28η Οκτωβρίου 1940

          Κυρίες και κύριοι, αγαπητά μου παιδιά. Σήμερα, συγκεντρωθήκαμε όλοι μας εδώ για να γιορτάσουμε την επέτειο, για να τιμήσουμε τους προγόνους μας, που αγωνίστηκαν στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41.

          Ας αφήσουμε λοιπόν την φαντασία μας να τρέξει αρκετά χρόνια πίσω.

  Βρισκόμαστε στο τέλος της τέταρτης δεκαετίας του εικοστού αιώνα. Ατμόσφαιρα βαριά και πνιχτική επικρατεί στην Ευρώπη. Η σκιά του πολέμου πλανιέται απειλητική. Ο  ’ξονας, (δηλ. η συμμαχία Γερμανίας, Ιταλίας και Ιαπωνίας) ετοιμάζεται ν' αρχίσει τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο.

          Ο πόλεμος αυτός, ο πιο φοβερός στην ιστορία της ανθρωπότητας, ξεσπά. Το ένα μετά το άλλο τα κράτη της Ευρώπης καταλαμβάνονται, σχεδόν χωρίς αντίσταση.

          Τίποτα δεν φαίνεται να μπορεί να σταματήσει τα επεκτατικά σχέδια των εχθρών της ειρήνης.

          Ο Μουσολίνι, παλιός εχθρός της πατρίδας μας, τη θεωρεί εύκολη λεία και τρέχει να προλάβει το σύμμαχό του Χίτλερ για να την κατακτήσει. Ζητά λοιπόν, με τον πρεσβευτή του στην Αθήνα, την αξέχαστη εκείνη αυγή της 28ης Οκτωβρίου 1940, να του παραδοθεί η Ελλάδα.

          Ο Ελληνικός λαός, με το στόμα του πρωθυπουργού Μεταξά, φωνάζει <<ΟΧΙ>> στα επεκτατικά σχέδια του Μουσολίνι κατά της Ελλάδος. Αποδεικνύει έτσι ότι μένει πιστός στις παραδόσεις του και ότι είναι συνεχιστής της ένδοξης ιστορίας του. Την βαριά κληρονομιά που  άφησαν οι πρόγονοί μας την σήκωσαν δυνατές πλάτες.

          Αυτό που ακολούθησε, μόνο πανηγύρι μπορεί να ονομαστεί. Ένα πανηγύρι παράξενο.

          Παράξενο όμως γι' αυτούς που δεν έχουν γνωρίσει από κοντά τους Έλληνες. Γι' αυτούς που δεν έχουν διαβάσει την ένδοξη ιστορία της φυλής μας. Γιατί αυτός που έχει διαβάσει για το πέρασμα των Ελλήνων μέσα από την ιστορία, όλα αυτά που ακολούθησαν τα περίμενε.

          Στο κάλεσμα της πατρίδος οι Έλληνες τρέχουν να προλάβουν να βάλλουν  τα στήθη τους, εμπόδιο στην επιδρομή του κατακτητή. Το ξέρουν πως ο αγώνας είναι άνισος, αλλά αυτό δεν τους τρομάζει. Η λογική έχει δώσει την θέση της στον ενθουσιασμό.

          Έτσι,  τραγουδώντας τα φανταράκια μας, άφησαν σπίτι, γυναίκα, παιδιά, μάνα κι αδέλφια .Έφτασαν εκεί στις άγριες κορφές της Πίνδου κι έγιναν οι ήρωες μιας συγκλονιστικής, μιας αλησμόνητης περιπέτειας.

          Εκεί δεν είχαν ν' αντιμετωπίσουν οι φαντάροι μας μόνο τις σφαίρες και τις οβίδες. Χειμώνας βαρύς τους βρήκε με ελάχιστα εφόδια. Φοβερός εχθρός το χιόνι, σκεπάζει τα πάντα. Ο ανεφοδιασμός πολλές φορές είναι αδύνατος. Οι Ηπειρώτισσες Ελληνίδες, αψηφώντας κρύο και εχθρούς, μεταφέρουν στην ράχη τους τα απαραίτητα εφόδια, εκεί που ούτε ζώα δεν είναι δυνατόν να προχωρήσουν. Όμως αν το κρύο πάγωνε και κοκάλωνε τα μέλη τους, η φωτιά που έκαιγε μέσα τους, η φωτιά της λευτεριάς και της φιλοπατρίας, τους ζέσταινε την ψυχή, τους έδινε θάρρος και δύναμη να υπομένουν στερήσεις και κακουχίες, τους έφερνε πολύ ψηλά, πάνω από το γήινο και το φθαρτό και έγιναν οι άϋλες, οι αγνές μορφές, οι αφιερωμένες στα υψηλά ανθρώπινα ιδανικά.

          Κατάφεραν λοιπόν οι Έλληνες, με τα άπειρα ψυχικά και ελάχιστα υλικά εφόδια που διέθεταν και σύντριψαν τους Ιταλούς που είχαν πολλά υλικά αλλά κανένα ψυχικό εφόδιο. Γιατί είναι γνωστό ότι στο μυαλό του εγωιστή και αστείου αρχηγού του Ιταλικού κράτους- του Μουσολίνι- γεννήθηκε η ιδέα της εξάπλωσης του Ιταλικού κράτους χωρίς  να έχει αποφασίσει ποτέ κάτι τέτοιο ο Ιταλικός λαός.

          Αυτός λοιπόν ο πολυάριθμος και άριστα οπλισμένος λαός, που δεν είχε καταλάβει γιατί πολεμούσε, βρέθηκε αντιμέτωπος με την φυλή μας, που πιστή στην Ιστορία και τα ιδανικά μας έδινα αγώνα για την υπεράσπιση της πατρίδας, της οικογένειας, της Ορθόδοξης θρησκείας μας.

          Η ιστορία κατέγραψε σε ολόχρυση σελίδα τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, την προέλαση των πατέρων μας στα Αλβανικά βουνά και την απελευθέρωση της Κορυτσάς, των Αγίων Σαράντα...

          Σε βοήθεια του Μουσολίνι έρχεται όμως ο παρανοϊκός σύμμαχός του, ο Χίτλερ. Αυτός με τα τανκ και αεροπλάνα που διέθετε και αφού παρέκαμψε τα οχυρά Ρούπελ μέσω Βουλγαρίας, κατάφερε να καταλάβει την Ελλάδα. Την Ελλάδα που επί έξι μήνες κράτησε τον <<άξονα>>,προκαλώντας το θαυμασμό όλου του κόσμου.

          Τελείωσε λοιπόν ο πόλεμος. Ο φασισμός είχε κάνει άλλο ένα βήμα, είχε κατακτήσει και την Ελλάδα.

          Για άλλη μια φορά οι Έλληνες γνώρισαν την φριχτή σκλαβιά. Τώρα πια έπρεπε να προσέχουν τι λένε, με ποιόν μιλάνε, τι διαβάζουν...για τους παραβάτες μια και μόνη ήταν η τιμωρία: Ο ΘΑΝΑΤΟΣ.

          Οι Έλληνες συμβιβασμένοι πια με την ιδέα της ήττας  τους, θα έπρεπε να καθίσουν ήσυχοι περιμένοντας βοήθεια από τους  λαούς που ήταν ακόμα ελεύθεροι. Τους ’γγλους τους Αμερικανούς, τους Ρώσους...Εξάλλου αυτοί είχαν κάνει το καθήκον τους. Κάθε σπίτι είχε και κάποιον χαμένο στην μάχη, κάποιον ανάπηρο, κάποιον αγνοούμενο.

          Έτσι μπορεί να σκεφτόταν άλλοι, όχι όμως οι Έλληνες. Οι πατέρες μας βροντοφώναξαν για άλλη μια φορά;<<Ελευθερία ή θάνατος>>.Κι άρχισαν έναν νέο άνισο αγώνα. Πρόκειται για την Εθνική μας Αντίσταση.

          Για την αντίσταση όλων των Ελλήνων ανεξάρτητα από πολιτικά πιστεύω. Αυτό επιβάλλεται να το τονίσουμε. Η εθνική μας αντίσταση, δεν ήταν αντίσταση δεξιών, κεντρώων ή αριστερών. Ήταν αντίσταση απλά των Ελλήνων.

          Αυτές τις δύσκολες ώρες, όλοι οι Έλληνες παραμέρισαν τις ιδεολογικές ή όποιες άλλες διαφορές είχαν και ενωμένοι άρχισαν τον κλεφτοπόλεμο στους κατακτητές.

          Η τακτική τους ήταν να κτυπούν όπου δεν το περίμενε ο εχθρός, προξενώντας του μεγάλες καταστροφές σε άψυχο και έμψυχο υλικό.

          Αποκορύφωμα της σύμπνοιας των Ελλήνων αυτή την περίοδο, είναι το σαμποτάζ στον Γοργοπόταμο.

          Ο ΕΛΑΣ με τον ’ρη Βελουχιώτη και ο ΕΔΕΣ με τον Ζέρβα, ένωσαν τις δυνάμεις τους και κατάφεραν κάτι το απίθανο. Κατάφεραν ν' ανατινάξουν την σιδηροδρομική γέφυρα του Γοργοπόταμου και να στερήσουν έτσι μια σπουδαία στρατηγική οδό στους εχθρούς μας.

          Απόδειξαν έτσι έμπρακτα για άλλη μια φορά, ότι ενωμένοι οι Έλληνες μεγαλουργούν.

          Τελειώνοντας, θα ήθελα να τονίσω την συνέχει και την συνέπεια απέναντι στην ιστορία που, για άλλη μια φορά έδειξε η φυλή μας. Για άλλη μια φορά ο Ελληνισμός βροντοφώναξε <<μολών λαβέ>>, <<Ελευθερία ή θάνατος>>, <<ΟΧΙ>>στον σκοταδισμό. Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ότι η αθάνατη Ελληνική ψυχή που χαρακτηρίζεται από την πίστη στη Ορθοδοξία, την αγάπη για την πατρίδα, την οικογένεια και για τον ηρωισμό της ζει αμετάβλητη χιλιετηρίδες ολόκληρες.

          Αυτή η Ελληνική ψυχή είναι που μας εγγυάται το γράψιμο μελλοντικών χρυσών σελίδων στην παγκόσμια ιστορία, από τους Έλληνες. Μόνο που ευχόμαστε -όλοι μας πιστεύω-  να διακριθεί το έθνος μας στις τέχνες στα γράμματα, στον πολιτισμό και να μην ξαναχρειαστεί ποτέ πια να δοκιμάσουμε τα δεινά του πολέμου.        

 

                   Ζ Η Τ Ω    Η    Ε Λ Λ Α Δ Α

                   Ζ Η Τ Ω    Τ Ο     1 9 4 0

 

[εκπαίδευση]     [πολιτική]    [συνεργασία με ΓΑΠ]   [ευρωπαϊκά προγράμματα]   [συνδικαλισμός]    [οικογένεια]    [συνδέσεις]   [επικοινωνία]   [αρχική σελίδα]