ΕΙΡΗΝΗ - ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ

Κάθε τέταρτο καλοκαίρι, που τελείωνε η μία Ολυμπιάδα και άρχιζε η νέα, ξεκινούσε η προετοιμασία για τη μεγάλη γιορτή. Οι Ηλείοι έστελναν κήρυκες, τους σπονδοφόρους, σε όλη την Ελλάδα, για να διαλαλήσουν ότι οι αγώνες επρόκειτο να ξεκινήσουν και ότι επιβάλλεται ειρήνη, αρμονία και φιλία μεταξύ των ελληνικών πόλεων. Η εκεχειρία άρχιζε.
Πράγματι, οι πόλεμοι έπαυαν και σταματούσε κάθε εχθροπραξία μεταξύ των πόλεων. Οι θεατές, οι αθλητές και οι επίσημοι απεσταλμένοι ταξίδευαν με ασφάλεια. Στις πόλεις που διέσχιζαν, ακόμη κι αν ήταν εχθρικές, δεν τους ενοχλούσε κανείς.
Συμφιλιωμένοι όλοι οι Έλληνες μπορούσαν να προσέλθουν στη μεγάλη αυτή αθλητική και θρησκευτική γιορτή. Τις μέρες μάλιστα της μεγάλης γιορτής ήταν βαρύ παράπτωμα να πατήσει κάποιος τη γη της Ηλείας οπλισμένος.
Αν η πόλη δεν ακολουθούσε τον κανόνα της εκεχειρίας, τότε έπρεπε να πληρώσει βαρύ πρόστιμο. Αν δεν πλήρωνε το πρόστιμο, τότε έχανε το δικαίωμα να λάβει μέρος στους αγώνες, πράγμα που ήταν μεγάλη ντροπή.

Θέματα για συζήτηση
- Γιατί έπρεπε να σταματήσουν οι εχθροπραξίες πριν και κατά τη διάρκεια των Αγώνων;
- Ποια ήταν η ποινή, αν κάποιος παραβίαζε την εκεχειρία;
- Σύγκρινε την ειρήνη με τον πόλεμο.
- Πώς οι Ολυμπιακοί Αγώνες βοηθούν και σήμερα στην ειρήνη και στην επικοινωνία των   λαών;