Μετά την ταφή του , ξανάρχισε ο πόλεμος έξω από της Τροίας τα τείχη. Ο Αχιλλέας σκότωνε τους Τρώες πολεμιστές τον ένα μετά τον άλλο. Μια μέρα όμως που βρισκόταν έξω από τις πύλες, τη μεγαλύτερη πύλη του κάστρου της Τροίας, τον είδε ο Απόλλωνας και συμβούλεψε τον να τον χτυπήσει με τα βέλη του στη δεξιά του .

Η μητέρα του, η , όταν ήταν μικρός, τον είχε κάνει βουτώντας τον στα μαγεμένα νερά της λίμνης . Όμως η δεξιά του φτέρνα δεν είχε βραχεί, γιατί από εκεί τον . Σημάδεψε λοιπόν ο τον Αχιλλέα και κάρφωσε ένα βέλος στη δεξιά του φτέρνα. Βογκώντας ο ήρωας γονάτισε στη γη. Με πονεμένες προσπαθούσε να τραβήξει το απ’ τη φτέρνα του. Μετά από λίγο σωριάστηκε .

Γύρω από το νεκρό του σώμα έγινε άγρια . Αγωνίζονταν οι Τρώες να τον πάρουν. Όμως ο κι ο τον άρπαξαν και τον έφεραν στα πλοία. Όλοι οι θρηνούσαν για το χαμό του ήρωα. Ξαφνικά ακούστηκε μια τρομερή απ’ τη θάλασσα και μέσα από τα κύματα βγήκε η Θέτιδα και οι , οι αδερφές της. Στάθηκαν όλες γύρω απ’ το νεκρό. μέρες έκλαιγαν και τον μοιρολογούσαν. Μετά το σώμα του, έβαλαν τα οστά του στο ίδιο δοχείο με τα οστά του και, για να τον τιμήσουν, έκαναν .