Aρχισαν στη Λοζάνη της διαβουλεύσεις για την υπογραφή μιας νέας συνθήκης ειρήνης. Εκπρόσωπος της σε αυτές ορίστηκε, από την επαναστατική κυβέρνηση, ο . Μετά από πολύμηνες συζητήσεις υπογράφτηκε, στις 24 1923, η συνθήκη της Λοζάνης, με την οποία επισημοποιήθηκε η κυριαρχία στη Μικρά Ασία και στην , ενώ παραχωρήθηκαν στην Τουρκία και η Ίμβρος με την Τένεδο. Επίσης, στη συνθήκη της Λοζάνης ενσωματώθηκε σύμβαση πληθυσμών (Ιανουάριος 1923), σύμφωνα με την οποία όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Τουρκίας έπρεπε να στην Ελλάδα και όλοι οι μουσουλμάνοι της Ελλάδας να ακολουθήσουν τον αντίστροφο δρόμο. Εξαιρέθηκαν το Πατριαρχείο και οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου (125.000 τότε), καθώς και οι μουσουλμάνοι της