Κολλήγα γιος

Γιάννης Νεγρεπόντης

 

 

Κολλήγα γιος του παππού μου ο παππούς,

κολλήγα γιος του παππού μου ο πατέρας

κι ο παππούς μου κολλήγας κι αυτός.

 

Και μονάχα εγώ, του πατέρα μου γιος,

ένα κλήρο είχα, λίγα στρέμματα βιός.

 

Η δουλειά στα χωράφια σκληρή,

ντελικάτος εγώ μα ξύπνιος,

τα χωράφια χτυπάω στο σφυρί

και στην πόλη ό,τι βγει, είμαι αστός.

 

Τα λεφτά απ’ τα χωράφια μι’ αρχή,

ένας γάμος ως προίκα καλός,

μια χαρά πήγε το μαγαζί,

είμαι πια ένας αστός, σεβαστός.

 

Και μονάχα εγώ, του πατέρα μου γιος,

είμαι πια ένας αστός,

είμαι πια ένας αστός,

είμαι πια ένας αστός,

είμαι πια καθεστώς.

Μακριά από την πόλη

Γιάννης Νεγρεπόντης

 

 

Μακριά απ’ την πόλη σε μια συνοικία

έχω δικά μου τρία δωμάτια,

χολ και κουζίνα, καλά όλα κι άγια,

ησυχία, τάξη κι ασφάλεια.

 

Δική μου δουλίτσα με μια βιοτεχνία,

μήνα το μήνα δίχως κασάτια,

τα φέρνω στα ίσια, καλά όλα κι άγια,

ησυχία, τάξη κι ασφάλεια.

 

Καλά τα ‘χω μ’ όλους,

εμπόρους κι εφόρους

δεν θα πεινάσει η οικογένεια,

που λέει ο λόγος καλά όλα κι άγια,

ησυχία, τάξη κι ασφάλεια.

Ο γάμος

Γιάννης Νεγρεπόντης

 

 

Σε δυο πανέρια οι μπουμπουνιέρες

κι οι ανθοδέσμες στην σειρά

η νύφη μόνο δεκαεννιά

και του γαμπρού οι μέρες μετρημένες.

Η νύφη μόνο δεκαεννιά

και του γαμπρού οι μέρες μετρημένες.

 

Ο γάμος έμοιαζε κηδεία

όταν σταθήκαν’ στην σειρά

κουμπάρος, σόι και λοιπά

στη σκάλα για να βγουν φωτογραφία.

 

Κρίμα, το κοριτσάκι, κρίμα

τι κάνει τ’ άτιμο το χρήμα.

Ο γέρο νέγρο Τζιμ

Γιάννης Νεγρεπόντης

 

 

Ο γέρο νέγρο Τζιμ

σ’ ολόκληρο το Χάρλεμ.

Ε ! γέρο νέγρο Τζιμ

κορνέτα δεύτερη δεν είχε σαν κι εσένα.

Κορνέτα δεύτερη δεν είχε σαν κι εσένα.

 

Ο γέρο νέγρο Τζιμ

σε βρώμικο χαντάκι.

Ε ! γέρο νέγρο Τζιμ

τώρα η κορνέτα πιο δυνατά ουρλιάζει.

Τώρα η κορνέτα πιο δυνατά ουρλιάζει.

 

Μέσα στη νύχτα ούρλιαζε η κορνέτα,

λευκοί και νέγροι δίνανε τα χέρια.

Ε ! γέρο νέγρο Τζιμ

γιατί να καίν’ στο νότο τη σοδειά

όταν πεινάν στο κόσμο τα παιδιά.

Ποιοι και γιατί σκοτώσανε το Τζων

τι θέλουν τα παιδιά μας στο Βιετνάμ.

Το ακορντεόν

Γιάννης Νεγρεπόντης

 

 

Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο

που ήξερε και έπαιζε ακορντεόν.

Όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος

φωτιές στα χέρια του άναβε το ακορντεόν.

 

Μα ένα βράδυ σκοτεινό, σαν όλα τα άλλα

κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν.

Γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα

και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν.

 

Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει

όποτε ακούω από τότε ακορντεόν.

Κι έχει σα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει

- Δεν θα περάσει ο φασισμός -.

Τρίτος Παγκόσμιος

Γιάννης Νεγρεπόντης

 

 

Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φραντς σε φάμπρικα δούλευαν φτιάχνοντας τανκς.

Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φραντς αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τανκς.

Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φραντς δουλεύαν στον Μπράουν, στον Φίσερ, στον Κραφτ.

Ο Μπράουν, ο Φίσερ, ο Κραφτ αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τραστ.

 

Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φραντς ανέμελοι δούλευαν πάντα στα τανκς.

Ποτέ τους δεν διάβασαν Μαρξ. Ιδέα δεν είχαν για τραστ και για κραχ.

Ο Μπράουν, ο Φίσερ, ο Κραφτ χωρίσαν σε Μπράουν, σε Φίσερ, σε Κραφτ.

Ο Μπράουν, ο Φίσερ, ο Κραφτ εχθροί τάχα γίναν, διαλύσαν το τραστ.

 

Και πριν μάθουν τι είπε ο Μαρξ στρατιώτες τους πήραν, στον πόλεμο, παν.

Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φραντς σαν ήρωες έπεσαν κάτω απ' τα τανκς.

Ο Μπράουν, ο Φίσερ, ο Κραφτ σκεφτήκαν και βρήκαν πως φταίει ο Μαρξ.

Ο Μπράουν, ο Φίσερ, ο Κραφτ ξανάσμιξαν πάλι και φτιάξανε τραστ.