Παραθετικά επιθέτων και επιρρημάτων

                                                       (γραμμ. σελ. 119-122)

Ειδικοί κανόνες

1.          Έχουν βραχύχρονο το δίχρονο της παραλήγουσας όσα λήγουν σε:

                 -ιος, -ιμος, -ικος, ινος (οξύτονα), -ακος, -αλος,

-αρος, -ατος, ανος και το ἄνισος

Εξαιρούνται: ἀνιαρός, φλύαρος, τρανός, ἀνίατος, αξιοθέατος

2.          Έχουν μακρόχρονο το δίχρονο της παραλήγουσας όσα έχουν ως δεύτερο συνθετικό τις λέξεις:  θυμός, κῦρος, λύπη, νίκη, τιμή, φῦλον, κίνδυνος, ψυχή

Άσκηση:

        Να γραφούν τα παραθετικά των παρακάτω επιθέτων και επιρρημάτων (διατηρώντας την πτώση, το γένος και τον αριθμό όταν πρόκειται για επίθετο)

3. Να γίνει ο σχηματισμός σ’όλους τους βαθμούς (καθώς και των αντιστοίχων επιρρημάτων) των εξής επιθέτων:

4. Να κλιθούν μαζί: πᾶσα κτίσις, ἐλάττων πλάνη, ἐλλιπές φῶς, μέγας βασιλεύς, ἀθάνατος ψυχή, ἐγκρατής ἀνήρ

5. Να γραφούν οι πλάγιες πτώσεις του ουδετέρου του θετικού των επιθέτων: αὐτοφυής, γλυκύς, ράδιος, ἀμβλύς

6. Να γραφούν τα παραθετικά των επιρρημάτων: σωφρόνως, μετρίως, ραδίως, ἄμεινον, ἥδιον, χεῖρον, ἧττον

7. ἐχθρός: Να κλιθούν τα παραθετικά στο θηλυκό και ουδέτερο γένος

  επιμέλεια: Παπαγγελή Χριστίνα

Ημερομηνία τελευταίας επεξεργασίας: Πέμπτη, 01. Μαρτίου 2007