Μια φορά κι έναν καιρό χωρίς σκουπίδια

florentia details 2011

florentia details 2011

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό χωριό στη μακρινή Ικαρία. Στην απόμερη αυτή άκρη, όσο κι αν προσπαθούσαν οι χωριάτες, δεν κατάφερναν να φτιάξουν σκουπιδότοπο. Η οικιακή οικονομία επέβαλε μεγάλο χωράφι, μικρό σπίτι και οικόσιτα ζωάκια. Πλαστικά δεν έφταναν σ΄αυτόν τον τόπο, τα οργανικά σκουπίδια πήγαιναν στο κοτέτσι, στο χοίρο και στην αίγα, τα υπόλοιπα λιγοστά σκουπίδια κάθε νοικοκυριό έπρεπε να τα διαχειριστεί.

Το 1986, οι σοφοί από το πολιτισμένο κέντρο, έσπασαν το γρανιτένιο βουνό κι έτσι ο δρόμος έφτασε επιτέλους στο χωριουδάκι, μαζί ήρθαν το ηλεκτρικό, τα αυτοκίνητα, τα πλαστικά και το σκουπιδιάρικο. Τώρα,  λιγότερη δουλεία αλλά περισσότερα σκουπίδια. Ετσι είναι η ζωή, δεν μπορείς να τα έχεις όλα, πρέπει να διαλέξεις.

Πως θέλεις να ζεις; Ποιός θέλεις να είσαι;

Αντί προλόγου ή Αγαπημένη μου εκπαίδευση

florentia athens 2007

florentia athens 2007

Είναι σωστό να ξεκινήσω με γκρίνια; Συγνώμη αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ.

Γιατί ένας επιτυχημένος θεσμός καταργείται ή στην καλύτερη περίπτωση αποδομείται;

Για του λόγου το αληθές θα αναφερθώ σε τρεις τέτοιες περιπτώσεις στις οποίες έχω εμπλακεί προσωπικά:

Τα Μεταλυκειακά Προπαρασκευαστικά Κέντρα (ΜΠΚ) ήταν δημόσια φροντιστήρια για απόφοιτους λυκείου που επιθυμούσαν να εισαχθούν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Μια τέτοια περίπτωση αποφοίτου ήμουν κι εγώ, χρωστώ την εισαγωγή μου στα ΑΕΙ στο θεσμό των ΜΠΚ.

Ο θεσμός εισάγεται με το αρ. 26 του Ν. 1304/1982 και το άρ. 59, παρ. 5 του Ν. 1566/1985, καταργούνται και τα δύο άρθρα με τον Ν. 1894/1990 αρ. 10 (εδώ γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους όπου αναφέρεται η κατάργηση).

θα επανέλθω με άλλες δύο περιπτώσεις………………….

 

 

Ο ουρανός πάνω από το Μαγγανίτη