TEST του Σπιτιού
Ζητείται από το παιδί να ζωγραφίσει ένα σπίτι ή το δικό του σπίτι. Η απεικόνιση του σπιτιού εντάσσεται συνήθως σε δύο τύπους:
1. το Λογοκρατικό, στον οποίο επικρατεί η ακρίβεια κι η αυστηρότητα της μορφής, χωρίς την ύπαρξη του περίγυρου κόσμου και
2. τον Αισθητηριακό, όπου το σπίτι τοποθετείται μέσα σ΄ ένα περίγυρο
που σφύζει από ζωή: ο ήλιος λάμπει, τα πουλιά πετούν, υπάρχουν δέντρα, λουλούδια, δρόμοι, λίμνη ή ποτάμι και καμιά φορά άλλα σπίτια.
Το σπίτι συχνά ζωγραφίζεται με ανθρωπομορφικές αναλογίες: Η τριγωνική στέγη που μοιάζει με σκούφια, το τζάκι με τον καπνό με πίπα, τα δύο παράθυρα με μάτια κι η πόρτα με στόμα. Συμβαίνει όμως και το αντίθετο σε παιδιά ιδίως προσχολικής ηλικίας που ζωγραφίζουν το ανθρώπινο σώμα με τη μορφή του πιο πάνω σπιτιού: τρίγωνο επάνω με κεφάλι και χέρια, τετράγωνο κάτω με πόδια.
Η προβολική αξία του ΤEST επισημαίνεται και στα παρακάτω σημεία:
Ø Ο πλατύς κι ευθύς δρόμος που οδηγεί στο σπίτι, εκφράζει την επικοινωνία του παιδιού με τον έξω κόσμο.
Ø Ο ελικοειδής και μακρύς δρόμος ή ο δρόμος που οδηγεί σε
αμπαρωμένες πόρτες, φανερώνει δυσκολία στην επικοινωνία.
Ø Ο καπνός του τζακιού που έχει δεξιά κατεύθυνση φανερώνει αισιόδοξο
άτομο. Όταν ο καπνός σκιάζει τον ήλιο ή καταβαίνει προς τα κάτω, δείχνει άτομο με μελαγχολικές τάσεις.
Ø Τα ανοιχτά παράθυρα με γλάστρες και κουρτίνες φανερώνουν χαρούμενη διάθεση κι ευτυχισμένη ζωή.
Ø Ο ήλιος πάνω αριστερά, τα δέντρα, τα πουλιά κι ο γαλάζιος ουρανός
φανερώνουν την ειρηνική, χαρούμενη κι αισιόδοξη ζωή που ζει το παιδί.
Ø Παιδιά που αρνούνται να ζωγραφίσουν το σπίτι τους, έχουν συνήθως προβλήματα στην οικογένειά τους (διαζύγιο, αρρώστια, θάνατος κά.).
Ø Σε περίπτωση διαζευγμένων γονέων το παιδί μπορεί να ζωγραφίσει
δύο διαφορετικά σπίτια.
Ø Τα αχνογραμμένα ή τα σβησμένα πρόσωπα είναι συνήθως πρόσωπα
που απουσιάζουν ή πρόσωπα που θέλει να ξεχάσει το παιδί.
Ø Τα παιδιά των πόλεων ζωγραφίζουν το σπίτι τους σε μια πολυκατοικία που αρκετές φορές είναι ανθρωπομορφική με τα μπαλκόνια ως χέρια.
Ø Όταν ζητούμε από το παιδί να
ζωγραφίσει απλά ένα σπίτι, αυτό
σχεδιάζει προβάλλοντας το δικό του σπίτι.
Ο εκπαιδευτικός μπορεί να
πάρει αρκετές πληροφορίες για τη ζωή του παιδιού υποβάλλοντάς του
ερωτήσεις όπως: Ποιοι κατοικούν σ΄ αυτό το σπίτι; Τι λένε οι γείτονες
γι΄
αυτούς; Είναι καλοί ή κακοί; Τι λέει η οικογένεια για τους γείτονες;
Θέλουν να παίζουν τα παιδιά της οικογένειας με τα γειτονόπουλα; Ποιος φωνάζει μέσα σ΄ αυτό το σπίτι; κτλ.
Ø Τα φοβισμένα και καταπιεσμένα παιδιά ζωγραφίζουν συνήθως σπίτια με πόρτες και παράθυρα ερμητικά κλειστά ή φράκτες γύρω- γύρω και τον ήλιο να μισοφαίνεται στην άκρη του χαρτιού.
Ø Η απουσία της γραμμής στήριξης του σπιτιού στο έδαφος, φανερώνει
την ανασφάλεια του παιδιού και την αβεβαιότητά του για το μέλλον.
Η προβολική αξία των χρωμάτων
Εκτός από τα κυρίως σχέδια, προβολική αξία έχουν και τα χρώματα σε όλα τα ιχνογραφήματα το παιδιού. Εξετάζεται πάντα το επικρατέστερο χρώμα σε κάθε ζωγραφιά:
ü Το κόκκινο χρώμα υποδηλώνει αυθορμησία, ενστικτώδεις παρορμήσεις, επιθυμία για δράση.
ü Το πορτοκαλί δείχνει εξωστρέφεια, προβολή του εγώ, γαλήνη κι
υπερτίμηση του εαυτού
ü Το κίτρινο φανερώνει ψυχρό δυναμισμό και φιλοδοξία.
ü Το πράσινο φανερώνει κοινωνικότητα, ευαισθησία κι ανάγκη για επικοινωνία.
ü Το γαλάζιο χαρακτηρίζει την ανάπτυξη της λογικής και του αυτοελέγχου.
ü Το καφέ υποδηλώνει ψυχική αντίσταση κι ισχυρογνωμοσύνη.
ü Το μοβ φανερώνει συναισθηματικές διαταραχές.
ü Το μαύρο είναι το χρώμα των νευρωτικών και καταθλιπτικών ατόμων.
ü Το γκρίζο σημαίνει δυσπιστία, εχεμύθεια κι απώθηση.
ü Το λευκό σημαίνει τάσεις φυγής κι εκρηκτικές αντιδράσεις.