Οι Οκτώ Αρχές Συστημάτων Ποιότητας

Το ISO 9001 υποστηρίζεται από οκτώ ευρύτερα γνωστές Αρχές Διαχείρισης Ποιότητας. Αυτές οι κατευθυντήριες αρχές είναι η ραχοκοκαλιά του πιο δημοφιλούς πρότυπου για την ποιότητα του ISO 9001:2015.

ΑΡΧΗ 1: ΕΣΤΙΑΣΗ ΣΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ (CUSTOMER FOCUS)

Οι οργανισμοί στηρίζονται στους πελάτες τους και για το λόγο αυτό θα πρέπει να κατανοούν τις τρέχουσες και τις μελλοντικές ανάγκες τους, να ικανοποιούν τις απαιτήσεις τους και να προσπαθούν να υπερβαίνουν τις προσδοκίες τους.

Οι πελάτες διαδραματίζουν πρωτεύοντα ρόλο στη μελλοντική αύξηση του κέρδους του οργανισμού.  Για να διατηρεί τους πελάτες του ο οργανισμός πρέπει να κατανοεί τις τρέχουσες καθώς και τις πιθανές μελλοντικές τους απαιτήσεις, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως

ΑΡΧΗ2: Η ΗΓΕΣΙΑ (LEADERSHIP)

Οι ηγέτες εξασφαλίζουν αρμονία, κατεύθυνση και το εσωτερικό περιβάλλον του οργανισμού.  Πρέπει να δημιουργούν και να διατηρούν το κατάλληλο εσωτερικό περιβάλλον μέσα στο οποίο όλα τα άτομα μπορούν να συμμετέχουν πλήρως στην επίτευξη των αντικειμενικών σκοπών του οργανισμού.

Η διοίκηση του οργανισμού πρέπει να παρέχει η κατεύθυνση καθώς και ένα κατάλληλο περιβάλλον για τη λειτουργία του οργανισμού.  Υλοποιώντας αυτά η διοίκηση παρέχει τη δυνατότητα σε όλα τα άτομα να συμβάλουν πλήρως στην επίτευξη των αντικειμενικών σκοπών του οργανισμού.

ΑΡΧΗ3: ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ (PEOPLE INVOLVEMENT)

Τα άτομα σε όλα τα επίπεδα είναι η πεμπτουσία του οργανισμού και η πλήρης συμμετοχή τους επιτρέπει να αξιοποιούνται ικανότητες τους προς όφελος του οργανισμού.

Τα άτομα σε όλα τα επίπεδα ενός οργανισμού έχουν τη δυνατότητα να επηρεάζουν την ικανότητά του να επιτυγχάνει τους αντικειμενικούς του σκοπούς.  Εμπλέκοντας όλα τα άτομα και αξιοποιώντας τις ικανότητες και τις γνώσεις τους δημιουργείται το περιβάλλον όπου οι εργαζόμενοι στηρίζουν και συμμετέχουν στην επίτευξη των αντικειμενικών σκοπών του οργανισμού.

ΑΡΧΗ4: ΔΙΕΡΓΑΣΙΟ-ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ (PROCESS APPROACH)

Ένα επιθυμητό αποτέλεσμα επιτυγχάνεται πιο αποδοτικά, όταν οι σχετικοί πόροι και δραστηριότητες διαχειρίζονται ως μία διεργασία.

Κάθε δραστηριότητα η οποία λαμβάνει εισερχόμενα και τα μετατρέπει σε εξερχόμενα θεωρείται διεργασία.  Για να είναι αποτελεσματικός ένας οργανισμός πρέπει όλες του οι διεργασίες να διαχειρίζονται με το πιο αποτελεσματικό τρόπο.  Η συστηματική αναγνώριση και διαχείριση των διεργασιών που εκτελούνται στον οργανισμό και η αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών αναφέρονται ως διεργασιο-κεντρική προσέγγιση.

ΑΡΧΗ5: ΠΡΟΣΕΓΙΣΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΩΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (SYSTEMATIC APPROACH TO MANAGEMENT)

Ο προσδιορισμός, η κατανόηση και η διαχείριση ενός συστήματος αλληλεξαρτώμενων διεργασιών ως ένα σύστημα συμβάλλουν στην αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα του οργανισμού κατά την επίτευξη των αντικειμενικών στόχων του.

“IDENTIFYING, UNDERSTANDING AND MANAGING INTERRELATED PROCESSES AS A SYSTEM CONTRIBUTES TO THE ORGANISATION’S EFFECTIVENESS AND EFFICIENCY IN ACHIEVING ITS OBJECTIVES.”

Η διαχείριση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των προσδιορισμένων διεργασιών θα υποστηρίξει την επίτευξη του τελικού στόχου.  Το εξερχόμενο από μία διεργασία, μπορεί να γίνει εισερχόμενο μιας άλλης.  Αυτό σημαίνει ότι οι πολλαπλές διεργασίες διαχειρίζονται από κοινού ως ένα σύστημα το οποίο τελικά οδηγεί στην επίτευξη μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας.

ΑΡΧΗ6: ΔΙΑΡΚΗΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗ (CONTINUAL IMPROVEMENT)

Η διαρκής βελτίωση της συνολικής επίδοσης του οργανισμού θα πρέπει να αποτελεί μόνιμο αντικείμενο αντικειμενικό στόχο του οργανισμού.

Η βελτίωση αναφέρεται στις ενέργειες που γίνονται ώστε να προάγουν τις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά των προϊόντων ή και να αυξάνουν την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα των διεργασιών για την παραγωγή και τη διανομή του

ΑΡΧΗ7: ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΗ ΛΗΨΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΒΑΣΕΙ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ (FACTUAL APPROACH TO DECISION MAKING)

Αποτελεσματικές αποφάσεις βασίζονται στη λογική ή στην αισθητική ανάλυση των δεδομένων.

Οι διευθυντές σε όλα τα επίπεδα μέσα σε έναν οργανισμό απαιτείται να λαμβάνουν αποφάσεις οι οποίες επηρεάζουν την κατεύθυνση του οργανισμού σε ότι αφορά την επίτευξη των στόχων.

ΑΡΧΗ8: ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΜΟΙΒΑΙΟΥ ΟΦΕΛΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗ (MUTUALLY BENEFICIAL SUPPLIER RELATIONS)

Ο οργανισμός και οι προμηθευτές είναι αλληλεξαρτώμενοι και η σχέση αμοιβαίου οφέλους επαυξάνει την ικανότητα και των δύο για απόκτηση κέρδους.

Τα προϊόντα που λαμβάνονται από τους προμηθευτές αποτελούν σημαντικό στοιχείο του τελικού προϊόντος που παραδίδεται στον πελάτη.  Βελτιώνοντας τη σχέση μεταξύ του οργανισμού και των προμηθευτών του κερδίζει ο πελάτης σε θέματα ποιότητας, αξιοπιστίας και συνέπειας.