ü Πώς διασκέδαζαν τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα στο μεσαίωνα; (λαϊκές γιορτές). Πώς διασκέδαζαν τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα;

Η τάξη των ευγενών (αφεντάδων) στο μεσαίωνα τελούσε διάφορες γιορτές στα κάστρα. Υπάρχουν πολλές περιγραφές γι’αυτές τις τελετουργικές συναθροίσεις, όπου μετείχαν οι αφέντες και οι κυρίες τους ντυμένοι με βελούδα, μετάξια και χρυσοΰφαντα ενδύματα και οι ακόλουθοι και οι υπηρέτριες με κεντητά ενδύματα. Ακούμε τους σαλπιγκτές να καλούν για το γεύμα στο μεγάλο προθάλαμο όπου η γιορτή θα διαρκέσει πολλές ώρες. Ακούμε τους ραψωδούς και τους θαυματοποιούς να τραγουδούν τον πόλεμο και τον έρωτα.

Έπειτα εμφανίζονταν ακροβάτες, χωρατατζήδες και γελωτοποιοί και προσφέρονταν δώρα στους υποτελείς άλογα, όπλα και ενδύματα. Ίσως την άλλη μέρα να συγκέντρωνε ο αφέντης γύρω του τους συμβούλους του «για ν’ αποδώσουν δικαιοσύνη…να βοηθήσουν τους πιεσμένους». Στη συνέχεια ήταν δυνατό να παρακολουθήσει κάποια συζήτηση σχετικά με τη διαχείριση της ιδιοκτησίας, ίσως για το πόσα δάση έπρεπε να κόψουν ή το πιο συνηθισμένο, να κάνουν μια ευχάριστη συζήτηση για κάποια προσεχή εκστρατεία.

Αντίθετα οι φτωχοί, γενικά η κατώτερη τάξη δεν είχε περιθώρια διασκέδασης καθώς η ζωή μέσα στις μεσαιωνικές πόλεις παρουσίαζε πολλά μειονεκτήματα.

ü Βρείτε κι άλλα παραμύθια που ένας φτωχός\μια φτωχιά παντρεύεται με βασιλόπουλο\βασιλοπούλα. (Αποδώστε το περιεχόμενό τους με σύντομη περίληψη)

Ο Αλαντίν ήταν ορφανός από πατέρα και φτωχός∙ ζούσε σε ένα μικρό σπίτι, ώσπου μια μέρα ένας μάγος είπε ψέματα στον Αλαντίν πως είναι ο θείος του, για να τον χρησιμοποιήσει για να πάρει το λυχνάρι από τη ¨σπηλιά του διαβόλου¨ .

Αφού πήγε τον Αλαντίν στη σπηλιά ο μάγος άρχισε να του φωνάζει να του δώσει το λυχνάρι. Τότε κατάλαβε ο Αλαντίν πως δεν είναι αυτός ο θείος του, πήρε το λυχνάρι και το έτριψε. Τότε εμφανίστηκε μπροστά του ένα τζίνι που του ζήτησε να κάνει τρεις ευχές.

Ο Αλαντίν δεν πίστευε στα μάτια του! Η μία ευχή ήταν να του δώσει χρυσάφι για να το πάει στον πατέρα της πριγκίπισσας και να την παντρευτεί. Ο πατέρας της ζήτησε από τον Αλαντίν να της φτιάξει ένα παλάτι. Αφού το έφτιαξε μέσα σ’ένα βράδυ με την βοήθεια του τζίνι, ο πατέρας της τον δέχτηκε. Έδωσε το χρυσάφι, παντρεύτηκε ο Αλαντίν τη Γιασμίν, αλλά ο μάγος γύρισε και ήθελε να πάρει τη Γιασμίν μακριά από τον Αλαντίν, αλλά με τη βοήθεια του τζίνι κατάφεραν και έμειναν μαζί!

Ένα τέτοιο παραμύθι είναι η Σταχτοπούτα, η οποία ζούσε μαζί με τη μητριά της και τις δύο κόρες της μητριάς, οι οποίες την είχαν σαν υπηρέτρια και την έβαζαν να κοιμάται κοντά στο τζάκι, από εκεί πήρε το όνομά της!

Η Σταχτοπούτα ήταν ένα πολύ όμορφο και φτωχό κορίτσι, με καλή καρδιά! Μια μέρα ήρθε γράμμα από το βασιλιά, που έλεγε όλες οι κοπέλες να πάνε στο χορό που θα διοργάνωνε. Η Σταχτοπούτα δεν είχε ρούχα να φορέσει. Η μητριά με τις δύο κόρες της έφυγαν για το παλάτι. Η Σταχτοπούτα άρχισε να κλαίει. Τότε εμφανίστηκε η μικρή νεράιδα, που τη βοήθησε για να πάει στο χορό.

Όταν πήγε στο παλάτι, το βασιλόπουλο την πήρε και χόρεψαν! Έφτασε 12 η ώρα και η Σταχτοπούτα έπρεπε να φύγει πριν λυθούν τα μάγια. Καθώς κατέβαινε τα σκαλιά τής έφυγε το γοβάκι.

Την επόμενη μέρα το βασιλόπουλο πήγε σε όλα τα σπίτια και δοκίμασε το γοβάκι στις κοπέλες για να δει σε ποια ανήκει. Έφτασε και στο σπίτι της Σταχτοπούτας. Η μητριά έκρυψε τη Σταχτοπούτα για να μην την δει το βασιλόπουλο. Τότε η Σταχτοπούτα άρχισε να τραγουδάει∙ την άκουσε το βασιλόπουλο, κατέβηκε και δοκίμασε το γοβάκι και τότε το βασιλόπουλο την παντρεύτηκε!

Ήταν τρία αδέρφια που ο πατέρας τους είχε πεθάνει. Ο πρώτος γιος κληρονόμησε τον μύλο, ο δεύτερος ένα γαϊδουράκι και ο τρίτος έναν τεμπέλη γάτο. Μια μέρα ο μικρότερος γιος ήταν λυπημένος∙ τότε ο γάτος του μίλησε. Αυτός παραξενεύτηκε! Ο γάτος έγδυσε το αφεντικό του και του είπε να περιμένει στη λίμνη μέχρι να περάσει η άμαξα της πριγκίπισσας.

Όταν πέρναγε, το αγόρι έκανε πως πνιγόταν, όπως τον είχε συμβουλέψει ο γάτος. Ο γάτος φώναζε ¨βοήθεια¨, σταμάτησε η άμαξα και βοήθησαν το αγόρι. Είπαν ψέματα πως ήταν πρίγκιπας. Την άλλη μέρα το αγόρι έστειλε στο βασιλιά ένα λαγό με το γάτο. Ο βασιλιάς τότε είπε στο γάτο να ρωτήσει το αγόρι τι χάρη θέλει. Αυτός είπε πως θέλει να παντρευτεί την κόρη του.

Έτσι, αφού κατάλαβε ο βασιλιάς πως το αγόρι είχε καλές προθέσεις του έδωσε την κόρη του.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας έμπορος που είχε τρεις κόρες. Όταν θα πήγαινε ταξίδι, ρώτησε τις κόρες του τι ήθελαν να τους πάρει.

Η πρώτη είπε ένα φόρεμα, η δεύτερη ένα βραχιόλι και η τρίτη του είπε να της πάρει ό,τι θέλει εκείνος. Όταν επέστρεφε είχε πάρει τα δώρα της πρώτης και δεύτερης κόρης, είχε όμως ξεχάσει να πάρει της μικρότερης.

Τότε πήγε σε έναν κήπο να της κόψει ένα τριαντάφυλλο. Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή. Ήταν ένα φίδι που τον ρώτησε γιατί κόβει το λουλούδι και του απάντησε πως ήταν για την κόρη του. Το φίδι συμφώνησε να πάρει το λουλούδι αν του φέρει την κόρη του. Αυτός δέχτηκε.

Αφού πήγε την κόρη του, αυτή έμεινε εκεί για πολύ καιρό, άρχισε όμως να θέλει τους δικούς της. Το φίδι άφησε την κοπέλα να πάει στον πατέρα της μόνο για μια εβδομάδα, αυτή όμως έκατσε περισσότερο καιρό.

Καθώς κοιταζόταν στον καθρέφτη ένιωσε πως το φίδι άρχιζε να μαραζώνει, τότε έτρεξε κλαίγοντας στο φίδι. Τα δάκρυά της έπεσαν πάνω στο φίδι και τότε εκείνο μεταμορφώθηκε σε ένα όμορφο βασιλόπουλο. Παντρεύτηκαν κι έζησαν ευτυχισμένοι!