|
ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Ἀλλά καί ὑμᾶς χρή, ὦ ἂνδρες δικασταί, εὐέλπιδας εἶναι πρός τόν θάνατον καί ἓν τι τοῦτο διανοεῖσθαι ἀληθές, ὃτι οὐκ ἒστιν ἀνδρί ἀγαθῷ κακόν οὐδέν οὒτε ζῶντι οὒτε τελευτήσαντι, οὐδέ ἀμελεῖται ὑπό θεῶν τά τούτου πράγματα οὐδέ τά ἐμά νῦν ἀπό τοῦ αὐτομάτου γέγονεν, ἀλλά μοι δῆλόν ἐστι τοῦτο, ὃτι ἢδη τεθνάναι καί ἀπηλλάχθαι πραγμάτων βέλτιον ἦν μοι. Διά τοῦτο καί ἐμέ οὐδαμοῦ ἀπέτρεψε τό σημεῖον. Καί ἒγωγε τοῖς καταψηφισαμένοις μου καί τοῖς κατηγόροις οὐ πάνυ χαλεπαίνω καίτοι οὐ ταύτῃ τῇ διανοίᾳ κατεψηφίζοντό μου καί κατηγόρουν, ἀλλ’ οἰόμενοι βλάπτειν τοῦτο αὐτοῖς ἂξιον μέμφεσθαι. Τοσόνδε μέντοι αὐτῶν δέομαι τούς υἱεῖς μου, ἐπειδάν ἡβήσωσι, τιμωρήσασθε, ὦ ἄνδρες, ταὐτά ταῦτα λυποῦντες, ἅπερ ἐγώ ὑμᾶς ἐλύπουν, ἐάν ὑμῖν δοκῶσιν ἤ χρημάτων ἤ ἄλλου του πρότερον ἐπιμελεῖσθαι ἤ ἀρετῆς, καί , ἐάν δοκῶσι τι εἶναι μηδέν ὄντες, ὀνειδίζετε αὐτοῖς, ὥσπερ ἐγώ ὑμῖν, ὅτι οὐκ ἐπιμελοῦνται ὧν δεῖ καί οἴονταί τι εἶναι ὄντες οὐδενός ἄξιοι. Καί ἐάν ταῦτα ποιῆτε δίκαια πεπονθώς ἐγώ ἔσομαι ὑφ’ ὑμῶν αὐτός τε καί οἱ υἱεῖς. (Πλάτωνος, ‘Απολογία Σωκράτους 41c – e)
Λεξιλόγιο ὁ, ἡ εὔελπις, τό εὔελπι= αυτός που έχει καλές ελπίδες, ο αισιόδοξος τά ἐμά (πράγματα)= τα δικά μου ζητήματα ἀπό τοῦ αὐτομάτου= από την τύχη καί ἀπηλλάχθαι πραγμάτων= και να έχω απαλλαχθεί από ενοχλήσεις καί ἐμέ οὐδαμοῦ ἀπέτρεψε τό σημεῖον= και σε καμιά περίπτωση δε με απέτρεψε το «δαιμόνιο» χαλεπαίνω= αγανακτώ ταύτῃ τῇ διανοίᾳ= με αυτό το πνεύμα ἡβάω-ῶ= ενηλικιώνομαι, έρχομαι στη νόμιμη ηλικία τιμωροῦμαι= εδώ εκδικούμαι μηδέν ὄντες= ενώ δεν είναι τίποτε ὀνειδίζω τινί= ψέγω, κατηγορώ πεπονθώς ἔσομαι συντελ. μέλλοντας του ρ. πάσχω= θα έχω πάθει, θα έχω υποστεί
Ερωτήσεις 1.Να μεταφράσετε το κείμενο. (Μονάδες 10) 2.Να αναγνωρίσετε συντακτικά όλες τις δευτερεύουσες προτάσεις του κειμένου. (Μονάδες 10) επιμέλεια: Μακρής Κώστας Ημερομηνία τελευταίας επεξεργασίας: Πέμπτη, 22. Φεβρουαρίου 2007 |
|