«Τούτα που σας λέμε, και απατοί σας δεν μπορείτε να κάμετε ινκιάρι, γιατί μουδέ το ναμάζι «αλλάχου εκπέρ» (μέγας ο Θεός) δεν κατέχετε ίντα λέει, γιατί τα σπίθια σας είναι μαζύ με τα δικά μας γιατί φορείτε τα ίδια ρούχα με μας, γιατί έχετε την ίδια παλληκαριά, το ίδιο ζάλο, την ίδια γλώσσα. Για τούτα ούλα πρέπει νάρθετε μαζή μας για να ζήσωμε πάντοτε ομάδι σαν καλοί πατριώταις…Και πάλι δεύτερη φορά σας γράφομε να σμίξετε με μας γιατί απατοί σας δεν είστε απ’ την Ανατολή, μουδ’ από την Αραπιά, μοναχάς είστε χαλίσικοι Κρητικοί, έχετε αίμα ελληνικό και γροικήσετέ το»

Π. Χιδίρογλου, 1981, σ. 346