|
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ - ΠΡΟΛΟΓΟΣ – ΣΤΙΧΟΙ: 69-99
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΝ. Ούτε θα σε παρακαλούσα ούτε θα δεχόμουνα με ευχαρίστηση τη σύμπραξή σου, έστω κι αν τώρα πια θα ήθελες να με βοηθήσεις. Μα έχε όποια γνώμη θέλεις, εκείνον όμως εγώ θα τον θάψω θα είναι ωραίο για μένα να θάψω τον αδελφό μου και να πεθάνω. Μαζί του αγαπημένη θα αναπαύομαι πλάι σ’ αγαπημένο, αφού διαπράξω μια ιερή παρανομία γιατί είναι περισσότερος ο χρόνος που πρέπει να είμαι αρεστή σ’ αυτούς που είναι στον κάτω κόσμο παρά σ’ αυτούς που είναι εδώ πάνω. Γιατί εκεί θα κείτομαι αιώνια και αν το κρίνεις σωστό, περιφρόνησε εσύ αυτά που είναι τίμια για τους θεούς. ΙΣ. Εγώ δεν τα περιφρονώ, όμως από τη φύση μου είμαι αδύναμη να κάνω κάτι ενάντια στη θέληση των πολιτών. ΑΝ. Εσύ αυτά μπορείς να προφασίζεσαι εγώ όμως θα πάω για να σωρεύσω χώμα για τον τάφο του πολυαγαπημένου μας αδελφού. ΙΣ. Αλίμονο, δυστυχισμένη, πόσο φοβάμαι για σένα. ΑΝ. Μη φοβάσαι για μένα φρόντιζε για τη δική σου μοίρα. ΙΣ. Αλλά μην αποκαλύψεις σε κανέναν αυτό το έργο, κράτησέ το μυστικό, το ίδιο θα κάνω κι εγώ. ΑΝ. Αλίμονο, διακήρυξέ το σε όλους θα είσαι πολύ πιο μισητή, αν σωπάσεις, αν δε διακηρύξεις αυτά σε όλους. ΙΣ. Έχεις θερμή καρδιά για ψυχρά πράγματα. ΑΝ. Αλλά ξέρω ότι είμαι αρεστή σε κείνους που πρέπει περισσότερο ν’ αρέσω. ΙΣ. Αν βέβαια θα έχεις και τη δύναμη επιδιώκεις όμως τ’ αδύνατα. ΑΝ. Λοιπόν, όταν πια δε θα έχω τη δύναμη, θα σταματήσω. ΙΣ. Αλλά καθόλου δεν πρέπει να κυνηγά κανείς τα ακατόρθωτα. ΑΝ. Αν συνεχίσεις να λες αυτά θα μισηθείς από μένα και δίκαια θα σε μισεί για πάντα ο νεκρός. Αλλά άφησε εμένα και τη δική μου αφροσύνη να πάθουμε αυτό το κακό γιατί δε θα πάθω τίποτε το τόσο φοβερό, ώστε να μην πεθάνω έντιμα. ΙΣ. Λοιπόν, αν έτσι κρίνεις, προχώρα να ξέρεις αυτό μόνο, ότι βαδίζεις ασυλλόγιστα, αλλά αληθινά αγαπημένη στους αγαπημένους σου.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
επιμέλεια: Μακρής Κώστας Ημερομηνία τελευταίας επεξεργασίας: Τρίτη, 13. Φεβρουαρίου 2007 |
|