AspriPetra

Κάτω στην άσπρη πέτρα
παίζουν τα παλικάρια
παίζουν χαίρονται και ρίχνουν
τα τζουρίδια στον ανήφορο

Μον δε βάρεσε ο Γιαννάκης
ο αρμαρτωλός (Δις)

Εμ οι τούρκοι τον βαρέσαν
και οι ρωμαίοι τον κλαιν (Δις)

Μωρ' και δυό καλά κορίτσια
τον μυργιολογούν (Δις)

Να 'χεις μάνα βρε Γιαννάκη
να 'χεις και αδελφή
να 'χεις και καλή γυναίκα
να 'ρθει να σε δει;

Νεμ τον λόγο δεν τον είπαν
δεν τον έσωσαν
Να και η μάνα σου Γιαννάκη
να και η αδελφή (Δις)

Να και η καλή Γυναίκα
που είρθε να σε δει
Με τα δυό μικρά στα χέρια
τρίτο στην κοιλιά

Δεν σου έλεγα Γιαννάκη
δεν σου 'ρμίνευα
Εμ στους χίλιους να μη πάνεις
ουδέ στους εκατό

Αυτοί ήταν τρεις χιλιάδες
και εγώ ήμουν μοναχός.