ToraMagia

Τώρα Μαγιά τώρα δροσιά
τώρα το καλοκαίρι
Τώρα φουντώνουν τα κλαδιά
ισκιώνουν τα σοκάκια

Τώρα και ο ξένος βόλεψε
να πάει στα δικά του
Νύχτα σελώνει το άλογο
νύχτα το καληγώνει

Βάζει ασημένια πέταλα
καρφιά μαλαματένια
και το καλιγοσφύριατο
ήταν μαλαματένιο

Και η κόρη που τον ήθελε
και που τον αγαπούσε
κρατεί κερί τον έφεγγε
ποτήρια τον κερνούσε

Και όσα ποτήρια τον κερνά
τόσα λόγια τον λέει
Πάρες με αφέντη πάρες με
και μένα με τα σένα

Να μαγειρεύω να δειπνάς
να στρώνω να κοιμάσαι
να πλένω και τα πόδια σου
σε μια αργυρή λεκάνη

Εκεί που πάω κόρη μου
κοράσια δεν περνάνε

Επάνω