Η Βαγγελίτσα Κυριακίδου (1956-2008) σύζυγος του Σόλωνα Λέκκα, είχε μάθει από τη μαμά της ένα τραγούδι για την 28η Οκτωβρίου, κάτι όμως δεν πήγε καλά, και δεν κατάφερε να το πεί, τότε, στη σχολική γιορτή. Στις 28 Οκτωβρίου 1999, Δασκάλα στις ανεμπόδιστες τάξεις μας, παρέδωσε:
Ήταν του Οκτώβρη 28
... η μέρα ήταν Δευτέρα
Ήταν του Οκτώβρη 28 η μέρα ήταν Δευτέρα
Που βροντοφώνησε η Ελλάς κι ακούστη πέρα ως πέρα
Παιδιά μου ελάτε όλοι εδώ κοντά μου συναχθείτε
Πίστη πατρίδα και τιμή να την 'περασπιστείτε
Οι δόλιοι οι Ιταλοί τον πόλεμο κυρήξαν
Αφού κρυφά το Έλλη μας κρυφά το τορπιλίξαν
Μας δώσαν βάσεις ναυτικές και τάματα μας κάναν
Μα των Ελλήνων την καρδιά δεν την ελογαριάσαν
Έδωσε τελεσίγραφο η βρωμερή Ιταλία
Και ζήτησε την Ήπειρο και τη Μακεδονία
Μα ο Μεταξάς τους απαντά ως άλλος Λεωνίδας
Μολών λαβέ ώ Ιταλέ εδώ στας Θερμοπύλας
Και κεί τα Ελληνόπουλα που ήταν ξενοιασμένα
Βρεθήκανε στα σύνορα τα ιταλοκρατημένα
Κι' αμέσως συναχθήκανε βάλαν εφ' όπλου λόγχη
Κι απ' την ορμή τους τρέμανε όρη βουνά και λόφοι
Φωνάζαν οι φαντάροι μας οι φτερωτοί τσολιάδες
Ελάτε να τα πάρετε παλιομακαρονάδες
Μα κείνοι σαν τους είδανε το βάλανε στο πόδι
Και πιάσαν απ' το φόβο τους της Κορυτσιάς τα όρη
Κι αντί των Αθηνών καφέ πάνε να πιούν στη Ρώμη
Ο Μουσολίνης νόμιζε πως θάταν η Ελλάδα
Γαλακτοφόρο έμορφη ελβετική αγελάδα
Την έλουζε τη χτένιζε (την τάϊζε) και βρώμη*
Με κάθε τρόπο γύρευε για να την πάει στη Ρώμη
Θα σε στολίσω έλεγε με χάντρες στο κεφάλι
Ήθελε ο παμπόνηρος στο σταύλο να τη βάλει
Mα ‘κείνη τ' αποκρίθηκε
Θέλω τα λιβάδια μου και τα ψηλά βουνά μου
Για σένα μαυροχίτωνα έχω τα κέρατα μου
Να σου τα χώσω στην κοιλιά να βγάλω τ' άντερα σου
Να βγάλω τα πλεμόνια σου τη βρωμερή καρδιά σου
Θα βάλω κι' απ' τη στάνη μου τα ζωηρά μοσχάρια
Που όταν δούνε τον εχθρό γίνονται λεοντάρια
Θα βάλω και τη μάνα μου τη γηραιά Αγγλία
Από το μέτωπο της γής θα σβήσει η Ιταλία
*εκλαμβάνεται και ως (ε)βρώμη = βρωμούσε
 |