|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
ανεβαίνοντας από το γιαλό
αντικρίζαμε την χαρακτηριστικότερη εικόνα του νησιού |
 |
στο δωμάτιο της
Κωνσταντίνας
είχε το παρκοκρέβατο όπου κοιμόταν |
 |
η αυλή της ταβέρνας ήταν
έρημη όλο το χειμώνα |
| |
|
|
|
|
|
 |
κάθε πρωί μετα την δεκάλεπτη
ανηφόρα φτάναμε στο σχολείο |
 |
Από το Πρόβαρμα όπου μέναμε
πίνοντας το καφέ μας κοιτούσαμε νοτιοανατολικά το πέλαγος ως την άκρη του
ορίζοντα |
 |
δε φεύγαμε, αλλά πηγαίναμε
τακτικά βόλτα ως το αεροδρόμιο |
| |
|
|
|
|
|
 |
φτάνοντας στο Πρόβαρμα |
 |
κοιτούσαμε από το μπαλκόνι
στην αυλή όπου κάθε Σαββάτο ψήναμε με τον Ανδρέα και τη Σοφία |
 |
από το παράθυρο της κουζίνας
ο Αϊ Γιάννης ... |
| |
|
|
|
|
|
 |
κατεβαίναμε από το σχολείο
ακολουθώντας τη βορινή διαδρομή, από την ανθισμένη αμυγδαλιά του Νοέμβρη |
 |
από την άκρη του μόλου στη
Μαλτεζάνα, τα αλμυρίκια μισόκρυβαν το μαγαζάκι που καθόμασταν στις
εκδρομές... |
 |
...βλέπαμε ως τον Άγιο
Κωνσταντίνο... |
| |
|
|
|
|
|
 |
η κουζίνα του σπιτιού... |
 |
το νότιο παράθυρο ήταν πάντα
ανοιχτό και παρακολουθούσαμε όλα τα φεγγάρια της χρονιάς |
 |
ο μόλος της Μαλτεζάνας... |
| |
|
|
|
|
|
 |
καθόμασταν στην συνηθισμένη
θέση περνώντας ώρες και ώρες με τη Χριστίνα να μας φέρνει τα ούζα |
 |
...πηγαίνοντας για ψώνια στο
μαγαζί της Λαμπρινής... |
 |
η ταβέρνα ήταν και μια λύση
ζεστασιάς στο τζάκι, ενώ ο Πενηντάρας συνήθιζε να κάθεται στο μικρό
τραπεζάκι... |
| |
|
|
|
|
|
 |
μετά την πλατεία άρχιζε ο
δρόμος προς το κάστρο... |
 |
τα μαγαζιά της πλατείας,
ο"Ντακορός", ο Αστρουλάκης,... |
 |
το κτήριο όπου στεγάζεται η
αστυνομία και το λιμενικό στο γιαλό... |
| |
|
|
|
|
|
 |
το αυτοκίνητο
του κυρ Δημήτρη ήταν σταματημένο μπροστά στο σπίτι τους στο λιβάδι
|
 |
το Πρόβαρμα ήταν έτοιμο για
το καλοκαίρι... |
 |
μάθαμε αλλά
και ζήσαμε όλους τους αέρηδες της θάλασσας... |
| |
|
|
|
|
|
 |
στο λιβάδι
κάναμε τα περισσότερα μπάνια στη θάλασσα, χαζεύοντας και το χωριό με το
κάστρο |
 |
το νησί είχε
μεγαλώσει σαν το γαλατικό χωριό... |
|
|
| |
|
|
|
|
|
