|
Ἆρ’ οὖν ἄν
ἐξαρκέσειεν ἡμῖν,
|
Άραγε, λοιπόν, θα ήταν αρκετό σ’ εμάς,
|
|
εἰ τὴν πόλιν
ἀσφαλῶς οἰκοῖμεν
|
και να διοικούμε την πόλη με ασφάλεια
|
|
καὶ τὰ περὶ
τὸν βίον εὐπορώτεροι γιγνοίμεθα
|
και στα σχετικά με τη ζωή να γινόμαστε πιο πλούσιοι
|
|
καὶ τά τε
πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς ὁμονοοῖμεν
|
και να έχουμε ομόνοια μεταξύ μας
|
|
καὶ παρὰ τοῖς
Ἕλλησιν εὐδοκιμοῖμεν;
|
και να χαίρουμε εκτίμησης μεταξύ των Ελλήνων;
|
|
Ἐγὼ μὲν γὰρ
ἡγοῦμαι τούτων ὑπαρξάντων
|
Γιατί εγώ βέβαια νομίζω ότι αν γίνουν αυτά
|
|
τελέως τὴν
πόλιν εὐδαιμονήσειν.
|
η πόλη ολοκληρωτικά θα ευτυχήσει.
|
|
Ὁ μὲν τοίνυν
πόλεμος ἁπάντων ἡμᾶς τῶν εἰρημένων ἀποστέρηκεν
|
Ο πόλεμος λοιπόν, μας έχει στερήσει από όλα αυτά που
έχουν λεχθεί
|
|
καὶ γὰρ
πενεστέρους ἐποίησεν
|
και φτωχότερους μας έκανε
|
|
καὶ πολλούς
κινδύνους ὑπομένειν ἠνάγκασεν
|
και μας ανάγκασε να ανεχόμαστε πολλούς κινδύνους
|
|
καὶ πρὸς τοὺς
Ἕλληνας διαβέβληκεν
|
και μας έχει συκοφαντήσει στους Έλληνες
|
|
καὶ πάντας
τρόπους τεταλαιπώρηκεν ἡμᾶς.
|
και μας έχει ταλαιπωρήσει με κάθε τρόπο.
|
|
Ἦν δὲ τὴν
εἰρήνην ποιησώμεθα, […]
|
Αν όμως συνάψουμε την ειρήνη, […]
|
|
μετὰ πολλῆς
μὲν ἀσφαλείας τὴν πόλιν οἰκήσομεν,
|
θα εξουσιάσουμε την πόλη με πολλή ασφάλεια,
|
|
ἀπαλλαγέντες
πολέμων καὶ κινδύνων καὶ ταραχῆς, […]
|
αφού απαλλαγούμε από πολέμους και κινδύνους και
διχόνοιες, […]
|
|
καθ’ ἑκάστην
δὲ τὴν ἡμέραν πρὸς εὐπορίαν ἐπιδώσομεν, […]
|
και κάθε μέρα θα γινόμαστε πιο εύποροι, […]
|
|
ἀδεῶς
γεωργοῦντες καὶ τὴν θάλατταν πλέοντες
|
χωρίς φόβο καλλιεργώντας τη γη και πλέοντας τη
θάλασσα
|
|
καὶ ταῖς
ἄλλαις ἐργασίαις ἐπιχειροῦντες
|
και ασχολούμενοι με τα άλλα επαγγέλματα
|
|
αἵ νῦν διὰ
τὸν πόλεμον ἐκλελοίπασιν.
|
τα οποία έχουν εκλείψει εξαιτίας του πολέμου.
|
|
Ὀψόμεθα δὲ
τὴν πόλιν
|
Και θα δούμε την πόλη
|
|
διπλασίας μὲν
ἤ νῦν τὰς προσόδους λαμβάνουσαν,
|
να αποκτά διπλάσια έσοδα απ’ ό,τι τώρα
|
|
μεστὴν δὲ
γιγνομένην ἐμπόρων καὶ ξένων καὶ μετοίκων,
|
και να γεμίζει από εμπόρους και ξένους και
μετοίκους,
|
|
ὧν νῦν ἐρήμη
καθέστηκεν.
|
από τους οποίους τώρα έχει ερημωθεί.
|
|
Τὸ δὲ
μέγιστον·
|
Και το σημαντικότερο·
|
|
συμμάχους
ἕξομεν ἅπαντας ἀνθρώπους,
|
θα έχουμε συμμάχους όλους τους ανθρώπους,
|
|
οὐ
βεβιασμένους, ἀλλὰ πεπεισμένους.
|
όχι εξαναγκασμένους, αλλά με τη θέλησή τους (έχοντας
πεισθεί).
|
|
|
Ἰσοκράτης,
περὶ εἰρήνης 19-21
|
