25. Mαρία Εμμανουήλ
Θεοδούλα Βλάμη,Θερμή
Κάλαντα
Αρχιμηνιά κι αρχή χρονιά
Κι αρχή του Γεναρίου
Κι αρχή που βγήκε ο Χριστός
Εβγήκε και χαιρέτησε όλους τους ζευγολάτες
Άγιε Βασίλη Δέσποτα, πόσα πινάκια σπέρνεις
Σιτάρι σπέρνω δώδεκα, κριθάρι δεκαπέντε
Και με το ρόδι του βοδιού μας κάνουν εικοσιπέντε
Κι όλα μας τα εφάγανε λαγοί και τα περδίκια
Παίρνω το τουφεκάκι μου να πάω να τα σκοτώσω
Μήδε λαγούς εσκότωσα μήτε περδίκια πιάσα
Θερίσαμε κι αλωνίσαμε όλα τα προσφαγούδια
Την ώρα που τα μετρούσαμε να κι ο Χριστός και πέρνα
Στάθηκε και τα ευλόγησε με το δεξιά του χέρα
με τη ζερβιά με τη δεξιά με τη μαλαματένια
Την ώρα που τα γράφαμε χύθηκε το μελάνι
Και βάφηκε ο ποταμός, κατέβηκε η πέρδικα
Να βρέξει τα φτερά της, γιατί ‘ταν η σειρά της
Πετούσε και ξετίναζε πάνω στα λουλουδάκια
Τα μάζεψε ο μπογιατζής και τα ‘κανε κνικάτα
Και τα φορούν οι έμορφες και τα παλληκαράκια
Φέρε πανέρια κάστανα
Συ μ’ έριξες σε βάσανα
Φέρε και λεφτοκάρυα
Φέρε και το γλυκό κρασί
Ώ κοπελούδα μου χρυσή
Να πιούν τα παλληκάρια
Για να τραγουδούν καθάρια
Άγιε Βασίλη έρχεσαι από την Καισάρεια
Κάτσε να φάς κάτσε να τραγουδήσεις
Και να μας καλοκαρδίσεις
Και στο ραβδί ακούμπησε
να πεί την αλφαβήτα, πως επέρασες τη νύχτα
Εγώ γράμματα μάθαινα, τι να σας πω τι πάθαινα
Τραγούδια δεν ηξεύρω, αντίκρυ να σ’ εύρω
Και το ραβδί που ακούμπησα χλωρά βλαστάρια επέτα
Κι απάνω στα βλαστάρια της κοιμούνταν με τη μάνα της
|