Νέα σελίδα 11

Η αρρώστια της εποχής

Οι αρνητικές σκέψεις είναι αρρώστια της εποχής μας. Αρκετοί άνδρες, ακόμα περισσότερες γυναίκες , αλλά και παιδιά και έφηβοι παγιδεύονται συχνά στο φαύλο κύκλο «αρνητικές σκέψεις – αρνητική διάθεση – απαισιοδοξία – κατάθλιψη». Τέτοιου είδους σκέψεις μπορεί να είναι π.χ. η υπερβολική επικέντρωση σε μια αδικία που πιστεύουμε ότι έχουμε υποστεί και η ενασχόληση με το «θύτη», που συνοδεύονται από φαντασιώσεις εκδίκησης και δικαίωσης. Μπορεί επίσης να είναι είτε συνεχείς σκέψεις πάνω στα προβλήματά μας και τις πιθανές αιτίες τους είτε χαοτική προσπάθεια επίλυσης προβλημάτων κατά το οποίο πηδάμε από το ένα πρόβλημα στο επόμενο δημιουργώντας στον εαυτό μας την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε αδιέξοδο. Δυστυχώς, αντί με όλη αυτή τη κατανάλωση φαιάς ουσίας να βοηθηθούμε να βρούμε λύσεις ή το δίκιο που γυρεύουμε, κάνουμε τη ζωή μας πιο δύσκολη, το άγχος αντί να περιορίζεται αυξάνεται, γινόμαστε δυσάρεστοι στους άλλους και επιδεινώνουμε τις σχέσεις μας. Το αποτέλεσμα πολύ συχνά είναι έλλειψη ικανοποίησης, διαταραχές άγχους, κατάθλιψη και αλκοολισμός.

Πως θα διώξετε την απαισιοδοξία

Υπάρχει τρόπος να απαλλαγεί κανείς ή έστω να αποβάλλει εν μέρει τις αρνητικές του σκέψεις; Το αναγκαίο πρώτο βήμα είναι η συνειδητοποίηση ότι οι σκέψεις αυτές είναι επιζήμιες και κατόπιν να επιχειρήσουμε:

	Να κάνουμε ένα διάλειμμα με κάτι ευχάριστο(περίπατο, σινεμά, μουσική, χορό, σπορ). Αυτό λειτουργεί κάπως όπως κόβουμε το καλώδιο στο τηλέφωνο, γιατί διακόπτονται στον εγκέφαλο οι συνδέσεις που είναι υπεύθυνες για τα αρνητικά βιώματα.
	Να κλείσουμε «ραντεβού» με τις έγνοιες μας! Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τις αρνητικές μας σκέψεις όταν έχουμε κρατήσει μία ώρα ειδικά γι’ αυτές ώστε τις υπόλοιπες το μυαλό μας να είναι πιο ελεύθερο.
	Αντί να διώχνουμε τις «μαύρες» σκέψεις από το μυαλό, να προσπαθούμε να φέρουμε συνειδητά στο μυαλό μας σκέψεις, εικόνες, αισθήσεις και να τις αντιλαμβανόμαστε σαν ουδέτεροι παρατηρητές. Αυτό δεν βοηθάει μόνο να χαλαρώνουμε, αλλά και να ελέγχουμε καλύτερα τις σκέψεις μας.
	Να δεχτούμε τη βοήθεια κάποιου. Δηλαδή, να κουβεντιάσουμε με έναν καλό φίλο τις βασανιστικές μας σκέψεις, κάτι που δεν θα τις εξαφανίσει, αλλά θα τις αποδυναμώσει και θα μας επαναφέρει στην πραγματικότητα.
	Η καταγραφή των σκέψεών μας είναι μια άλλη τακτική που βοηθάει να έχουμε την αίσθηση ότι τις ελέγχουμε αντί να μας ελέγχουν.
	Να σκεφτούμε κάτι ευχάριστο, π.χ. ωραίες στιγμές με αγαπημένα πρόσωπα, να ψάξουμε για τη θετική πλευρά των δυσκολιών, να επιστρατεύσουμε το χιούμορ μας. Αυτές οι θετικές σκέψεις βοηθούν στιγμιαία –αλλά και μακροπρόθεσμα- να μην παγιώνονται οι αρνητικές.