Στη λίμνη της Πελοποννήσου ζούσε ένα φοβερό νερόφιδο, με τεράστιο σώμα και κεφάλια. Από τα στόματά του έβγαινε που κατάκαιγε φυτά, ζώα κι ανθρώπους. Οι κάτοικοι της περιοχής ήταν απελπισμένοι και κανείς δεν τολμούσε να πλησιάσει τη . Ο Ηρακλής πήγε στη λίμνη μαζί με τον του, τον Ιόλαο. Κατάφερε να βγάλει τη Λερναία από τη φωλιά της και της επιτέθηκε. Με ένα άρχισε να κόβει τα κεφάλια της. Μόλις όμως έκοβε ένα κεφάλι, στη θέση του φύτρωναν . Φώναξε τότε τον Ιόλαο, που άναψε ένα και μόλις ο Ηρακλής έκοβε ένα κεφάλι, ο Ιόλαος την πληγή. Έτσι σταμάτησαν να φυτρώνουν καινούρια κεφάλια. Το μεσαίο όμως κεφάλι της Λερναίας Ύδρας ήταν . Γι' αυτό ο Ηρακλής, αφού το έκοψε, το έθαψε βαθιά στη κι έβαλε πάνω του μια τεράστια . Βούτηξε και τα βέλη του στο δηλητηριασμένο σώμα της Ύδρας κι έγιναν .
Μετά ο έστειλε τον Ηρακλή να του φέρει ζωντανό ένα φοβερό , που ζούσε στο βουνό Ερύμανθο της Πελοποννήσου, έκανε μεγάλες καταστροφές και σκότωνε ζώα και ανθρώπους. Ο Ηρακλής πήγε στον Ερύμανθο το κυνήγησε κάμποσες ημέρες. Στο τέλος το ζώο εξαντλήθηκε από την και ο Ηρακλής το έπιασε, το έδεσε, το σήκωσε στους ώμους του και το πήγε στις Μυκήνες. Ο Ευρυσθέας, όταν το είδε, τρόμαξε και κρύφτηκε στο .