Σαμοθράκη χταπόδια έχει στα μέρη που είναι πετρώδη και με τραγάνα. Αγαπημένος μεζές του χταποδιού είναι τα καβούρια. Το βράδυ βγαίνουν στον γιαλό έξω έξω για να πιάσουν καβούρια αλλά εκεί τα πιάνουν οι άνθρωποι με  τα χέρια τους.Το βάρος τους φτάνει απο 0,5 ως 6 κιλά αν και εχουν αναφερθεί και πάνω απο 6.Από παλιό ψαρά που δενζει πια έμαθα πως καποτε έπιασε χταπόδι 13 οκάδες. Γενικά τα χταππόδια που ζουν στα ρηχά τα πιάνουμε σχετικά έυκολα με καμάκι ή σαλαγγιά. Αυτα που ζουν στα βαθεία τα πιάνουμε με μπρακαρόλα από Σεπτέμβριο ως και Ιουνιο.Μετά γίνονται πολύ πλαδαρά και δεν μπορεί η μπρακαρόλα να τα ανεβάσει πάνω  στη βάρκα. Κόβονται και δραπετεύουν.Χταπόδια έχει: Στα Μαύρα Βράχια στον Κάβο στα Άσπρα Βράχια στη Σκάλα στον Μακρύ γιαλό στην Βουρλιά στους Κήπους στον Άγκιστρο στα Λουτρά στους Κρυώτες στον Κατσαμπά και έξω απο το λιμάνι. Όταν το ανεβάσεις στη βάρκα πρέπει να το σκοτώσεις αλλιώς θα βρει τρόπο να φυγει. Εύκολος τρόπος είναι να τα κτυπήσεις με τον κόπανο ( βλέπε λέξη).Άλλος είναι να τα τρυπήσεις με κοφτερό μαχαίρι στο σημείο που ενώνεται το κεφάλι με τα πλοκάμια.Έχει τραγανό και αν το πετύχεις το ζώο ασπρίζει και παραλύει. Το χταπόδι τρώγεται τηγανητό βραστό σαλάτα με μακαρονάκι αλλά το πιό νόστιμο είναι το λιόκαφτο

 Λιόκαφτο χταπόδι: Αφού το χτυπήσουμε πολύ για να μαλακώσει και αφού το "σγουρίσουμε" του γυρνάμε την κουκούλα του ρίχουμε αρωματικά φυτά όπως ρίγανη αν θέλουμε και τα κρεμάμε στον ήλιο. Μετά απο 10-15 μέρες είναι μελίχλωρα και τα μαζεύουμε οπότε είναι έτοιμα.Αν θέλουμε τα μασάμε και ετσι σαν τσίχλα. Όμως το σύνηθες είναι να τα ψήνουμε στα κάρβουνα και μετά με ξυδι και λεμονάκι και λάδι είναι ένας  κατ εξοχήν ουζομεζές.Για να γίνει λιόκαφτο το χταπόδι πρέπει να είναι πάνω απο κιλό. Αν είναι μικρό στεγνώνει πολύ και δεν μπορεί κανεις να το μασήσει Στη Σαμοθράκη ως και την δεκαετία του 60 είχε πολλά αχταπόδια στην περιοχή απο την Κοφκή ως τους Αρχαγγελους αλλά σημερα δεν εχει  Θεωρώ πως τα λιπάσματα που ρίχνουν οι γεωργοί και με τη βροχή πέφτουν στην θάλασσα έχουν διώξει τα αχταπόδια. Είναι πολύ γνωστό πως ο θεεικός χαλκός (γαλαζόπετρα) διώχνει το χταπόδι . Είναι και μια μέθοδος που χρησιμοποιούσαν οι ψαράδες να βγάζουν το χταπόδι απο το θαλάμι αλλά είναι απαγορευμένη όπως και άλλα χημικά  Μία  μέθοδος αλιείας των χταποδιών ήταν και τα νταούλια που δεν χρησιμοποιούνται . Αυτή βασιζεται στι γεγονός πως τοχταπόδι ψάχνει να βρει το "σπίτι" του και μπαίνει μέσα . Σε πολλά μέρη ρίχνουν μικρά κουτιά και εκεί μπαινουν τα χταπόδια τα οποία τα πιάνουν εύκολα Μια ειδική κατηγορία είναι και τα μοσχοχτάποδα ή οι μοσκοί όπως λέγονται στη Σαμοθράκη. Είναι σαν μικρά χταποδάκια αλλά έχουν δυσανάλογα μεγάλο κεφάλι  μια σειρά απο βεντούζες και πολύ αδυνατη γεύση σε σχέση με τ τα χταπόδια Αλιεύονται με τράτα και χρησιμοποιούνται κυρίως για δόλωμα σε χοντρά παραγάδια και για φαγητό αφού ενισχυθεί με διάφορα μυρωδικά όπως  δάφνη και μπαχαρικά

• Προηγούμενο
• Επόμενο