"Πιστεύοντας ότι η παιδεία και ο πολιτισμός είναι δύο χώροι απολύτως συνδεδεμένοι, ίσως και ταυτισμένοι σε μεγάλο βαθμό, θεωρήσαμε υποχρέωσή μας να αναβαθμίσουμε την καλλιτεχνική επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας προκειμένου να δώσουμε τη βαρύτητα που πρέπει σε όλη την πολιτική που θα εκπονείται από εδώ και στο εξής στον τομέα αυτό..." *

Ο πρόλογος του πολιτικού προϊσταμένου του ΥΠΕΠΘ (που μόλις παραπάνω απομονώθηκε) σηματοδοτεί, δυνητικά, μια νέα αντίληψη (και) στα μουσικά πράγματα. Μια θεμιτή ερμηνεία του, μπορεί να σημάνει παραδειγματικά τη λυτρωτική αποδόμηση του μηχανιστικού σχήματος
"της Παιδείας και του Πολιτισμού" ανοίγοντας τον δρόμο για την ανάπτυξη ενός θεωρητικού πλαισίου και των αντίστοιχων πρακτικών που δεν θα προσκρούουν εξ αρχής, στη συνήθη καταναλωτική πρόσληψη ενός επιπρόσθετου "Πολιτισμού", στην άγονη, εμβαλωματική και ζημιογόνα πανάκεια των "καινοτόμων" ή των "κρυφών" προγραμμάτων.

Στην πράξη, αυτό θα κριθεί και από το πως θα ερμηνευτεί και θα εξειδικευθεί αυτή η χαρμόσυνη συναλληλία, από το υφιστάμενο στελεχικό-εκπαιδευτικό δυναμικό που απαρτίζει την πυραμίδα των Μουσικών Σχολείων, αρχής γενομένης από τη νέα Καλλιτεχνική Επιτροπή. Μακάρι το αναβαθμισμένο διακύβευμα που επωμίζονται ο πρόεδρος και τα μέλη της, να εκφραστεί σε αναλόγως υψηλό έργο, να συνομιλήσει με το νου και την καρδιά του όλου σώματος των Μουσικών Σχολείων.

Σε μια τέτοια προοπτική, κοινή φιλοδοξοδία της ευρύτερης κοινότητας των Μουσικών Σχολείων δεν μπορεί παρά να είναι: το συλλογικό της έργο, από εδώ και πέρα, σίγουρα να μιλήσει στις καρδιές όλων των Ελλήνων, γιατί όχι και (αδιακρίτως εθνικότητας) εκτός των ελληνικών συνόρων. Μπορεί κι αξίζει να το κάνει.

Βασίλης Βέτσος
28.10.2007

* http://www.esos.gr/news/49/2020.htm