ΕΥΘΥΣ  ΚΑΙ ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Τα λόγια κάποιου τα ακούμε με δύο τρόπους:

 

ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ

ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ

Άμεσα: όπως ακριβώς τα είπε είτε απ’ το ίδιο το πρόσωπο που μιλά είτε από κάποιο άλλο πρόσωπο, το οποίο όμως μας τα μεταφέρει όπως ακριβώς ειπώθηκαν (τότε μπαίνουν διπλή τελεία και εισαγωγικά ή παύλα). Τότε λέμε ότι ο λόγος είναι ευθύς.

Έμμεσα: όχι ακριβώς όπως τα είπε. Μας μεταφέρει τα λόγια του κάποιο άλλο πρόσωπο. Τότε λέμε ότι ο λόγος είναι πλάγιος.

α) Τις μέρες του Πάσχα ξαναγυρίζω πάντοτε στα παιδικά μου χρόνια και θυμούμαι τις θαυμάσιες εκείνες μέρες που περνούσα στην πατρίδα μου, όταν ήμουν μικρό αμέριμνο παιδί και είχα τους καλούς μου γονείς να με αγαπούν και να με φροντίζουν.

β) Θα φύγω κι εγώ.

    - Τότε, φύγε αμέσως.

γ) Γιατί δεν ήρθες;

    - Είχα κάποια δουλειά.

δ) Είπες: «Θα πάω σ’ άλλη γη, θα πάω σ’ άλλη θάλασσα».

α) Μας έλεγε ότι τις μέρες του Πάσχα ξαναγυρίζει πάντοτε στα παιδικά του χρόνια και θυμάται τις θαυμάσιες εκείνες μέρες που περνούσε στην πατρίδα του, όταν ήταν μικρό αμέριμνο παιδί και είχε τους καλούς του γονείς να τον αγαπούν και να τον φροντίζουν.

β) Είπε ότι θα έφευγε κι αυτός. Τότε τον πρόσταξε να φύγει αμέσως.

γ) Τον ρώτησε γιατί δεν ήρθε. Εκείνος απάντησε ότι είχε κάποια δουλειά. 

δ) Είπε ότι θα πήγαινε σ’ άλλη γη, θα πήγαινε σ’ άλλη θάλασσα.

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      


   ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΣ ΑΠΟ ΕΥΘΥ ΣΕ ΠΛΑΓΙΟΑΣΚΗΣΕΙΣ