ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΜΙΝΙΜΑΛΙΣΜΟΣ

Ημερομηνία ανάρτησης 12-02-2010

Παπαθανασίου Παναγιώτης, Δάσκαλος στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Κατερίνης

Διαθέσιμο και στο blog του συναδέλφου Παπαθανασίου Παναγιώτη  http://epanaxrhsimopoihsh.blogspot.com   

Αρχική σελίδα


    Νομίζω είναι γνωστό σε όλους μας ότι περάσαμε από την εποχή της υπερκατανάλωσης πόρων και αξιών σε μια εποχή οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και όχι μόνο.

    Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα να ασχοληθούμε με νέες λέξεις που θα στηρίζουν το κοινωνικό μινιμαλισμό με την εξοικονόμηση πόρων και τη δημιουργία κλίματος ασφάλειας στους πολίτες. Μια από αυτές τις λέξεις είναι και αυτή της επαναχρησιμοποίησης.

    Μέχρι στιγμής με το περιεχόμενο αυτής της λέξης έχουν ασχοληθεί, η εκκλησία, οι παλαιοπώλες, οι ρακοσυλλέκτες, άτομα με κοινωνική ευαισθησία και η τοπική αυτοδιοίκηση κατά κάποιον τρόπο μέσα από την ανακύκλωση. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό και δεν γίνεται κάτω από την σωστή του διάσταση.

    Φορείς και πολιτεία πρέπει να δουν το ζήτημα αυτό με θετική ματιά και να ασχοληθούν σοβαρά με το θέμα αυτό, σε μια προσπάθεια αποενοχοποίησης και δημιουργικής διαχείρισης του περιεχόμενου της έννοιας αυτής.

    Νομίζω ότι η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να οργανώσει ένα σύστημα συλλογής και διαχείρισης πραγμάτων και αντικειμένων που καταλήγουν στις χωματερές παράλληλα με την σοβαρή προσπάθεια που κάνει στον τομέα της ανακύκλωσης.

    Ένα καλό παράδειγμα είναι η συλλογή και διαχείριση βιβλίων που καταλήγουν στην ανακύκλωση και πολλές φορές στα σκουπίδια με την βοήθεια των σχολικών μονάδων των δήμων.

    Ένα άλλο καλό παράδειγμα θα ήταν η συλλογή και η προώθηση σε επαναχρησιμοποίηση ρούχων και παιχνιδιών που είναι σε πολύ καλή κατάσταση, μέσα από ένα στεγασμένο και με εμπορική διάσταση χώρο που θα διαχειρίζεται ένα μεικτό σύστημα δημοτικής και ιδιωτικής πρωτοβουλίας και συσχέτισης, που αφού συλλέγει, καθαρίζει και αποστειρώνει τα υλικά αυτά θα τα διαθέτει σε συμπολίτες μας ή θα τα προωθεί σε χώρες που τα έχουν ανάγκη (Αϊτή).

    Ακόμα αυτά και άλλα υλικά εάν δεν είναι δυνατόν να επαναχρησιμοποιηθούν μπορούν να μεταποιηθούν και να γίνουν και πάλι χρήσιμα μέσα από συνεταιρισμούς που θα ασχολούνται με την μεταποίηση όπως παλιά εδώ αξίζει να μνημονεύσουμε χιλιάδες ελληνίδες που ασχολούνταν με τον αργαλειό για την κατασκευή κουρελούδων.

    Ένα άλλο παράδειγμα είναι η συλλογή των ελαστικών των αυτοκινήτων για την παραγωγή είτε ταπήτων άθλησης και δρόμων είτε για την παραγωγή μονωτικών υλικών, είτε δημιουργίας περιφράξεων οικοπέδων και αγροκτημάτων είτε για την δημιουργία χρηστικών έργων τέχνης

    Τις δυνατότητες του χώρου αυτού ίσως και να μην τις έχουμε κατανοήσει όσο θα έπρεπε, ούτε για την αξία που έχει ούτε για τις δυνατότητες αξιοποίησής του στη σύγχρονη κοινωνία μας. Παραδείγματα θα μπορούσαν να αναφερθούν πολλά τόσο για τις συνηθισμένες όσο και τις ασυνήθεις χρήσεις των υλικών που καταλήγουν στα σκουπίδια, ωστόσο η πολιτεία μέσω των δήμων δεν έχει προχωρήσει στην ταξινομημένη και ελεγχόμενη με ψηφιακό τρόπο (χρήση κάρτας και κάμερας) συλλογή αχρήστων υλικών και πραγμάτων με ταυτόχρονη επιβράβευση των πολιτών της (π.χ. μπόνους στα δημοτικά τέλη), που ανταποκρίνονται σ’ αυτό το στόχο. Είναι όμως σημαντικό, σε έναν πλανήτη που στενάζει κάτω από την αλόγιστη χρήση πόρων, να κατανοήσουμε όλοι ότι πριν την ανακύκλωση πρέπει να δούμε και να στηρίξουμε την επαναχρησιμοποίηση και μεταποίηση με όλες μας τις δυνάμεις τόσο ως άτομα όσο και ως φορείς μιας οργανωμένης πολιτείας. Δίνοντας ταυτόχρονα ιδιαίτερη σημασία στην ευαισθητοποίηση και την αγωγή των παιδιών μας στο θέμα αυτό.

Παπαθανασίου Παναγιώτης (Κλείτωρ)

Επιστροφή στην αρχή της σελίδας


Επιστροφή στη σελίδα Άρθρα - Ανακοινώσεις - Απόψεις


Αρχική σελίδα