ΓΕΝΙΚΑ

Ένα μεγάλο κομμάτι της ιδιαιτερότητας της Java οφείλεται στην επιλογή μιας διαφορετικής δόμησης των προγραμμάτων της, σε σχέση με τις άλλες γλώσσες δομημένου προγραμματισμού. Η επιλογή αυτή συνοψίζεται στις λέξεις "Αντικειμενοστρεφής Προγραμματισμός".

Ο Αντικειμενοστρεφής Προγραμματισμός (Object Oriented Programming, OOP) είναι ένας τρόπος συγγραφής προγραμμάτων, ο οποίος βασίζεται στην θεωρία πως οποιαδήποτε οντότητα σε ένα πρόγραμμα μπορεί να μοντελοποιηθεί με έναν τρόπο πολύ οικείο στον άνθρωπο, αυτόν του αντικειμένου.

Αντικείμενο ονομάζεται κάθε συλλογή δεδομένων και διαδικασιών, η οποία έχει δημιουργηθεί με σκοπό να παρουσιάζει κάποια συγκεκριμένη συμπεριφορά. Ένα αντικείμενο καθορίζεται από την κατάσταση του και την συμπεριφορά του. Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται περιγράφεται από τις μεταβλητές που περιέχει, ενώ η συμπεριφορά του από τις μεθόδους.

Τα αντικείμενα είναι κατασκευασμένα έτσι ώστε να μπορούν να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους κάτι που κάνει τον OOP ένα πολύ δυνατό εργαλείο. Η αλληλεπίδραση των αντικειμένων μεταξύ τους γίνεται με τη μεταφορά μηνυμάτων (messages).

Όσο χρήσιμα κι αν είναι τα αντικείμενα, δεν μπορεί παρά να σκεφτεί κανείς πως θα ήταν εξαιρετική σπατάλη, αν για δυο διαφορετικά αντικείμενα που ανήκουν στον ίδιο τύπο αντικειμένου , έπρεπε να καταγράψουμε τις μεθόδους και τις μεταβλητές του καθενός ξεχωριστά. Γι' αυτό το λόγο κατατάσσουμε τα αντικείμενα σε κλάσεις (classes).

Κλάση ονομάζεται ένα μοντέλο που περιγράφει τα χαρακτηριστικά και την συμπεριφορά ενός συνόλου συναφών αντικειμένων. Αυτά τα αντικείμενα ονομάζονται δείγματα της κλάσης. Για να περιγράψουμε μια κλάση, αρκεί να περιγράψουμε τις μεθόδους και τις μεταβλητές που την απαρτίζουν.

 

Ο ΟΟΡ μας δίνει την δυνατότητα δεδομένης μιας κλάσης να δημιουργήσουμε άλλες κλάσεις οι οποίες κληρονομούν όλα τα στοιχεία της αρχικής και λέγονται υποκλάσεις. Αντίστροφα η αρχική κλάση καλείται υπερκλάση.

Η γενική δήλωση μιας κλάσης είναι η εξής:
class <όνομα κλάσης>[extends<όνομα υπερκλάσης>] [implements<interface1>,<interface2>]
{
...
}
Η γενική δήλωση μιας μεθόδου είναι η εξής:
<τύπος επιστροφής> <όνομα μεθόδου> ([<τύπος παραμέτρου><παράμετρος>[,<τύπος παραμέτρου><παράμετρος>],...])
{
...
}
Αν η μέθοδος μας δεν επιστρέφει τίποτα χρησιμοποιούμε τη λέξη void.

    ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ