Δακρυσμένα μάτια

Γιάννης Θεοδωράκης

 

 

Δακρυσμένα μάτια, νυσταγμένοι κήποι,

όνειρα κομμάτια ας ήτανε να ζω

στους μεγάλους δρόμους κάτω απ’ τις αφίσες

στα χιλιάδες χρώματα ας ήταν να βρεθώ.

 

Να ‘ταν η καρδιά μου λαμπερό αστέρι,

να ‘ταν η ματιά μου δίκοπο μαχαίρι

αστραφτερό σπαθί μες στο μεσημέρι.

Μη με προδώσεις

Γιάννης Θεοδωράκης

 

 

Αυτός που ξέμεινε εδώ,

θα ξαναρθεί με τον καιρό,

να τον πληγώσεις.

Φίλοι κι εχθροί θα τον ζητούν,

κατάματα θα σε κοιτούν,

μη με προδώσεις.

 

Ψέματα οι ψεύτες θα σου πουν,

στα όνειρά σου για να μπουν,

θα το πληρώσεις.

Ρίξε τον ήλιο απ' τα κλαδιά,

στο κόρφο κρύψε τα καρφιά,

μη με προδώσεις.

 

Απλώνει η νύχτα τη βροχή,

μαζί ξεμάκρυνες κι εσύ,

θα μετανιώσεις.

Αν βρεις στο δρόμο νικητές,

φωτιά τσεκούρι και ληστές,

μη με προδώσεις.

Όμορφη πόλη

Γιάννης Θεοδωράκης

 

 

Όμορφη πόλη, φωνές μουσικές

απέραντοι δρόμοι, κλεμμένες ματιές.

Ο ήλιος χρυσίζει, χέρια σπαρμένα

βουνά και γιαπιά, πελάγη απλωμένα.

 

Θα γίνεις δικιά μου πριν έρθει η νύχτα

τα χλωμά τα φώτα πριν ρίξουν δίχτυα.

Θα γίνεις δικιά μου.

 

Η νύχτα έφτασε, τα παράθυρα κλείσαν

η νύχτα έπεσε, οι δρόμοι χαθήκαν.

Χάθηκα

Γιάννης Θεοδωράκης

 

 

Χάθηκα

μέσα στους δρόμους

που μ' έδεσαν για πάντα,

μαζί με τα σοκάκια,

μαζί με τα λιμάνια.

 

Χάθηκα

γιατί δεν είχα τα φτερά

και είχα εσένα Κατινιώ,

γιατ' είχα όνειρα πολλά.

 

Και το λιμάνι

και το λιμάνι είναι μικρό

γιατ' ήμουν πάντα μόνος

και θα 'μαι πάντα μόνος.