Αστερισμός
Είναι αστερισμός που καταλαμβάνει μεγάλη έκταση του βόρειου ημισφαιρίου. Σημειώθηκε από τον Πτολεμαίο κατά την αρχαιότητα και συνορεύει με εννιά συνολικά αστερισμούς. Ο αστερισμός αποκαλείται από τον Εύδοξο "εν γούνασι", ενώ ο Ίππαρχος και ο Πτολεμαίος "εν γόνασι", ο Άρατος "Οκλάζων" που όλα σημαίνουν ο γονατιστός. Επειδή φαίνεται να γονατίζει μπροστά στον Δράκοντα και τη Λερναία Ύδρα. Για αυτό το λόγο ο αστερισμός συνδέθηκε με το μεγάλο ήρωα της αρχαιότητας Ηρακλή.
Οι φωτεινότεροι αστέρες είναι:
- β Ηρακλέους ή Κορυνηφόρος
- ζ Ηρακλέους
- δ Ηρακλέους ή Sarin
- π Ηρακλέους
- α Ηρακλέους ή Rasalgethi
- μ Ηρακλέους ή Marfak Al Jathih Al Aisr
- η Ηρακλέους ή Sophian
- ξ Ηρακλέους
- γ Ηρακλέους
- ι Ηρακλέους
- ο Ηρακλέους ή Atia
- 109 Ηρακλέους
- θ Ηρακλέους ή Rukbalgethi Genubi
- τ Ηρακλέους ή Rukbalgethi Shemali
- ε Ηρακλέους ή Cujam
- λ Ηρακλέους ή Maasym
- ν Ηρακλέους
- ω Ηρακλέους ή Kajam
- κ Ηρακλέους ή Marfik
- 89 Ηρακλέους
- 14 Ηρακλέους
- Gliese 651
- HD 155358
- HD 147506
- Gliese 623
- Gliese 649
- Gliese 661
- GSC 02620-00648 A
- GSC 03089-00929
Μυθολογία
Ο Ηρακλής ήταν γιος του Δία και της Αλκμήνης, κόρης του Περσείδη Ηλεκτρύωνα και συζύγου του βασιλιά των Βοιωτών Αμφιτρύωνα, γιου του επίσης Περσείδη Αλκαίου. Την Αλκμήνη την έκανε ερωμένη του ο Δίας με δόλο παίρνοντας τη μορφή του αγαπημένου της συζύγου Αμφιτρύωνα, αφού ο σύζυγός της έφυγε σε μάχη αμέσως μόλις παντρεύτηκαν. Εκείνη τη νύχτα η Αλκμήνη συνέλαβε τον τελευταίο Διόσκουρο, τον Ηρακλή. Την ίδια νύχτα επέστρεψε νικητής και ο Αμφιτρύωνας που μετά τη συνεύρεσή του με την Αλκμήνη συνέλαβε τον Ιφικλή. Έτσι η Αλκμήνη, μετά από εννιά μήνες γέννησε δύο δίδυμα αγόρια, τον Ηρακλή και τον Ιφικλή. Το όνομα Ηρακλής το πήρε είτε επειδή θήλασε κρυφά από το στήθος της Ήρας είτε διότι με τα εμπόδια που του έβαζε χαλύβδωσε το χαρακτήρα του, επομένως τη δόξα του την οφείλει σε αυτήν. Η θεά Ήρα λέγεται ότι οργίστηκε τόσο με την απιστία του Δία όσο και ότι με δόλο θήλασαν (ο Ερμής ή ο Δίας) το παιδί από το στήθος της ώστε έταξε σκοπό της ζωής της να το εξοντώσει.
Όσο ο Ηρακλής ήταν δέκα μηνών, η Ήρα έστειλε δύο φοβερά φίδια να τον πνίξουν, την ώρα που κοιμόταν μαζί με το δίδυμο αδελφό του στην κούνια τους. Ο Ιφικλής τρόμαξε και έβαλε τα κλάματα, ενώ ο Ηρακλής τα άρπαξε και τα έπνιξε με τις μικρές παλάμες του. Ο Ηρακλής σε ηλικία 18 ετών, ζώντας πάνω στον Κιθαιρώνα, πήρε την απόφαση να ακολουθήσει το δύσκολο δρόμο της Αρετής, αγωνιζόμενος εναντίον κάθε κακού πάνω στη Γη.
Επειδή ήθελε πάρα πολύ να επιστρέψει από τη Θήβα στις Μυκήνες, δέχτηκε με τη θέλησή του τον όρο του βασιλιά των Μυκηνών, ξαδέλφου του Ευρυσθέα να εκτελέσει τους δώδεκα περίφημους άθλους του με τους οποίους σχετίζονται αρκετοί αστερισμοί: ο Λέοντας, ο Ταύρος, ο Τοξότης, το Βέλος, η Ύδρα (Λερναία) και ο Καρκίνος. Οι έξι έγιναν μέσα στα όρια της Πελοποννήσου και είναι: Το λιοντάρι της Νεμέας, η Λερναία Ύδρα, ο Ερυμάνθιος Κάπρος, η Κερυνίτις Έλαφος, οι Στάβλοι του Αυγεία και οι Στυμφαλίδες όρνιθες. Οι άλλοι έξι, έγιναν σε άλλα μέρη εντός και εκτός Ελλάδας. Αυτοί είναι: Ο Ταύρος της Κρήτης, τα Ανθρωποφάγα Άλογα του Διομήδη, η Ζώνη της Αμαζόνας Βασίλισσας Ιππολύτης, τα Βόδια του Γηρυόνη, τα Χρυσά Μήλα των Εσπερίδων και η Αιχμαλωσία του Κέρβερου.
Ο θάνατος του Ηρακλή ήταν τραγικός. Κάποτε ζήτησε από τη γυναίκα του, τη Δηιάνειρα, να του στείλει έναν καθαρό χιτώνα, για να κάνει θυσία στους θεούς. Εκείνη του έστειλε ένα χιτώνα, τον οποίο είχε περιλούσει με το δηλητηριασμένο αίμα του Κένταυρου Νέσσου, ο οποίος πέθανε από τα βέλη του ήρωα. Η Δηιάνειρα δε γνώριζε ότι ήταν δηλητήριο αλλά είχε πεισθεί ότι το αίμα αυτό ήταν ερωτικό φίλτρο και με το φόβο ότι ο Ηρακλής θα την απατούσε με την Ιόλη έριξε το αίμα του Κενταύρου στο χιτώνα. Φορώντας το χιτώνα ο Ηρακλής, αυτός κόλλησε πάνω του και το ισχυρό δηλητήριο άρχισε να περνά στους πόρους του δέρματός του. Προσπάθησε να τον βγάλει, αλλά αυτό ήταν αδύνατο. Έτσι μη αντέχοντας του φριχτούς πόνους, έφτιαξε έναν ξύλινο βωμό στο βουνό Οίτη, ξάπλωσε επάνω του και παρακαλούσε τους διερχόμενους διαβάτες να ανάψουν τη φωτιά. Τελικά την άναψε ο Ποίας, ο πατέρας του ευνοουμένου του Ηρακλή, του Φιλοκτήτη και πήρε για ανταμοιβή τα όπλα του ήρωα. Ενώ καίγονταν τα ξύλα ξαφνικά ένα σύννεφο που συνοδεύονταν από βροντές κατέβηκε στη Γη, άρπαξε τον ήρωα και τον ανέβασε στον Όλυμπο. Εκεί συμφιλιώθηκε με την Ήρα και παντρεύτηκε την κόρη της την Ήβη, γιατί έπρεπε εκτός από την αθανασία να κερδίσει και την αιώνια νιότη, που η Ήβη εκπροσωπούσε.
Βιβλιογραφία
1. Τα άστρα και οι μύθοι τους, εισαγωγή στην ουρανογραφία, Στράτος Θεοδοσίου, Μάνος Δανέζης, Εκδ. Δίαυλος, 2012