Μέσα από "μετεκλογικές συνεργασίες" η κάθε ομάδα ανέλαβε ένα από τα επόμενα σενάρια:
1. Απαγωγή
2. Καταθλιπτική ζωή στην εφηβεία
3. Μαθησιακές δυσκολίες
4. Φιλία
Τα σενάρια συνοδεύτηκαν από καρτέλες γυρισμάτων. Ακολουθούν οι τελικές εκδόσεις σεναρίων και καρτελών γυρισμάτων. Αποτελούν το βασικό παραδοτέο της ερευνητικής εργασίας (αντί ερευνητικής έκθεσης). Ο χρόνος που διήρκησε η βελτιστοποίησή τους (κατά το δυνατό) ήταν μεγάλος!
Απαγωγή - Σενάριο
Σπηλιοπούλου Σοφία
Τσιάβου Ιωάννα
Τζαβέλλα Δήμητρα
Χαρμαντά Αναστασία
Τσιατάκη Στεφανθή
Θέμα: Απαγωγή «Η περιέργεια σκότωσε την γάτα»
Υπόθεση: Μία ομάδα παιδιών ανακαλύπτουν ένα πορτοφόλι, το οποίο είχε μέσα μία διεύθυνση. Η διεύθυνση αυτή τους οδήγησε σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι, το οποίο αρχίζουν να παρακολουθούν για ορισμένες μέρες. Κάποια στιγμή παρατηρούν έναν άνδρα να βγαίνει από το σπίτι. Ο άνδρας αυτός τους απαγάγει και σκοτώνει κάποιους. Τελικά όλο αυτό καταλήγει να είναι ένα όνειρο.
Χρόνος: Τώρα
Χώρος: Σχολείο (και υπόγειο), εγκαταλελειμμένο σπίτι και δωμάτιο παιδιού.
Χαρακτήρες/Ήρωες:
Βασικοί
1) Αντιγόνη: ονειροπόλα και εκτός πραγματικότητας
2) Άρτεμις: ενεργητική, αστεία και έξυπνη.
3) Δανάη: λιγομίλητη και ντροπαλή
4) Ηρακλής: ξερόλας και έξυπνος
5) Μάρκος: αθληταράς και ψώνιο.
Δευτερεύοντες ρόλοι
6) Απαγωγέας
7) Μητέρα παιδιού
Σκηνή 1
Η παρέα κατεβαίνει την κατηφόρα γυρνώντας από το σχολείο και συζητάνε για τα Χριστούγεννα. {(τα κορίτσια έχουν φύγει αφήνοντας πίσω τα αγόρια. Συζητάνε (μακρινό πλάνο). Τα αγόρια συνειδητοποιούν πως τους παράτησαν και αρχίζουν να τρέχουν για να τις φτάσουν. (πλάνο: τα αγόρια τρέχουν και φωνάζουν)}.
Η: Καλά ρε! Φύγατε και μας αφήσατε να περιμένουμε;
Μ: Νομίζαμε πως δεν είχατε κατέβει και εγώ που είχα γυμναστική δε σας είδα.
Αρ: Σιγά μωρέ πώς κάνετε έτσι! Συγγνώμη.
Δ: Για πείτε τώρα! Τι θα κάνουμε τα Χριστούγεννα;
Μ: Δε ξέρω για σας, εγώ πάντως θα είμαι συνέχεια στο γυμναστήριο, γιατί εδώ και μία βδομάδα δεν έχω πάει.
Αρ: Έλεος ρε Μάρκο!
Η: Εγώ λέω να κάτσω να κάνω επανάληψη στη Βιολογία που θα γράψω διαγώνισμα.
Δ~Αντ: Και τις δύο βδομάδες μωρέ;
Η: Εεε…Δε ξέρω
ΑΝΤ: Εϊ! Ο ένας θα διαβάζει, ο άλλος θα είναι στο γυμναστήριο… Θα βγούμε όλοι μαζί κάποτε;
ΟΛΟΙ: Φυσικά!!
Α: Αουτς! (η Άρτεμις φωνάζει, καθώς πατάει ένα δερμάτινο πορτοφόλι και πέφτει)
ΣΚΗΝΗ 2
Α: Σύμφωνα με το χαρτί μέσα στο πορτοφόλι πρέπει εδώ να είναι η διεύθυνση.
Αντ: Το ξέρω αυτό το σπίτι…
Δ: Άσε με να δω. Μα αυτό δεν θεωρείται στοιχειωμένο;
Μ: Γιατί; Φοβάσαι ένα απλό σπιτάκι; Κότα! Εγώ αντιθέτως δε φοβάμαι τίποτα γιατί εγώ είμαι..
Α: Ένα ψώνιο και μισό!
Μ:Άκου να σου πω! Μη μου τη μπαίνεις γιατί..!
Α: Γιατί τι;!
Η: Τελειώνεται ρε παιδιά! Αμάν!
Αντ: Πάμε παιδιά!
Όλοι: Πάμε!
(Μακρινό πλάνο που δείχνει τα παιδιά να κατευθύνονται προς το σπίτι.)
...
Σκηνή 5η
Τα παιδιά την άλλη μέρα κατευθύνονται προς το εγκαταλελειμμένο σπίτι και αρχίζουν ξανά να το παρακολουθούν. Όμως αυτό που θα ακολουθούσε δεν το είχαν φανταστεί ποτέ.
Αντ- Παιδιά νομίζω πως μάταια παρακολουθούμε αυτό το σπίτι.. δεν πρόκειται να γίνει τίποτα.
Η- Έχεις ένα δίκιο εδώ που τα λέμε..
Α- Μα, αν όντως συμβεί κάτι ;
Μ- Ναι αλλά πότε; Δεν μπορούμε να το παρακολουθούμε για πάντα ξέρεις..
Α- Μα είμαι σίγουρη ότι κάτι θα βρούμε απλά-
Δ-(ψιθυριστά) Παιδιά κοιτάξτε.. ( δείχνει το σπίτι οπού με μακρινό πλάνο βλέπουμε έναν άνδρα να βγαίνει από εκεί)
Α- Το ήξερα! Να τον παρακολουθήσουμε;
Μ-Η-Ναι!
Η Αντιγόνη και η Δανάη ανταλλάζουν ένα βλέμμα φόβου
Με μακρινό πλάνο δείχνουμε τα παιδιά να ακολουθούν τον άντρα.
Μ- Παιδιά πάμε λίγο πιο γρήγορα στο τέλος θα τον χάσουμε!
Αντ- Ξέρεις δεν τρέχουμε όλοι όσο γρήγορα τρέχεις εσύ!
Στρίβοντας σε ένα στενό (και ενώ είχε πλέον νυχτώσει)
Η- Δεν το πιστεύω τον χάσαμε!
Μ- Εγώ σας το ‘πα!
Άντρας (κρατώντας όπλο και χαμογελώντας πονηρά)- Χωρίς φωνές μπείτε στο φορτηγό τώρα!
Τα παιδιά μπαίνουν μέσα
Άντρας -Μην διανοηθεί κανένας σας να βγάλει το κινητό του γιατί σας βλέπω.
Τα παιδιά κοιτώντας τρομαγμένα το ένα το άλλο δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να περιμένουν για το τι θα συμβεί στην συνέχεια.
Σκηνή 6η
Με κοντινό πλάνο δείχνουμε τον απαγωγέα να ανοίγει την πόρτα του βαν και τα παιδία να βγαίνουν σιγά-σιγά και ένα-ένα.
Τους πηγαίνει μέσα σε ένα σκοτεινό και κρύο υπόγειο όπου τους δένει σε καρέκλες και χοντρό σκοινί και φεύγει.
Αντ- Τέλεια απλά τέλεια! Κοιτάξτε που καταλήξαμε! Θέλατε να τον παρακολουθήσουμε κιόλας!
Α- Αν ήθελες να μην έρθεις ας μην ερχόσουν δεν φταίμε εμείς γι’αυτό
Η- Παιδιά νομίζω πως πρέπει να ηρεμήσουμε και να βρούμε έναν τρόπο να δραπετεύσουμε.
Μ- Ίσως να μπορέσω να σπάσω το σκοινί..
Δ- Δεν νομίζω πως είναι πολύ καλή ιδέα μην ξεχνάς ότι καίγεσαι με το σκοινί.. και ειδικά με αυτό.
Αντ- Ωραία και τι να κάνουμε; Δεν υπάρχει κανένα παράθυρο και δεν μπορούμε να ανοίξουμε την πόρτα θα μας καταλάβει.
Η- Καταρχάς πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να ξελυθούμε.
Α- Μα είναι σκοτεινά πως θα βρούμε κάτι για να λυθούμε;
Μ- Λέτε να έχει κάμερα και να μας παρακολουθεί αυτή την στιγμή;
Δ- Μπορεί μου φάνηκε αρκετά οργανωμένος..
Αντ- Αυτό ήταν θα πεθάνουμε.
Α- Μπορείς να σταματήσεις και να βοηθήσεις την κατάσταση επιτέλους;
Μετά από λίγη ώρα και αφού τα παιδιά ήταν πλέον σε απόγνωση και δεν ήξεραν τι να κάνουν..
Αντρ- Βρε βρε .. βολευτήκατε;
Αντ- Τι θέλεις από εμάς δεν σου έχουμε κάνει τίποτα!
Αντρ- Όχι δεν μου έχετε κάνει η αλήθεια είναι..Ξέρετε ότι σας παρακολουθώ εδώ και καιρό; Στην αρχή νόμιζα πως το σχέδιο μου δεν θα πιάσει και πως δεν πρόκειται να παρακολουθήσετε αυτό το σπίτι όμως έλα που τώρα πιαστήκατε σαν μύγες μες το γάλα! Ούτε εγώ δεν το πιστεύω!
Μ- (φωνάζοντας) ΤΙ ΘΈΛΕΙΣ ΑΠΌ ΕΜΆΣ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ; ΤΙ ΘΈΛΕΙΣ; ΛΕΦΤΆ; ΑΥΤΌ ΕΙ- (ακούγεται ένας πυροβολισμός και η Δανάη τσιρίζει)
Αντ- ΤΙ ΈΚΑΝΕΣ; (δείχνοντας τον Μάρκο να πονάει γιατί τον πυροβόλησε στο πόδι)’
Αντρ- ΝΟΜΊΖΕΤΕ ΌΤΙ ΜΠΟΡΕΊΤΑΙ ΝΑ ΦΩΝΆΖΕΤΑΙ; ΕΓΏ ΕΊΜΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΚΆΝΕΙ ΚΟΥΜΆΝΤΟ ΕΔΏ ΠΈΡΑ!
Μ- ΑΝ ΣΕ ΠΙΆΣΩ ΣΤΑ ΧΈΡΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΠΕΘΆΝΕΙΣ ΣΤΟ ΟΡΚΊΖΟΜΑΙ!
Εκείνη την στιγμή ο απαγωγέας με ένα σαρδόνιο χαμόγελο κοιτάει τον Μάρκο και κάνοντας το όπλο του μια στροφή κοιτάει τα άλλα παιδιά –σε αυτά στρέφεται και η κάμερα-και πυροβολεί θανάσιμα τον Μάρκο.
Τα υπόλοιπα παιδιά αρχίζουν να κλαίνε. Η Δανάη κλαίγοντας πολύ δυνατά αρχίζει να φωνάζει..
Δ- ΤΟΝ ΣΚΌΤΩΣΕΣ! ΤΟΝ ΣΚΌΤΩΣΕΣ! ΤΟΝ ΣΚΌΤΩΣΕΣ! ΤΟΝ ΣΚΌΤΩ-
Εκεί με κοντινό πλάνο δείχνουμε τον απαγωγέα να πυροβολεί θανάσιμα και την Δανάη με ένα βλέμμα που ταιριάζει σε έναν ψυχασθενή. Τότε τα παιδιά αρχίζουν να κλαίνε και να φωνάζουν πιο δυνατά ενώ ο απαγωγέας αρχίζει να γελάει υστερικά. Ξαφνικά ακούγεται ένας ήχος μια φωνή γυναικεία ακούγεται στο βάθος..
Δείχνουμε την Άρτεμις να κοιμάται βαριά και την μητέρας της να προσπαθεί να την ξυπνήσει.
Μητ- Άρτεμις σήκω σου λέω παιδάκι μου θα αργήσεις.
Η Άρτεμις πετάγεται ξαφνικά και τρομαγμένη. Τότε κάνουμε κοντινό σε αυτήν και έτσι τελειώνει η ταινία.
Απαγωγή - Καρτέλες σκηνών
...
Hits: 110