Θανόγιαννη Χαρά
Η πεταλούδα του άλλου σου μισού
Όλα βαθαίνουν.
Κάποια μακραίνουν και άλλα χάνονται.
Κι αυτό που μένει είναι η αλήθεια
Και η γραμμή που οδηγεί
Μέσα απ’ το βήμα και το ρυθμό
Στο πέλαγος.
Χωρίς αέρα η τρικυμία δεν φαίνεται.
Μόνο η ελπίδα για φως και λάμψη
Μες στο χαμόγελο.
Κι όλα ανθίζουν κι όλα πλουταίνουν
Κι έτσι γεννιέται μέσα απ΄το χάσμα
Το νόημα.