ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
ΝΟΜΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
Ο ΚΥΝΗΓΟΣ
(Κωσταραζίου Καστοριάς)
Αρχική σελίδα Παραδοσιακά Τραγούδια
Κυνηγός που κυνηγούσε ‘
Εις το δάσος μια φορά – μια φορά ‘
Έτυχε να συναντήσει ‘
Μια έρη – μια ερημοεκκλησιά ‘
Λα λα λα λα λα λα λα λα ‘
Προχωρεί και μπαίνει μέσα ‘
Με λυπητερή καρδιά – μια καρδιά ‘
Βλέπει εκεί που προσκυνούσε ‘
Μια μικρή μια μικρή καλογριά ‘
Λα λα λα λα λα λα λα λα ‘
Καλογραία μου της λέει ‘
Τ’ όνομά σου σε ζητώ – σε ζητώ ‘
Τ’ όνομά σου κι ας πεθάνω ‘
Στο ερή – στο ερημοκλήσι αυτό ‘
Λα λα λα λα λα λα λα λα ‘
Τ’ όνομά μου δε στο λέω ‘
Γιατί θα με λυπηθείς – λυπηθείς ‘
Γιατί εσύ ήσουνα η αιτία ‘
Καλογραί – καλογραία να με δεις ‘
Λα λα λα λα λα λα λα λα ‘
Έλα πάτησε τον όρκο ‘
Και παντρέψου μια φορά – μια φορά ‘
Πάρε με τον κυνηγάρη ‘
Που σ’ αγά που σ’ αγάπησε πιστά ‘
Λα λα λα λα λα λα λα λα ‘
Πως τον όρκο να πατήσω ‘
Το θεό ν’ απαρνηθώ – απαρνηθώ ‘
Έχω τώρα πέντε έτη ‘
Που ‘μαι δω – που ‘μαι δω και ασκητώ ‘
Λα λα λα λα λα λα λα λα ‘
Το ψωμί μου είναι χόρτο ‘
Το κρεβάτι μου είν’ αυτό – είν’ αυτό ‘
Και για μαξιλάρι έχω ‘
Μια πετρί – μια πετρίτσ’ απ’ το βουνό ‘
Λα λα λα λα λα λα λα λα ‘
Όπου δεις δυο κυπαρίσια ‘
Και στη μέση μια ελιά – μια ελιά ‘
Εκεί μέσα είναι θαμμένη ‘
μια μικρή – μια μικρή καλογριά ‘