Η ανάδυση του γραμματισμού στο Νηπιαγωγείο
Μια διαδικασία ενεργού σκέψης του παιδιού
Πρεβεζάνου Βαρβάρα, Msc στις Επιστήμες της Αγωγής, Εκπαιδευτικός Α/θμιας Εκπ/σης
Σακελλάκη Κοκονίτσα, Msc στις Επιστήμες της Αγωγής, Εκπαιδευτικός Α/θμιας Εκπ/σης
Τις τελευταίες δεκαετίες υπήρξε μια θεμελιώδης αλλαγή στην επιστημονική θεώρηση για τον τρόπο με τον οποίο τα μικρά παιδιά κατακτούν το γραπτό λόγο, μια μετακίνηση από το μοντέλο της αναγνωστικής ετοιμότητας προς μια νέα προοπτική για την πρώιμη κατάκτηση των δεξιοτήτων ανάγνωσης και γραφής, την ιδέα του αναδυόμενου γραμματισμού. Αυτή η αλλαγή επήλθε ως αποτέλεσμα πλήθους ερευνών για τις γνωστικές δυνατότητες των μικρών παιδιών (Παπούλια-
Τζελέπη, 2001).
Με τον όρο «γραμματισμός» αναφερόμαστε τόσο στην ανάγνωση όσο και στη γραφή ως τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, θεωρώντας ταυτόχρονη και αλληλένδετη την ανάπτυξή τους. Ο γραμματισμός ορίζεται από τον Baynham, όπως αναφέρουν οι Δαφέρμου, Κουλούρη και Μπασαγιάννη (2006: 19), ως «το επίπεδο της πρόσβασης στη γραπτή πληροφορία που απαιτείται για την αποτελεσματική λειτουργία του ατόμου μέσα στην κοινωνία στην οποία ζει». Στον περιεκτικό αυτόν ορισμό περιλαμβάνεται όχι μόνο η κατανόηση αλλά και η παραγωγή κειμένων, όχι μόνο οι γνώσεις αλλά και η εφαρμογή τους.
ΥΠ.Π.Θ.Π.Α.
Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης
Ασφάλεια στο διαδίκτυο
Ψηφιακό σχολείο