Αστερισμός
Είναι αστερισμός που σημειώθηκε πρώτη φορά στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο. Είναι νότιος αστερισμός και συνορεύει με τους Διδύμους, τον Μονόκερω, την Ύδρα και τον Καρκίνο.
Οι φωτεινότεροι αστέρες είναι:
- α Μικρού Κύνα ή Προκύων
- β Μικρού Κύνα ή Gomeisa
- γ Μικρού Κύνα
- G Μικρού Κύνα
- GJ 273 Luyten's Star
Μυθολογία
Οι δύο αστερισμοί (Μικρός και Μεγάλος Κύων) βρίσκονται κοντά στον αστερισμό του Ωρίωνα και συμβολίζουν -κατά μια εκδοχή- τα δύο σκυλιά του: τον Πρόκυνα και το Σείριο, που ο μυθικός κυνηγός χρησιμοποιούσε στα κυνήγια του.
Μια άλλη εκδοχή είναι αυτή του μύθου του Ικάριου, της Ηριγόνης και του θεού Διονύσου. Κατά τη βασιλεία του Πανδίονα στην Αθήνα, φιλοξενήθηκε στο σπίτι του Ικάριου ο θεός Διόνυσος ο οποίος ερωτεύτηκε την Ηριγόνη και μαζί απέκτησαν ένα γιο, τον Στάφυλο. Ο Θεός έδωσε στον Ικάριο ένα κλίμα ή κατά άλλους έναν ασκό κρασί. Του δίδαξε επίσης την τέχνη της αμπελουργίας. Ο Ικάριος θέλοντας να μοιραστεί τη νέα γνώση έδωσε σε κάποιους βοσκούς να δοκιμάσουν κρασί και μάλιστα τους άρεσε τόσο πολύ που άρχισαν να το πίνουν ανέρωτο. Εξαιτίας της μέθης τους πίστεψαν ότι ο Ικάριος ήθελε να τους δηλητηριάσει, και για αυτό τον σκότωσαν με τα ραβδιά τους. Την επόμενη μέρα κατάλαβαν το λάθος τους και εγκατέλειψαν το πτώμα του Ικάριου άταφο. Η Ηριγόνη άρχισε να αναζητά τον χαμένο πατέρα της μαζί με τον αφοσιωμένο σκύλο του, τη Μαίρα. Όταν τελικά ανακάλυψαν το άτυχο σώμα του Ικάριου στη ρίζα ενός δέντρου η κόρη του τον θρήνησε και μη αντέχοντας τον πόνο της αυτοκτόνησε, κρεμάστηκε στο ίδιο δέντρο. Ο Διόνυσος για να τιμήσει τους πιστούς του φίλους, τους μεταμόρωσε σε αστερισμούς. Τον Ικάριο στον αστερισμό του Βοώτη, την Ηριγόνη στον αστερισμό της Παρθένου και την πιστή σκύλα Μαίρα στον αστερισμό του Μικρού Κύνα.
Βιβλιογραφία
1. Τα άστρα και οι μύθοι τους, εισαγωγή στην ουρανογραφία, Στράτος Θεοδοσίου, Μάνος Δανέζης, Εκδ. Δίαυλος, 2012