Αντί σχολίου

για το ελληνικό ολοκαύτωμα του Ιουλίου-Αυγούστου 2007

26-8-2007

(από τις δυο πλευρές του εμφυλίου του 1824)

«Ημείς

δεν προσκυνούμεν»

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

«Ακόμα δεν εφάνη Έλλην, άνθρωπος της Eπικρατείας»

Γεώργιος Κουντουριώτης

Ο Ιμπραΐμης επήρε ένα μέτρο και έστειλε τον Κεχαγιά του με χιλίους με τσεκούρια και με άρματα και έστειλε στην Μεσσηνία να βάλουν φωτιά και τσεκούρι. Όσα δεν εκαίονταν, να βάνη τσεκούρι, ελαιώνας, συκαίς, μουριαίς. … «Και η ζωή σου, έλεγε στον Κεχαγιά, θα με πληρώση την ζωήν οποιουδήποτε φονευθή, διότι δεν σε στέλνω να πολεμήσης, αλλά να καύσης». Και εκείνος λοιπόν επήγεν εις την Ζαχάρω,…

Του Κεχαγιά, του έδωσαν μιαν προσταγήν να στείλη να προσκυνήσουν εις τους Μεσσηνίους, ειμή και δεν προσκυνήσουν, να αρχίση το έργον του, και την προσταγήν την έδωσε εις δύο σκλαβωμένους Γαστουναίους και την ήφεραν εκεί οπού έντεσα και εγώ. Διαβάζοντας την διαταγήν που ήταν τόσο σφοδρά, του αποκρίθηκα όχι από μέρους μου, από μέρος του λαού της Μεσσηνίας ότι: «Αυτό οπού μας φοβερίζεις, να μας κόψης και κάψης τα καρποφόρα δέντρα μας, δεν είναι της πολεμικής έργον, διατί τα άψυχα δένδρα δεν εναντιώνονται εις κανένα, μόνον οι άνθρωποι οπού εναντιώνονται έχουνε στρατεύματα και σκλαβώνεις, και έτσι είναι το δίκαιον του πολέμου…όχι τα κλαδιά να μας κόψης, όχι τα δένδρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μόνον πέτρα απάνω στην πέτρα να μην μείνη, ημείς δεν προσκυνούμεν. Τι τα δένδρα μας αν μας τα κόψης, και κάψης την γην δεν θέλει την σηκώσης και η ίδια η γης που τα έθρεψε, αυτή η ίδια γη μένει δική μας και τα ματακάνει. Μόνον ένας Έλληνας να μείνη, πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζης πως την γην μας θα την κάμης δική σου, βγάλτο από το νου σου».

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης - 1826; (για τα γεγονότα του 1825-26, Απομνημονεύματα π1840)

«Ακόμη δεν εφάνη Έλλην ο οποίος, αν και αποβλέπων εις το κοινόν καλόν και όχι εις προσωπικήν ιδιοτέλειαν, να παρέτεινε την σφαίραν του κοινού συμφέροντος επέκεινα από την περιοχήν του χωρίου, της κωμοπόλεως ή το πολύ πολύ της νήσου και της επαρχίας, όπου εγεννήθη. Ακόμη τέλος πάντων δεν εφάνη άνθρωπος τον οποίον να ημπορέσωμεν να ονομάσωμεν άνθρωπον της επικρατείας, αλλ’ άλλος είναι του Μιστρός, άλλος της Γαστούνης, του Μεσολογγίου, της Ύδρας, των Σπετζών και τα εξής και κανείς δεν πιστεύει ότι είναι Έλλην δια να μην περιορίση τας επί κοινού συμφέροντος ιδέας του εις τα τοπικά συμφέροντα της κωμοπόλεως ή της επαρχίας, όπου εγεννήθη, αλλά να θεωρή την Ελλάδαν όλην».

από την αλληλογραφία μεταξύ των Κουντουριώτηδων (με αφορμή τις καταστροφές του Ιμπραήμ 1825-27)

Κεντρική Σελίδα