|
|
|
|
|
ο πιο απλός ...
επιστήμονας |
|
|
> Ένας άθεος καθηγητής της
> φιλοσοφίας συζητά με έναν
> φοιτητή του, για την σχέση μεταξύ
> επιστήμης και πίστης στον Θεό.
> Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό;
> Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε.
> Καθ.: Είναι καλός ο Θεός;
> Φοιτ.: Φυσικά.
> Καθ.: Είναι ο Θεός παντοδύναμος;
> Φοιτ.: Ναι
> Καθ.: Ο αδερφός μου πέθανε από
> καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον
> Θεό να τον γιατρέψει και
> προσευχόταν σε Αυτόν. Οι
> περισσότεροι από εμάς
> θα προσπαθούσαν να
βοηθήσουν
> αυτούς που έχουν την ανάγκη
> τους. Πού είναι η καλοσύνη
> του Θεού, λοιπόν;
> Φοιτ.: ..
> Καθ.: Δεν μπορείς να απαντήσεις,
> έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε
> μικρέ μου.
> Είναι καλός ο Θεός;
> Φοιτ.: Ναι.
> Καθ.: Είναι καλός ο διάβολος;
> Φοιτ.: Όχι.
> Καθ.: Ποιος δημιούργησε τον
> διάβολο;
> Φοιτ.: Ο...Θεός....
> Καθ.: Σωστά. Πες μου παιδί μου,
> υπάρχει κακό σ' αυτόν τον
> κόσμο;
> Φοιτ.: Ναι.
> Καθ.: Το κακό βρίσκεται παντού,
> έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε
> τα πάντα,σωστά;
> Φοιτ.: Ναι.
> Καθ.: Aρα λοιπόν ποιος
> δημιούργησε το κακό;
> Φοιτ.: ...
> Καθ.: Υπάρχουν αρρώστιες;
> Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα
> αυτά τα τρομερά στοιχεία
> υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο,
> έτσι δεν είναι;
> Φοιτ.: Μάλιστα.
> Καθ.: Λοιπόν, ποιός τα
> δημιούργησε;
> Φοιτ.: ..
> Καθ.: Η επιστήμη λέει ότι
> χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις
> σου για να αναγνωρίζεις το
> περιβάλλον γύρω σου και να
> προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες
> μου παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον
> Θεό;
> Φοιτ.: Όχι, κύριε.
> Καθ.: Έχεις ποτέ αγγίξει το Θεό;
> Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό,
> μυρίσει το Θεό σου; Και τέλος
> πάντων, έχεις ποτέ αντιληφθεί με
> κάποια από τις αισθήσεις σου
το
> Θεό;
> Φοιτ.: ..Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως
> όχι.
> Καθ.: Και παρόλα αυτά πιστεύεις
> ακόμα σε Αυτόν;
> Φοιτ.: Ναι.
> Καθ.: Σύμφωνα με εμπειρικό,
> ελεγχόμενο και με δυνατότητα
> μελέτης των αποτελεσμάτων ενός
> φαινομένου πρωτόκολλο, η
> επιστήμη υποστηρίζει ότι
> ο Θεόςσου δεν υπάρχει. Τι έχεις
> να
> απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου;
> Φοιτ.: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την
> πίστη μου.
> Καθ.: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι
> το πρόβλημα της επιστήμης.
> Φοιτ: Καθηγητά, υπάρχει κάτι που
> το ονομάζουμε θερμότητα;
> Καθ.: Ναι.
> Φοιτ.: Και υπάρχει κάτι που το
> ονομάζουμε κρύο;
> Καθ.: Ναι.
> Φοιτ.: Όχι, κύριε.. Δεν υπάρχει.
> Μπορεί να έχεις μεγάλη
> θερμότητα, ακόμα περισσότερη
> θερμότητα, υπερθερμότητα,
> καύσωνα, λίγη θερμότητα ή
> καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν
> υπάρχει τίποτα που να
> ονομάζεται κρύο. Μπορεί
> να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το
> μηδέν, που σημαίνει καθόλου
> θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να
> πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν
> υπάρχει τίποτα που να
> ονομάζεται«κρύο». «Κρύο» είναι
> μόνο μια λέξη, που
> χρησιμοποιούμε για να
> περιγράψουμε την απουσία
> θερμότητας. Δεν μπορούμε να
> μετρήσουμε το κρύο. Η
> θερμότητα είναι ενέργεια. Το
> κρύο δεν είναι το αντίθετο της
> θερμότητας, κύριε, είναι απλά η
> απουσία της.
>
> Στην αίθουσα επικρατεί σιγή...
>
> Φοιτ.: Σκεφτείτε το σκοτάδι,
> καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να
> ονομάζουμε σκοτάδι;
> Καθ.: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν
> υπάρχει σκοτάδι;
> Φοιτ.: Κάνετε και πάλι λάθος,
> κύριε καθηγητά. Το «σκοτάδι»
> είναι η απουσία κάποιου άλλου
> παράγοντα. Μπορεί να έχεις
> λιγοστό φως, κανονικό
> φως, λαμπερόφως, εκτυφλωτικό
> φως... Αλλά, όταν δεν έχεις φως,
> δεν έχεις τίποτα και αυτό
το
> ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν
> είναι; Στην πραγματικότητα το
> σκοτάδι απλά
> δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα
> μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι
> σκοτεινότερο.
> Καθ.: Που θέλεις να καταλήξεις με
> όλα αυτά, νεαρέ;
> Φοιτ.: Κύριε, ότι η φιλοσοφική
> σας σκέψη είναι ελαττωματική.
> Καθ.: Ελαττωματική!; Μήπως
> μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;
> Φοιτ.: Καθηγητά, σκέφτεστε μέσα
> στα όρια της δυαδικότητας.
> Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η
ζωή
> και μετά υπάρχει και ο θάνατος,
> ένας καλός Θεός και
> ένας κακός Θεός. Βλέπετε
την
> έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό,
> κάτι που μπορεί να μετρηθεί.
> Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να
> εξηγήσει ούτε κάτι τόσο
> απλό όπωςτην σκέψη. Χρησιμοποιεί
> την ηλεκτρική και μαγνητική
> ενέργεια, αλλά δεν έχει
δει ποτέ,
> πόσο μάλλον να καταλάβει
> απόλυτα αυτήν την ενέργεια. Το
> να βλέπειςτο θάνατο σαν το
> αντίθετο της ζωής είναι σαν να
> αγνοείς το γεγονός ότι οθάνατος
> δεν
> μπορεί να υπάρξει αυτόνομος. Ο
> θάνατος δεν είναι το
> αντίθετοτης ζωής: είναι απλά η
> απουσία της. Τώρα πείτε μου,
> καθηγητά. Διδάσκετε
> στους φοιτητές σας ότι
> εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;
> Καθ.: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική
> εξελικτική πορεία, τότε ναι, και
> βέβαια.
> Φοιτ.:Έχετε ποτέ παρακολουθήσει
> με τα μάτια σας την εξέλιξη;
> Καθ.: ...
> Φοιτ.: Εφόσον κανένας δεν
> παρακολούθησε ποτέ την
> διαδικασία εξέλιξης επιτόπου
> και κανένας δεν μπορεί να
> αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία
> δεν σταματά ποτέ, τότε
> διδάσκεται την προσωπική σας
> άποψη επί του θέματος.Τότε μήπως
> δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά
> ένας κήρυκας;
> Καθ.: ..
> Φοιτ.: Υπάρχει κάποιος στην τάξη
> που να έχει δει τον εγκέφαλο
> του καθηγητή;Που να έχει ακούσει
> ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει
> τον εγκέφαλο τουκαθηγητή;
> Κανένας. Aρα σύμφωνα με τους
> κανόνες του εμπειρικού,
> ελεγχόμενουκαι με δυνατότητα
> προβολής πρωτόκολλου, η
> επιστήμη ισχυρίζεται ότι
> δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε.
Και
> αφού είναι έτσι τα πράγματα,
> τότε, με όλο τον σεβασμό,πώς
> μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά
> που διδάσκετε, κύριε;
> Καθ.: Μου φαίνεται ότι απλά θα
> πρέπει να στηριχτείς στην πίστη
> σου, παιδί μου.
> Φοιτ.: Αυτό είναι, κύριε... Ο
> σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου
> και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή
> είναι που κινεί τα πράγματα και
> τα κρατάει ζωντανά.
>
>
>
> Αυτός ο νεαρός φοιτητής ήταν ο
> ALBERT EINSTEIN... |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
