Θανόγιαννη Χαρά

Η πεταλούδα του άλλου σου μισού

Όλα βαθαίνουν.

Κάποια μακραίνουν και άλλα χάνονται.

Κι αυτό που μένει είναι η αλήθεια

Και η γραμμή που οδηγεί

Μέσα απ’  το βήμα και το ρυθμό

Στο πέλαγος.

Χωρίς αέρα η τρικυμία δεν φαίνεται.

Μόνο η ελπίδα για φως και λάμψη

Μες στο χαμόγελο.

Κι όλα ανθίζουν κι όλα πλουταίνουν

Κι έτσι γεννιέται μέσα απ΄το χάσμα

Το νόημα.