Παναγιώτα Σμυρλή, Έρωτας ποταμός

Εμπειρία Εκδοτική, Αθήνα 2004

 

           ...Ο Ντίνος περπατούσε στους δρόμους, κάτω απ'  τον ήλιο και τον αέρα του φθινοπώρου, ανάμεσα σε ξερά φύλλα και κόρνες αυτοκινήτων, κι αναπολούσε τα σχέδια και τις ελπίδες του.

 

   Τι κι αν με γέρασε η περιπλάνηση,

   σε λόφους και κοιλάδες,

   θα τη βρω όπου κι αν πήγε,

   και θα της φιλήσω τα χείλη,

   θα της πιάσω τα χέρια,

   και θα βαδίσουμε μέσα στα ψηλά χορτάρια,

   και θα δρέψουμε το πλήρωμα του χρόνου

   του φεγγαριού τα ασημένια μήλα,

   του ήλιου τα χρυσά.

 

   Ανέσυρε από το ντουλαπάκι του αυτοκινήτου μια κασέτα, εφοδιάστηκε με ένα κασετοφωνάκι σαν τον παλιό καλό καιρό και πήρε αργά να βαδίσει το μονοπάτι του πεπρωμένου του.

..................................................................................................

            Ο Ντίνος έπιασε στις χούφτες του το πρόσωπό της, το κοιτούσε και θα μπορούσε να μείνει εκεί να το κοιτάζει μέχρι τα γηρατειά να πάρουν το φως απ' τα μάτια του και να μη βλέπουν άλλο πια. Κι ώστερα έσκυψε και αναζήτησε το στόμα της ξανά.

           Άνεμος έρωτας ανακάτευε τα μαλλιά τους, χάιδευε το υπέροχο σύμπλεγμά τους, παρασύροντας στο χάος τις αισθήσεις τους. Πριν από χρόνια, κρατούσε την ορμή των νιάτων τους στα φτερά του. Τώρα τύλιγε το κορμί μιας γυναίκας κι ενός άντρα, όχι λιγότερο πολύτιμα, αλλά πιο ώριμα, πιο σίγουρα, ακόμα πιο παραδομένα στα δεσμά του.

(Απόσπασμα)

 


Επιστροφή Γιώτα Σμυρλή - εργογραφία

 

επιστροφή  λογοτεχνικές σελίδες, παρουσιάσεις, απόψεις...

 

 

Κεντρική σελίδα Παναγιώτης Χαλούλος