ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ -  ΠΡΟΛΟΓΟΣ – ΣΤΙΧΟΙ: 69-99

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

ΑΝ. Ούτε θα σε παρακαλούσα ούτε θα δεχόμουνα με ευχαρίστηση τη σύμπραξή σου, έστω κι

        αν τώρα πια θα ήθελες να με βοηθήσεις. Μα έχε όποια γνώμη θέλεις, εκείνον όμως εγώ

        θα τον θάψω  θα είναι ωραίο για μένα να θάψω τον αδελφό μου και να πεθάνω. Μαζί του

        αγαπημένη θα αναπαύομαι πλάι σ’ αγαπημένο, αφού διαπράξω μια ιερή παρανομία  γιατί

        είναι περισσότερος ο χρόνος που πρέπει να είμαι αρεστή σ’ αυτούς που είναι στον κάτω

        κόσμο παρά σ’ αυτούς που είναι εδώ πάνω. Γιατί εκεί θα κείτομαι αιώνια  και αν το

        κρίνεις σωστό, περιφρόνησε εσύ αυτά που είναι τίμια για τους θεούς.

ΙΣ.  Εγώ δεν τα περιφρονώ, όμως από τη φύση μου είμαι αδύναμη να κάνω κάτι ενάντια στη

      θέληση των πολιτών.

ΑΝ. Εσύ αυτά μπορείς να προφασίζεσαι  εγώ όμως θα πάω για να σωρεύσω χώμα για τον

        τάφο του πολυαγαπημένου μας αδελφού.

ΙΣ.  Αλίμονο, δυστυχισμένη, πόσο φοβάμαι για σένα.

ΑΝ. Μη φοβάσαι για μένα  φρόντιζε για τη δική σου μοίρα.

ΙΣ.  Αλλά μην αποκαλύψεις σε κανέναν αυτό το έργο, κράτησέ το μυστικό, το ίδιο θα κάνω κι

       εγώ.

ΑΝ. Αλίμονο, διακήρυξέ το σε όλους  θα είσαι πολύ πιο μισητή, αν σωπάσεις, αν δε

        διακηρύξεις αυτά σε όλους.

ΙΣ.  Έχεις θερμή καρδιά για ψυχρά πράγματα.

ΑΝ. Αλλά ξέρω ότι είμαι αρεστή σε κείνους που πρέπει περισσότερο ν’ αρέσω.

ΙΣ.  Αν βέβαια θα έχεις και τη δύναμη  επιδιώκεις όμως τ’ αδύνατα.

ΑΝ. Λοιπόν, όταν πια δε θα έχω τη δύναμη, θα σταματήσω.

ΙΣ.  Αλλά καθόλου δεν πρέπει να κυνηγά κανείς τα ακατόρθωτα.

ΑΝ. Αν συνεχίσεις να λες αυτά θα μισηθείς από μένα και δίκαια θα σε μισεί για πάντα ο

        νεκρός. Αλλά άφησε εμένα και τη δική μου αφροσύνη να πάθουμε αυτό το κακό  γιατί δε

        θα πάθω τίποτε το τόσο φοβερό, ώστε να μην πεθάνω έντιμα.

ΙΣ.  Λοιπόν, αν έτσι κρίνεις, προχώρα   να ξέρεις αυτό μόνο, ότι βαδίζεις ασυλλόγιστα, αλλά

       αληθινά αγαπημένη στους αγαπημένους σου.

                                                            ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. κελεύσαιμι: Να κλιθεί στην έγκλιση και στο χρόνο που βρίσκεται.

2. ἐμοῦ, σύ, τοῦτο: Να κλιθούν οι αντωνυμίες στο πρόσωπο και στο γένος που βρίσκονται.

3. ποιοῦμαι, παθεῖν:Το πρώτο να κλιθεί στην ευκτική και προστακτική του ίδιου χρόνου και το δεύτερο στην υποτακτική και ευκτική του χρόνου που βρίσκεται.

4. ἔχεις: Να γράψετε τους αρχικούς χρόνους του ρήματος και να κλίνετε την υποτακτική, ευκτική και προστακτική του β΄ αορίστου.

5. Να βρείτε λέξεις της Ν.Ε. γλώσσας που παράγονται από τις παρακάτω λέξεις της Α.Ε. γλώσσας: κελεύω, δρῶ, ἀμήχανος, δέδοικα, σθένω, θηρῶ, πάσχω, θνήσκω και ἄνους.

6. Να αναγνωρίσετε συντακτικά τις παρακάτω λέξεις: ἡδέως, πράσσειν, σοι, ποιουσῃ, φίλη, πανουργήσασα, ἀρέσκειν, τά τῶν θεῶν, ἄτιμα, χώσουσα, τάφον, τοὔργον, μηδενί, κρυφῆ, ἐχθίων, θερμήν, ἀμηχάνων, ἐξ ἐμοῦ, ἄνους, φίλη.

7. Ποια επιχειρήματα χρησιμοποιεί η Αντιγόνη (στ. 69-85) για να υποστηρίξει την απόφασή της να θάψει τον αδελφό της;

8. Πώς αντιμετωπίζει η Αντιγόνη την αδελφή της στο τέλος του προλόγου (στ. 86-97); Υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση σε σχέση με την αρχή του προλόγου (στ. 1-10);

9. Η Αντιγόνη προκαλεί την Ισμήνη να μην κρατήσει κρυφή την ταφή του Πολυνείκη που σχεδιάζει. Γιατί το κάνει αυτό και δε δέχεται έστω και αυτή τη μικρή βοήθεια που της προσφέρει η Ισμήνη;

10. «θερμήν ἐπί ψυχροῖσι καρδίαν ἔχεις» (στ. 88): Σε τι αναφέρεται εδώ η Ισμήνη; Ποιο λογοτεχνικό σχήμα χρησιμοποιεί σ’ αυτόν το στίχο ο ποιητής και τι θέλει να προκαλέσει στους θεατές;  

επιμέλεια: Μακρής Κώστας

Ημερομηνία τελευταίας επεξεργασίας: Τρίτη, 13. Φεβρουαρίου 2007