Οι περιρρέουσες αναδιατάξεις στον τομέα
«όργανο αναφοράς της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής»
και ο σχετικός δημόσιος διάλογος



ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΩΔΕΙΩΝ
και ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
peaomde@gmail.com
http://www.freewebs.com/peaomde/
Θεσσαλονίκη, 22-02-2007

ΕΙΣΗΓΗΣΗ – «ΒΟΜΒΑ» ΤΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ :
«ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΟΡΓΑΝΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΉΣ »!!
Σύμφωνα με πληροφορίες που λάβαμε από έγκυρες πηγές του ΥΠΕΠΘ, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο εισηγείται προς την αρμόδια Δ/νση Σπουδών την κατάργηση της υποχρεωτικής διδασκαλίας του ταμπουρά ως οργάνου αναφοράς της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής στα μουσικά σχολεία. Είναι προφανές ότι οι κύριοι του Παιδαγωγικού αγνοούν – η προσποιούνται ότι αγνοούν – ότι:

  •  
  • «Ο στόχος της διδασκαλίας του ταμπουρά στις τρεις πρώτες τάξεις του μουσικού γυμνασίου, είναι να καταστήσει τον ταμπουρά εργαλείο για την βιωματική και σε βάθος κατανόηση της θεωρίας της παραδοσιακής μουσικής, χωρίς να παραγνωρίζει την αυτόνομη λειτουργία του, ως σολιστικού οργάνου, συνοδευτικού του δημοτικού τραγουδιού, με ιδιαίτερη τεχνική και ρεπερτόριο.
  •            Η  θεωρία  της  παραδοσιακής  μουσικής  συνίσταται: α) στη  θεωρία  των  ήχων    (πολυηχία, διαστήματα, κλίμακες, χαρακτηριστική  μελωποιία  εκάστου  ήχου, συστήματα), β) στη  θεωρία  των  ρυθμών (απλοί, σύνθετοι  ρυθμοί, χοροί  και  τοπικές  ιδιαιτερότητες, πολυρυθμία), γ) στα  είδη  μελωποιίας , φόρμες  και  στυλ (η  βυζαντινή  μελωποιία  με  τα  είδη  της, καθώς  και  τα  σημαντικά  τοπικά  ιδιώματα,  που  οι  διαφορές  τους  έχουν  να  κάνουν  και  με  την  θεωρία  των  ήχων  και  των  ρυθμών), και δ) στο σύστημα γραφής (εκκλησιαστική μουσική σημειογραφία - παρασημαντική)
  • Οι  κινητοί  δεσμοί (μπερντέδες )  επιτρέπουν  την  οπτική  και  ακουστική  αντίληψη  των  διαστημάτων  και  των  κλιμάκων.
  • Με  την  τεχνική  της  πένας (δεξί χέρι) γίνεται  βιωματικά  η  εντρύφηση  στη  θεωρία  των  ρυθμών.
  • Με  τη  διδασκαλία  ενός  κατάλληλα  επιλεγμένου  ρεπερτορίου  από  διάφορα  μέρη  της  Ελλάδας  και διάφορα  στυλ,  ο  μαθητής  γνωρίζει  και  αντιμετωπίζει  στην  πράξη  τα  διάφορα  είδη  μελωποιίας.
  • Η διδασκαλία γίνεται με την εκκλησιαστική μουσική σημειογραφία σε συνδυασμό και με την ευρωπαϊκή, ως διαπολιτιστικό εργαλείο μουσικής επικοινωνίας.

             Έτσι  λοιπόν, γίνεται  φανερό  ότι, αφού  ο  μαθητής  κατακτήσει  την  τεχνική  του  οργάνου  και  εντρυφήσει  στο  ρεπερτόριο  σε  ένα  επίπεδο  ικανοποιητικό, βιώνει  και  κατανοεί  στην  πράξη  και  σε  βάθος  τη  θεωρία  της  παραδοσιακής  μουσικής.»

(Απόσπασμα από σχέδιο αναλυτικού προγράμματος που εκπονήθηκε πρόσφατα από τους έγκριτους καθηγητές ταμπουρά του ΠΜΓΛ Παλλήνης Βασίλη Μπαραμπούτη, Γιάννη Αρβανίτη, Στέλιο Κατσιάνη, Κάρολο Κουκλάκη και Κώστα Γράμπα , μετά από σχετικό αίτημα της Καλλιτεχνικής Επιτροπής).

Επειδή το θέμα, πέρα από συνδικαλιστικό και εργασιακό (δεκάδες συνάδελφοι, αναπληρωτές, ωρομίσθιοι ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΟΙ – θα χάσουν τη δουλειά τους), είναι ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ μουσικό και παιδαγωγικό, θέτουμε τα ακόλουθα ερωτήματα:

  • Γνωρίζουν ή όχι ότι τα Μουσικά Σχολεία ιδρύθηκαν με πρωταρχικό στόχο την διάσωση και διάδοση του πλούτου της παραδοσιακής μας μουσικής στους νέους;

 

  • Εφόσον αποδέχονται ως αυτονόητη την διδασκαλία του πιάνου ως οργάνου αναφοράς της ευρωπαϊκής μουσικής, γιατί σπεύδουν να καταργήσουν την υποχρεωτική διδασκαλία του ταμπουρά ως αντιστοίχου – και κατά γενική ομολογία – πλέον πρόσφορου οργάνου αναφοράς της ελληνικής παράδοσης;
  • Τον ταμπουρά έχουν… «βάλει στο μάτι» ή μήπως τους …ενοχλεί(!) η καλλιέργεια της παραδοσιακής μας μουσικής στα μουσικά σχολεία, το ότι εκατοντάδες παιδιά «ανακαλύπτουν» έναν μουσικό πλούτο που συστηματικά αγνοείται από τα «Media» και απειλείται με εξαφάνιση από τις ισοπεδωτικές παρενέργειες της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης;

 

Καλούμε τις αρμόδιες διευθύνσεις του ΥΠΕΠΘ και ιδίως την Καλλιτεχνική Επιτροπή να απορρίψουν την απαράδεκτη, - μουσικά, παιδαγωγικά αλλά και πολιτιστικά επικίνδυνη – εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και να εργαστούν σοβαρά για την αναβάθμιση και την βελτίωση της ποιότητας της διδασκαλίας του ταμπουρά.
Τα όποια προβλήματα – πολλώ μάλλον όταν αφορούν στην εκπαίδευση – δεν λύνονται με την …συνταγή : «πονάει κεφάλι – κόβει κεφάλι»!!!  

 

Για το Δ.Σ. της Π.Ε.Α.Ω.Μ.Δ.Ε.

      Ο Πρόεδρος                                                                       Ο Γεν. Γραμματέας
Γιώργος Λαμέρας                                                                     Μανώλης Αρίδας
lameras@ath.forthnet.gr                                                          manaridas@gmail.com

 

 

 

Τηλέφωνα επικοινωνίας:
6973-414077   Γιώργος Λαμέρας              Πρόεδρος Π.Ε.Α.Ω.Μ.Δ.Ε.
6947-824246   Ευθύμιος Λολοσίδης        Αντιπρόεδρος Π.Ε.Α.Ω.Μ.Δ.Ε.

 

 

Βασίλης Βέτσος

Η εφεύρεση της "αλήθειας"  

Άλλως: ΠΕΑΩΜΔΕ: "Ταμπουράς: το κατά γενική ομολογία – πλέον πρόσφορο οργάνο αναφοράς της ελληνικής παράδοσης"



Στην κεφαλή ανακοίνωσης της ΠΕΑΩΜΔΕ
(ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΩΔΕΙΩΝ και ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ) διαβάζουμε:

ΕΙΣΗΓΗΣΗ – «ΒΟΜΒΑ» ΤΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ :
«ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΟΡΓΑΝΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ »!
Σύμφωνα με πληροφορίες που λάβαμε από έγκυρες πηγές του ΥΠΕΠΘ, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο εισηγείται προς την αρμόδια Δ/νση Σπουδών την κατάργηση της υποχρεωτικής διδασκαλίας του ταμπουρά ως οργάνου αναφοράς της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής στα μουσικά σχολεία. Είναι προφανές ότι οι κύριοι του Παιδαγωγικού αγνοούν – η προσποιούνται ότι αγνοούν – ότι:
Ο στόχος της διδασκαλίας του ταμπουρά στις τρεις πρώτες τάξεις του μουσικού γυμνασίου, είναι να καταστήσει τον ταμπουρά εργαλείο για την βιωματική και σε βάθος κατανόηση της θεωρίας της παραδοσιακής μουσικής, χωρίς να παραγνωρίζει την αυτόνομη λειτουργία του, ως σολιστικού οργάνου, συνοδευτικού του δημοτικού τραγουδιού, με ιδιαίτερη τεχνική και ρεπερτόριο …
Πηγή: http://www.alfavita.gr/anakoinoseis/anak20070221h.php
& http://www.edra.gr/modules1.php?name=News&file=article&sid=30150

Η ΠΕΑΩΜΔΕ ενιστάμενη, παραθέτει (κατα)χρηστικά ένα έξοχο απόσπασμα του λαμπρού μουσικού και παιδαγωγού κ. Γιάννη Αρβανίτη, το οποίο όμως πουθενά δεν φανερώνει – ούτε βέβαια με την ανάλογη της ΠΕΑΩΜΔΕ έπαρση(;) την «αναγκαιότητα» ο «ταμπουράς» να κατισχύει των άλλων οργάνων αλλά και των μη εκφράσιμων δι αυτού, μουσικών ιδιωμάτων. Μια «μαθημένη» απαίτηση, τα μάλα αντιδεοντολογική, αφού από την πολυποίκιλη φύση της λαϊκής και της εν γένει Ανατολικής (κατά το Μουσικό Σύστημα) μουσικής ουδόλως κάτι τέτοιο αλλά ούτε και για κανένα όργανο, προκύπτει. Πολύ περισσότερο για τον σε οργανοχρηστική ανεπάρκεια «ταμπουρά». Η ΠΕΑΩΜΔΕ δια της ηγεσίας της πραγματοποεί αυτούς τους επικίνδυνους αλλά μαθημένους ελιγμούς για να μπορέσει στη συνέχεια να διατυπώσει τον πλέον έωλο μουσικό(;) παιδαγωγικό(;) οργανοχρηστικό(;) και πολιτισμικό(;) στην Ελλάδα, ισχυρισμό ότι δήθεν:

"Ο ταμπουράς είναι– και κατά γενική ομολογία – το πλέον πρόσφορο οργάνο αναφοράς της ελληνικής παράδοσης".
Πηγή: http://www.alfavita.gr/anakoinoseis/anak20070221h.php
& http://www.edra.gr/modules1.php?name=News&file=article&sid=30150

Ως και να είχε ποτέ η ελληνική παράδοση ένα όργανο αναφοράς!!! Εκτός και εάν εννοούν το πιάνο…


Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αν ο Μακρυγιάννης καταφέρει κι ακούσει για την φημολογούμενη εισήγηση του ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ, θα σηκωθεί και θα τους συγχαρεί, αναλόγως όμως του τι θα κάνουν παρακάτω... Γιατί αν ήξερε ότι θα τον κλωνοποιούσαν στα Μουσικά Σχολεία, σίγουρα θα ‘χε αλλάξει όργανο, ή θα ΄πιανε το λιογκάρι, (για να τον ρωτούν: κέδρο ή έλατος;) τουλάχιστον να μας μπερδέψει, αντί να μας κανονίσει, έτσι που ήταν αψύς και ντόμπρος.

Μωρέ μπράβο σοβαροφάνεια, η σημερινή Ελληνική Παραδοσιακή Νεολαία! Καλά το λέγε κάποτε ένας πολιτικός: Σε 10 δέκα χρόνια κανένας δεν θα θυμάται. Τότε δηλαδή που τα παιδιά διαλέγανε -(Έ ας το πούμε πια, είδες τίποτα ξερονήσια με εξόριστα εκπαιδευτικά στελέχη;)- ανάμεσα στο ούτι, το βιολί,το κλαρίνο, το κανονάκι την πολίτικη λύρα, το νέι, το σαντούρι και άλλα. Ως που η σοφή πόλη των Αθηνών, προσποιούμενη τιμή στον Δάσκαλο Σίμωνα Καρρά -(αλήθεια, γιατί μόνο σ΄αυτό το υποτιθέμενο «δόγμα ταμπουρά» βρήκε να τον τιμήσει;)- ξερίζωσε δια εκπαιδευτικής πυράς και στυλιαρίου (ονομασία "ταμπουρά" κατά τον Σόλωνα Λέκκα) όλη την οργανική «βιοποικιλότητα», και κατά συνέπεια τις κομπανίες, τα τραγούδια τους χορούς, και πάνω απ' απ' όλα τους αληθινούς μουσικούς που παίζανε αληθινή μουσική με αληθινά μουσικά όργανα*. Και να που εξαφανίστηκαν, εν ριπή «παραδοσιακού οργάνου», "εκτός εκπαιδεύσεως" άνθρωποι και μουσικοί με περγαμηνές σε μέγαρα και πανηγύρια, σε έρευνες και σε μυσταγωγίες... Κατά το άσμα: Καϋμένε Αποστολόπουλε τι σου 'μελλε να πάθεις!!!

Μόνο η Μυτιλήνη κράτησε αντίσταση με το σαντούρι και η Δυτική Ελλάδα κατάφερε κάπως να γλυτώσει την μαντολινάτα της. Οι άκρες αντιστάθηκαν ενώ οι άλλοτε βρίθουσες διαπολιτισμικού χαρμανιού μεγαλουπόλεις καταδέχτηκαν να υπακούσουν στα "πατριωτικά κελεύσματα" για εξόντωση της μουσικής "βιοποικιλότητας" η οποία είναι εκ των ων ουκ άνευ στη λαϊκή και εν γένει στην Ανατολική Λόγια και Λαϊκή Μουσική.

Τώρα βέβαια τι φταίει το όργανο, ο ταμπουράς, δηλαδή το λεγόμενο και μπουζούκι παληά. Απλά εξελίχθηκε μαζί με την ελληνική κοινωνία και τη μουσική της, σε στενή τους παρακολούθηση. Κι ο απόγονος του, το σημερινό μπουζούκι, με το ζόρι παλινδρομεί μέσα-έξω στα Μουσικά Σχολεία εδώ και δυό τρία μόλις χρόνια. Ας κάτσει κι ο -άριστα συνοδευτικός στη φωνή- (βλέπε ασίκηδες κ.ά βορειοελλαδικά) "ταμπουράς" στη σειρά της Αγοράς, κι όχι να παίρνει μπόνους από τους σίκ βαρόνους.

Ίσως κάποιοι επωφελήθηκαν, μάλλον επειδή ήθελαν να μη λειτουργήσει η αληθινή μουσική επ' ωφελεία της (εθνικής) αλήθειας και προς αποκάλυψη της πριμοδοτούμενης ανεπάρκειας και διαχειρισιμότητας κάποιων κύκλων που θέλουν να διαφεντεύει την μεταρωμαίικη μας τρελλή πορεία, η μονάκριβη τους αγαπημένη "Άρμονία" - Σταυρόλεξο και το Δικτέε στα 6 μέτρα.

Είναι λυπηρό οι νέοι άνθρωποι να ταμπουρώνονται πίσω από τα σφάλματα που "καθάρισαν" τα Μουσικά Σχολεία εδώ και μια 10ετία, επειδή προφανώς έχουν δημιουργηθεί και κάποια συντεχνιακά μικροσυμφέροντα.

Απ' την άλλη όλες οι πρόσφατες αναδιατάξεις στο χώρο της "Μουσικής Παιδείας" και στα δύο (2) συνεργαζόμενα (πρός τι άραγε;) υπουργεία καμμιά εμπιστοσύνη δεν μπορούν να εμπνέουν.

Το προφανές δεν είναι πάντα και αυτονόητο. Μια γκάμα οργάνων που θα αναφέρονται χωρίς σχολαστικότητα στην ποικιλότητα των εκάστοτε πολιτισμικών-μουσικών μερικοτήτων, αλλά εκ των πραγμάτων θα υπηρετούν το κεντρικό σύστημα στο οποίο αναφέρονται ή και γονιμοποιούν αντιστικτικά, μαζί με την δέουσα αναδιαπραγμάτευση του πολιτισμικού και μουσικού πλασίου της λαϊκής και λόγιας (κατά το Μουσικό Σύστημα), Ανατολικής Μουσικής, είναι εδώ και χρόνια στη λίστα των χρόνιων ανικανοποίητων "προτεραιοτήτων".

Οι πρόσφατες περικαλλείς ρυθμίσεις περί Εμπειροτεχνών-Ιδιωτών(!) -αιώνιων κακοπληρωμένων ωρομισθίων που σεμνά και ταπεινά δηλώνουν ότι δε θα δουλέψουν αλλού αλλά «μόνο στη μητέρα πατρίδα»- οι αντισυνταγματικές διαχωριστικές γραμμές που τραβήχτηκαν ανάμεσα σε καλούς και κακούς αλλά απαραίτητους εκπαιδευτικούς, σίγουρα δημιουργούν επιφυλάξεις.

Όμως οι βασιλικότερες του βασιλέως, ταμπουρωμένες θέσεις της ΠΕΑΩΜΔΕ μόνο κακοπληρωμένη κρατικοδίαιτη θλίψη μπορούν να προκαλέσουν... όταν ζητούν άκριτα να συνεχισθεί ο αργός θάνατος της λαϊκής μας μουσικής μέσα από ψευδεπίγραφες επιστημονικίζουσες εμμονές, χωρίς το φρέσκο ανάλογο της όμορφης νέας, σαν την ζωντανή και άρτι παραληφθείσα ΠΑΡΑΔΟΣΗ κι όχι την σοβαντισμένη με καραμπογιές (σαν την μαντάμ Ορτάνς) ηθικολογούσα και μπαγιάτικα επαναπαυμένη στα "κεκτημένα" κομψευόμενη «δεσποινίς ετών ...»

Βασίλης Βέτσος
http://users.sch.gr/veccio/


Θεσσαλονίκη 22.2.2007





ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΩΔΕΙΩΝ
και ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
peaomde@gmail.com
http://www.freewebs.com/peaomde/
Θεσσαλονίκη, 22-02-2007
ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ: ΥΠΟ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΡΓΑΝΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ;
(Συμπληρωματική ανακοίνωση)


Διευκρινίζουμε ότι η επαπειλούμενη κατάργηση της υποχρεωτικής διδασκαλίας του παραδοσιακού οργάνου αναφοράς, την οποία καταγγείλαμε στην χθεσινή μας ανακοίνωση, δεν αφορά μόνο στον ταμπουρά αλλά και στα υπόλοιπα κατά τόπους όργανα αναφοράς (μαντολίνο, λύρα Κρήτης και κλαρίνο). Το σχέδιο αναλυτικού προγράμματος που εισηγείται το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο προβλέπει την διατήρηση της υποχρεωτικής διδασκαλίας αποκλειστικά του πιάνου, σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες που διαθέτουμε.

Για το Δ.Σ. της Π.Ε.Α.Ω.Μ.Δ.Ε.

      Ο Πρόεδρος                                                                       Ο Γεν. Γραμματέας
Γιώργος Λαμέρας                                                                     Μανώλης Αρίδας
lameras@ath.forthnet.gr                                                          manaridas@gmail.com

 

 

 

Τηλέφωνα επικοινωνίας:
6973-414077   Γιώργος Λαμέρας              Πρόεδρος Π.Ε.Α.Ω.Μ.Δ.Ε.
6947-824246   Ευθύμιος Λολοσίδης        Αντιπρόεδρος Π.Ε.Α.Ω.Μ.Δ.Ε.

 

 

 

 

 

 

 

 



ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αιγαίου Πελάγους 1 - 3, 4ος όροφος
153 41 Αγία Παρασκευή
Τηλ: 210 6015985, Fax: 210 6015985
e-mail: press@pi-schools.gr                                                                                                      

Αγία Παρασκευή 2 Μαρτίου 2007

Ανακοίνωση
Σχετικά με το παραδοσιακό όργανο Ταμπουράς στα Μουσικά Σχολεία

Σχετικά με το άρθρο του Βασ. Βέτσου με τίτλο  {Η εφεύρεση της “αλήθειας”} που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Εκπαιδευτικής Πύλης “Έδρα Εκπαίδευσης” και αναφέρεται στην ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Αποφοίτων Ωδείων & Μουσικών Δημόσιας Εκπαίδευσης (ΠΕΑΩΜΔΕ) σε σχέση με τη θέση του παραδοσιακού οργάνου Ταμπουράς στα Μουσικά Σχολεία, έχουμε να παρατηρήσουμε τα παρακάτω:
1. Η ΠΕΑΩΜΔΕ, κυκλοφόρησε μια ανακοίνωση με τίτλο “Ταμπουράς: το κατά γενική ομολογία-πλέον πρόσφορο όργανο αναφοράς της ελληνικής παράδοσης ”. Αφορμή για την έκδοση αυτής της ανακοίνωσης είναι, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της ΠΕΑΩΜΔΕ, οι  “πληροφορίες που λάβαμε από έγκυρες πηγές του ΥπΕΠΘ”, σύμφωνα με τις οποίες “το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο εισηγείται προς την Διεύθυνση Σπουδών την κατάργηση της υποχρεωτικής διδασκαλίας του ταμπουρά ως οργάνου αναφοράς”. Η ΠΕΑΩΜΔΕ θεωρώντας ότι αυτό είναι αληθές, προσπαθεί με την ανακοίνωσή της αυτή να καταδείξει την μοναδικότητα και την αναγκαιότητα της διδασκαλίας του παραδοσιακού οργάνου Ταμπουράς, ως οργάνου αναφοράς στα Μουσικά Σχολεία. 
2. Ο συντάκτης του άρθρου στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Εκπαιδευτικής Πύλης, με αφορμή την ανακοίνωση της ΠΕΑΩΜΔΕι την οποία και παραθέτει, επιχειρηματολογεί υπέρ της κατάργησης του παραδοσιακού οργάνου Ταμπουράς ως οργάνου αναφοράς. Δηλαδή, συμφωνεί με την “φημολογούμενη” πρόταση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, αλλά τηρεί επιφυλάξεις για τον τρόπο που θα υλοποιηθεί επισημαίνοντας επί λέξει: “ Κατά τη ταπεινή μου γνώμη, αν ο Μακρυγιάννης καταφέρει κι ακούσει για την φημολογούμενη εισήγηση του ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ, θα σηκωθεί και θα τους συγχαρεί, αναλόγως όμως του τι θα κάνουν παρακάτω...”. 

3. Με την παράθεση των παραπάνω, μπορεί να διαπιστώσει κάποιος ότι έστω και με τη “φημολογούμενη” πρόταση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για την κατάργηση του παραδοσιακού οργάνου Ταμπουράς ως οργάνου αναφοράς έχει αρχίσει μια “διαμάχη” μέσω ανακοινώσεων ανάμεσα στους υποστηρικτές της μιας ή της άλλης πλευράς.

4. Η θέση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου
Κρίθηκε αναγκαίο να καταρτιστεί καινούριο Εβδομαδιαίο Ωρολόγιο Πρόγραμμα και Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών για τα μαθήματα Μουσικής Παιδείας των Μουσικών Σχολείων (γυμνασίων-γενικών λυκείων). Τα Προγράμματα που ισχύουν σήμερα είναι προγράμματα που καταρτίστηκαν πριν από δέκα πέντε χρόνια περίπου και τα οποία δεν ανταποκρίνονται στις σημερινές ανάγκες των παιδιών που φοιτούν στα σχολεία αυτά. Επίσης, είναι προγράμματα τα οποία δεν έτυχαν της επεξεργασίας και έγκρισης του αρμόδιου κατά το νόμο θεσμικού οργάνου, δηλαδή του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
Έτσι, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο συνέστησε Ομάδα Εργασίας από αναγνωρισμένους στο χώρο της μουσικής εκπαίδευσης ακαδημαϊκούς και εκπαιδευτικούς στην οποία ανέθεσε την ευθύνη της κατάρτισης καινούριου Ωρολογίου Εβδομαδιαίου Προγράμματος και Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών για τα μαθήματα Μουσικής Παιδείας των Μουσικών Σχολείων (γυμνασίων – γενικών μουσικών λυκείων) Η Ομάδα Εργασίας συστάθηκε με τις πράξεις 42/2005 & 9/2006 του Τμήματος Δ.Ε., οι οποίες εγκρίθηκαν από το Συντονιστικό Συμβούλιο με τις 40/2005 και 14/2006 πράξεις του.
Η Ομάδα Εργασίας κατέθεσε στο Τμήμα Δ.Ε. την πρότασή της, κατ’ αρχήν, για το εβδομαδιαίο Ωρολόγιο Πρόγραμμα και Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών των κύριων Μουσικών Μαθημάτων του Μουσικού Γυμνασίου, η οποία εγκρίθηκε με την 31/2006 πράξη του Τμήματος Δ.Ε. & επικυρώθηκε με την πράξη 45/2006 του Συντονιστικού Συμβουλίου.
Μεταξύ των αλλαγών που πρότεινε η Ομάδα Εργασίας ήταν και η συγχώνευση των μαθημάτων που αφορούσαν στην Ελληνική Παραδοσιακή Μουσική (Βυζαντινή Εκκλησιαστική Μουσική-Δημοτικό Τραγούδι) και στο παραδοσιακό όργανο Ταμπουράς σε ένα μάθημα με τον τίτλο Ελληνικές Μουσικές Παραδόσεις. Το περιεχόμενο του καινούριου αυτού μαθήματος εμπεριέχει την εκμάθηση του συστήματος γραφής και ανάγνωσης της Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής, την προσέγγιση της τοπικής δημοτικής-λαϊκής παράδοσης και της εν γένει ελληνικής παραδοσιακής-λαϊκής παράδοσης καθώς και την ομαδική διδασκαλία του παραδοσιακού οργάνου Ταμπουράς.
Επίσης, στο καινούριο εβδομαδιαίο ωρολόγιο πρόγραμμα προβλέπεται η ένταξη της διδασκαλίας όλων των παραδοσιακών-λαϊκών οργάνων, συμπεριλαμβανομένου και του Ταμπουρά, σε μια κατηγορία μαζί με τα κλασικά όργανα με τον τίτλο “Υποχρεωτικό Όργανο Επιλογής”. Στην περίπτωση αυτή, ο μαθητής καλείται να επιλέξει να μάθει ένα όργανο της αρεσκείας του, είτε κλασικό, είτε παραδοσιακό.
Τέλος, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι προτιθέμεθα, στο άμεσο μέλλον, να θέσουμε στα αρμόδια όργανα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου σχετική πρόταση για την προώθηση των σχετικών ενεργειών για την συγγραφή των διδακτικών εγχειριδίων για όλα τα μαθήματα μουσικής παιδείας.
Όσον αφορά τη μέθοδο εκμάθησης του παραδοσιακού οργάνου Ταμπουράς, σας γνωρίζουμε ότι επεξεργαζόμαστε την υπάρχουσα από το 1997 μέθοδο του οργάνου αυτού και η οποία έχει συγγραφεί από εκπαιδευτικούς του Μουσικού Σχολείου Παλλήνης με επικεφαλής τον εκπαιδευτικό Γιάννη Αρβανίτη. Μετά το τέλος της επεξεργασίας αυτής και την ανανέωση της άδειας από τους συγγραφείς, θα την προωθήσουμε για έγκριση στα αρμόδια όργανα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ

Στόχος

  1. Ιστορική αναδρομή της πορείας και εξέλιξης του λαϊκού πολιτισμού στον Ελλαδικό χώρο.
  2. Γνωριμία με τις σημαντικότερες μορφές και είδη του Δημοτικού τραγουδιού
  3. Εξοικείωση με την ανάγνωση, γραφή και σύνθεση του μέλος της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής, καθώς και με την απόδοσή της. Μουσική σημειογραφία - παρασημαντική

Περιεχόμενο
1. Δημοτικό τραγούδι

  1. Το δημοτικό τραγούδι στα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Το δημοτικό τραγούδι στα χρόνια της απελευθέρωσης, 19ος – 20ος αιώνας. Ακριτικό τραγούδι – παραλογές, - Είδη δημοτικών τραγουδιών (γάμου, ξενιτιάς, μοιρολόγια, κλέφτικα κ.ά.).
  2. Ιστορική και γεωγραφική προσέγγιση. Ακροάσεις και αναλύσεις τοπικών μουσικών παραδόσεων.

2. Βυζαντινή Εκκλησιαστική Μουσική

  1. Έμφαση στην παρασημαντική μέσα από εκκλησιαστικά μέλη όσο και κοσμικές συνθέσεις (λόγιων αλλά και δημοτικών τραγουδιών) καταγραμμένων στη βυζαντινή σημειογραφία.
  2. Σύνθεση βυζαντινού εκκλησιαστικού μέλους.
  3. Έμφαση στην εκτέλεση εκκλησιαστικών ύμνων της Οκτωήχου σε σύντομο ειρμολογικό είδος καθώς και στο στιχηραρικό είδος.
  4. Ισοκράτημα και Ορθογραφία της Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής
  5. Ακροάσεις Βυζαντινών εκκλησιαστικών μελών.

 

3. Περιεχόμενο κατά τάξη

Ι. ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Πρώτη Τάξη (Α’)
Το δημοτικό τραγούδι στα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Ακριτικό τραγούδι-παραλογές
Ιστορική και γεωγραφική προσέγγιση. Ακροάσεις και αναλύσεις τοπικών μουσικών παραδόσεων.
Δημοτικά  τραγούδια σε σύντομο ειρμολογικό είδος σους τέσσερις ήχους του διατονικού γένους.
Άσκηση στο όργανο αναφοράς (ταμπουράς )

Δεύτερη τάξη (Β’)
Το δημοτικό τραγούδι στα χρόνια της απελευθέρωσης.
Είδη δημοτικών τραγουδιών (γάμου, ξενιτιάς, μοιρολόγια, κλέφτικα κ.ά.).
Ιστορική και γεωγραφική προσέγγιση. Ακροάσεις και αναλύσεις τοπικών μουσικών παραδόσεων.
Δημοτικά τραγούδια στο σύντομο ειρμολογικό είδος στους ήχους του χρωματικού και εναρμόνιου γένους.
Δημοτικά τραγούδια στο στιχηραρικό είδος στους ήχους του διατονικού γένους.
Άσκηση στο όργανο αναφοράς (ταμπουράς)

Τρίτη Τάξη (Γ’)
Το δημοτικό τραγούδι στα χρόνια της απελευθέρωσης , 19ος – 20ος  αιώνας.
Είδη δημοτικών τραγουδιών (γάμου , ξενιτιάς, μοιρολόγια, κλέφτικα κ.ά.).
Ιστορική και γεωγραφική προσέγγιση . Ακροάσεις και αναλύσεις τοπικών μουσικών παραδόσεων.
Δημοτικά τραγούδια στο στιχηραρικό είδος στους ήχους του χρωματικού και εναρμόνιου γένους.
Άσκηση στο όργανο αναφοράς (ταμπουράς)

 

ΙΙ. ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Πρώτη τάξη (Α΄)

  1. Θεωρητικό μέρος

Τα στοιχεία της μουσικής γραφής και ανάγνωσης

Η μουσική κλίμακα { Φθόγγοι μουσικοί, Γνωρίσματα των φθόγγων, Διαστήματα, Τόνοι & διάκριση αυτών. Τετράχορδα. Μαρτυρίες των φθόγγων }.
Χαρακτήρες ποσότητας. Χαρακτήρες Χρόνου. Χαρακτήρες ποιότητας. Υφέσεις – Διέσεις.

  1. Πρακτικό μέρος

Εκκλησιαστικοί ύμνοι και δημοτικά τραγούδια σε σύντομο ειρμολογικό είδος στους τέσσερις ήχους του διατονικού γένους.
Άσκηση στο όργανο αναφοράς (ταμπουράς)
Ακροάσεις.

Δεύτερη  (Β΄) τάξη

  1. Θεωρητικό μέρος

Τα γένη της βυζαντινής μουσικής { Το γένος στη μουσική. Μαρτυρίες & φθορές των γενών. Το διατονικό γένος. Το χρωματικό γένος (σύντονος & μαλακή χρωματική κλίμακα), Μαρτυρίες & φθορές χρωματικές. Το εναρμόνιο γένος. Μαρτυρίες και φθορές του εναρμόνιου γένους}
Ο πρώτος, ο πλάγιος του πρώτου, ο τέταρτος και ο πλάγιος του τετάρτου ήχοι { Μαρτυρίες και φθορές, Απήχημα, κλίμακα, δεσπόζοντες φθόγγοι και καταλήξεις. Έκταση του ήχου, ιδιάζουσες θέσεις και ήθος}.

  1. Πρακτικό μέρος

Εκκλησιαστικοί ύμνοι και δημοτικά τραγούδια στο σύντομο ειρμολογικό είδος στους ήχους του χρωματικού και εναρμόνιου γένους.
Εκκλησιαστικοί ύμνοι και δημοτικά τραγούδια στο στιχηραρικό είδος στους ήχους του διατονικού γένους.
Άσκηση στο όργανο αναφοράς (ταμπουράς)
Ακροάσεις

Τρίτη (Γ΄) τάξη

  1. Θεωρητικό μέρος

Οι τρεις Χρόες. Μεταβολή κατά τόνο και κατά γένος. Έννοια και αριθμός συστημάτων. Το οκτάχορδο ή διαπασών σύστημα. Το πεντάχορδο σύστημα ή τροχός. Το τετράχορδο σύστημα. Μεταβολή κατά σύστημα.
Ο δεύτερος, ο πλάγιος του δευτέρου, ο τρίτος και ο πλάγιος του τρίτου (βαρύς) ήχοι { Μαρτυρίες και φθορές, Απήχημα, κλίμακα, δεσπόζοντες φθόγγοι και καταλήξεις. Έκταση του ήχου, ιδιάζουσες θέσεις και ήθος}.

  1. Πρακτικό μέρος

           Εκκλησιαστικοί ύμνοι και δημοτικά τραγούδια στο στιχηραρικό είδος στους ήχους του χρωματικιού και εναρμόνιου γένους. Τα δώδεκα (12) Εξαποστειλάρια και Εωθινά.
Ορθογραφία

 

Πηγή: Π.Ι ( Από: Γραφείο Παρέδρου Μουσικής )
http://www.pi-schools.gr/download/press/peri_tampoura.doc



 

 

Βασίλης Βέτσος

Π.Ι. - Η εφεύρεση της μισής «αλήθειας»

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΜΙΣΟ ΤΩΝ ΩΡΩΝ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ

Το Γραφείο Τύπου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (Π.Ι.) καταδέχεται να πιαστεί απ' τα μισοφαγωμένα λόγια-θραύσματα άρθρου/κειμένου, πατρότητος εμού του ιδίου, ως Εμπειροτέχνη - καταραμένου ωδειακού - Ιδιώτη! για να χρυσώσει τον ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΣΤΟ ΜΙΣΟ ΤΩΝ ΩΡΩΝ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ , της κάθε είδους μουσικής δεξιότητας-έκφρασης με τα οποιαδήποτε ("ανατολικά" & "δυτικά" μουσικά όργανα).

Νομίζει, το Γραφείο Τύπου του Π.Ι. πως θα καταφέρει να κρύψει το ψευδεπίγραφο - επιστημονικίζον "βυζαντινοειδές" συμπίλημα μιας εναπομένουσας εμμονής για τον παντοκράτορα "ταμπουρά" με τον "θρίαμβο" της απουσίας-απαλοιφής των τοπικών παραδόσεων, των πολιτισμικών και επιστημολογικών προτεραιοτήτων περί των σύγχρονων θεωρήσεων της παραλαμβανόμενης παράδοσης (καθώς και της δι' αυτής γονιμοποιούμενης νεωτερικότητας), κάτω από την απόκρυψη των σχετικών επισημάνσεων του "παιδαγωγικώς τιμηθέντος" άρθρου [ Η εφεύρεση της αλήθειας ] αλλά και την εν συνόλω έωλη ανακοίνωση "ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΑΜΠΟΥΡΑΣ ΣΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ" που εξεδόθη με τόση σπουδή.
βλέπε http://www.edra.ipet.gr/modules1.php?name=News&file=article&sid=30264

 



Ούτε μια λέξη βέβαια για τα:

“...Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αν ο Μακρυγιάννης καταφέρει κι ακούσει για την φημολογούμενη εισήγηση του ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ, θα σηκωθεί και θα τους συγχαρεί, αναλόγως όμως του τι θα κάνουν παρακάτω... Γιατί αν ήξερε ότι θα τον κλωνοποιούσαν στα Μουσικά Σχολεία, σίγουρα θα ‘χε αλλάξει όργανο, ή θα ΄πιανε το λιογκάρι, (για να τον ρωτούν: κέδρο ή έλατος;) τουλάχιστον να μας μπερδέψει, αντί να μας κανονίσει, έτσι που ήταν αψύς και ντόμπρος...

...Ίσως κάποιοι επωφελήθηκαν, μάλλον επειδή ήθελαν να μη λειτουργήσει η αληθινή μουσική επ' ωφελεία της (εθνικής) αλήθειας και προς αποκάλυψη της πριμοδοτούμενης ανεπάρκειας και διαχειρισιμότητας κάποιων κύκλων που θέλουν να διαφεντεύει την μεταρωμαίικη μας τρελλή πορεία, η μονάκριβη τους αγαπημένη "Άρμονία" - Σταυρόλεξο και το Δικτέε στα 6 μέτρα.

... Απ' την άλλη όλες οι πρόσφατες αναδιατάξεις στο χώρο της "Μουσικής Παιδείας" και στα δύο (2) συνεργαζόμενα (πρός τι άραγε;) υπουργεία καμμιά εμπιστοσύνη δεν μπορούν να εμπνέουν...

...Το προφανές δεν είναι πάντα και αυτονόητο. Μια γκάμα οργάνων που θα αναφέρονται χωρίς σχολαστικότητα στην ποικιλότητα των εκάστοτε πολιτισμικών-μουσικών μερικοτήτων, αλλά εκ των πραγμάτων θα υπηρετούν το κεντρικό σύστημα στο οποίο αναφέρονται ή και γονιμοποιούν αντιστικτικά, μαζί με την δέουσα αναδιαπραγμάτευση του πολιτισμικού και μουσικού πλασίου της λαϊκής και λόγιας (κατά το Μουσικό Σύστημα), Ανατολικής Μουσικής, είναι εδώ και χρόνια στη λίστα των χρόνιων ανικανοποίητων "προτεραιοτήτων"...

...Οι πρόσφατες περικαλλείς ρυθμίσεις περί Εμπειροτεχνών-Ιδιωτών(!) -αιώνιων κακοπληρωμένων ωρομισθίων που σεμνά και ταπεινά δηλώνουν ότι δε θα δουλέψουν αλλού αλλά «μόνο στη μητέρα πατρίδα»- οι αντισυνταγματικές διαχωριστικές γραμμές που τραβήχτηκαν ανάμεσα σε καλούς και κακούς αλλά απαραίτητους εκπαιδευτικούς, σίγουρα δημιουργούν επιφυλάξεις."

Πηγή: Η εφεύρεση της «αλήθειας» http://www.edra.ipet.gr/modules1.php?name=News&file=article&sid=30076


Παραβλέπει -σαν μην βλέπει- το "αναλόγως του τί θα κάνουν παρακάτω" (και μας το σιγολένε πιά)... ή καλύτερα ευελπιστούν(;) ο κόσμος δεν θα αντιληφθεί τι κάνουν παρακάτω.

Ούτε λένε βέβαια μια λέξη για τις αιτιάσεις «περί επωφελείας των εν "Αρμονίη" και Δικτέε» πολυτελώς αναπαυομένων αλλά και για το "παραδοσιακό" κάτεργο που κάθε μέρα θεσμοθετείται πιό προκλητικά εις βάρος της προφορικότητας και του Ανατολικού Μουσικού Συστήματος, του Ασώτου Υιού που αφού τέλος πάντων μισοέγινε αποδεκτός στην Οικονομία του Οίκου της "Σοβαρής Μουσικής" ας πάει και λιγάκι μια βόλτα απ' τα σχολεία.

Ας κάνουν όμως μια βόλτα οι όποιοι αρμόδιοι εθναμύντορες της Παιδαγωγικής Αλήθειας και της Διεπιστημονικότητας στη γείτονα χώρα (Τουρκία) που μεταξύ τόσων (και τόσων συναρτώμενων άλλων) δεν απεμπόλησε τα όποια κληρονομικά της δικαιώματα ούτε (και) σ' αυτήν τη Ρωμαίικη Παράδοση. Να ακούσουν για τον Fisagor(a) και τον Aristoxen(o) , τον Ζαχαρία τον χανεντέ (17ος αιών.), τον σύγχρονο θρύλο της χώρας, τον μακαρίτη Γιώργο Μπατζανό .

Ίσως τότε γίνει αντιληπτό και σ' αυτούς ότι ["η συγχώνευση των μαθημάτων που αφορούσαν στην Ελληνική Παραδοσιακή Μουσική (Βυζαντινή Εκκλησιαστική Μουσική-Δημοτικό Τραγούδι) και στο παραδοσιακό όργανο Ταμπουράς σε ένα μάθημα με τον τίτλο Ελληνικές Μουσικές Παραδόσεις"] , η μείωση δηλαδή στο μισό των ωρών της μουσικής πράξης στα όργανα (έχοντας μάλιστα ως δεδομένη την θεσμική μειονεξία των λεγόμενων παραδοσιακών), ο περίκλειστος "εθνικός" -ως μη αληθής- κλωβός του επιστημολογικών τους εργαλείων και των παιδαγωγικών-προγραμματικών διευθετήσεων (που βρίθουν μηχανιστικών επαναλήψεων) δεν αρκούν για να πείσουν κανέναν εκτός των γραφείων της Αγίας Παρασκευής, όσο κι αν προσπαθούν με επιλεκτικό και στρουθοκαμηλικό τρόπο να βρούν διχαστικά ερείσματα στις καθ' υπερβολήν, έστω, διατυπώσεις του υπογράφοντος το σχόλιο "Η εφεύρεση της 'αλήθειας'".

Βασίλης Βέτσος
http://users.thess.sch.gr/veccio/

Καλαμαριά, 7.3.2007

 

 

Μιλτιάδης Παππάς

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ, Ο ΤΑΜΠΟΥΡΑΣ
ΣΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ


Το παρακάτω κείμενο συντάχθηκε με αφορμή τις θέσεις που περιγράφονται στην ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου στην ιστοσελίδα www.edra.gr .

Με βάση την παραπάνω ανακοίνωση προκύπτουν ορισμένα ερωτήματα τα οποία παρακαλώ να λάβει υπόψη του το Π.Ι. αφού απαντά σε προσωπικά δημοσιεύματα (Β.Βέτσου).

1. Για ποιους λόγους υπήρξε καθυστέρηση 15 χρόνων, δηλαδή περισσότερο από 2 γενεές μαθητών στα μουσικά σχολεία για να καταρτισθεί νέο εβδομαδιαίο ωρολόγιο καθώς και αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών; Και αφού δεν έτυχαν της «επεξεργασίας και έγκρισης του αρμόδιου κατά το νόμο θεσμικού οργάνου, δηλαδή του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου» γιατί δεν απεσύρθησαν ως ακατάλληλα προς διδασκαλία, ή γιατί δεν αντιπροτάθηκαν άλλα, τα οποία θα ήταν «εγκεκριμένα»;
2. Η Ομάδα Εργασίας από ποιους αναγνωρισμένους στο χώρο της μουσικής εκπαίδευσης ακαδημαϊκούς και εκπαιδευτικούς με ποιες διαδικασίες συστήθηκε και ποια τα κριτήρια αναγνώρισης στο χώρο μουσικής εκπαίδευσης;
Αυτά τα ερωτήματα αφορούν όλους τους ενασχολούμενος στο χώρο της μουσικής εκπαίδευσης, αφού οι περισσότεροι εξ’ αυτών δεν έλαβαν γνώση των προθέσεων του Π.Ι. να προβεί σε τέτοιου είδους τομές στο χώρο της μουσικής. Πέραν όμως αυτού, αποτελεί απαράδεκτη πρακτική να ενημερώνεται ο εκπαιδευτικός από το διαδίκτυο και όχι από την Προϊσταμένη του Αρχή, δηλαδή το ΥΠΕΠΘ, την αλλαγή στα προγράμματα μουσικής, χωρίς να αναφέρεται μάλιστα αν υπάρχει η έγκρισή του.

Προέβη λοιπόν η ανώνυμη μέχρι τώρα (διότι στην ιστοσελίδα του Π.Ι. δεν αναφέρονται πουθενά τα ονόματά τους, αλήθεια ποιοι να είναι;) Ομάδα Εργασίας στη συγχώνευση των μαθημάτων που αφορούσαν στην Ελληνική Παραδοσιακή Μουσική (Βυζαντινή Εκκλησιαστική Μουσική-Δημοτικό Τραγούδι) και στο παραδοσιακό όργανο Ταμπουράς σε ένα μάθημα με τον τίτλο Ελληνικές Μουσικές Παραδόσεις.
Ποια είναι λοιπόν η καινοτομία στο πεπαλαιωμένο και ακατάλληλο προς διδασκαλία πρόγραμμα μαθημάτων αφού μέχρι τώρα, αυτό είναι το ισχύον καθεστώς στα Μουσικά Σχολεία εκτός της ονομασίας; Ουδεμία! Το μάθημα του ταμπουρά διδάσκεται μέχρι σήμερα ομαδικά και το ίδιο επαγγέλλεται και το Π.Ι. Αντίθετα η συγχώνευση του μαθήματος της Βυζαντινής Μουσικής με αυτό του Δημοτικού Τραγουδιού, αποτελεί μέγα σφάλμα και μάλιστα αντιτίθεται στον αρχικό σχεδιασμό του ΥΠΕΠΘ, το οποίο είναι και το μόνο αρμόδιο όργανο για την οργάνωση και δομή των Μουσικών Σχολείων βάσει του Ν.1824/88. Στην Γ/θμια Εκπ/ση αυτοί οι τομείς είναι διαχωρισμένοι και ονομάζονται Κατευθύνσεις (βλέπε Πανεπιστήμιο Μακεδονίας: www.uom.gr). Αυτές οι Κατευθύνσεις (Βυζαντινής και Δημοτικής Μουσικής), όσο και αν είναι συγγενείς από θεωρητικής πλευράς, άλλο τόσο διαφέρουν και απέχουν, όπως φαίνεται και από την ονομασία τους. Το ευτύχημα της αμιγούς ύπαρξης του μαθήματος Βυζαντινής Μουσικής (με 4 ώρες στην Α’ και Β’ και 3 στη Γ’ Γυμνασίου) προφανώς ενοχλεί ορισμένους για ευνόητους ή μη λόγους. Είναι θλιβερό το φαινόμενο για άλλη μια φορά, να αναμιγνύονται ανόμοια πράγματα – εν προκειμένω μαθήματα- εν είδει ποτ-πουρί, αφού είναι της μόδας και να προσφέρονται αλμυρά και γλυκά μαζί, με αποτέλεσμα ο εσθίων να μη γνωρίζει τι ακριβώς είναι αυτό που τρώει και ούτε να μπορεί να ξεχωρίσει το αλμυρό από το γλυκό. Το γεγονός ότι μέχρι τώρα οι εργαζόμενοι (οι πάλαι ποτέ αναπληρωτές) ωρομίσθιοι στα Μουσικά Σχολεία με ειδικότητα στα παραδοσιακά όργανα έπρεπε να κατέχουν τίτλο Βυζαντινής Μουσικής, δεν κατοχυρώνει το Π.Ι. να πράττει το ίδιο και με τη διαχείριση των μαθημάτων. Αντίθετα δείχνει την απομάκρυνσή της επιστημονικής θεώρησης της Μουσικής ως μαθήματος που διδάσκεται σε ειδικά για αυτή σχολεία. Προφανώς οι «αναγνωρισμένου κύρους» μουσικοί το γνωρίζουν αυτό.

3. Ο τίτλος “Υποχρεωτικό Όργανο Επιλογής”, επιβεβαιώνει – αν και με ασάφεια, η υποχρεωτική επιλογή;- τα γραφόμενα της ΠΕΑΩΜΔΕ και άρα δικαίως εξέφρασε τους φόβους της για την επερχόμενη εξαγγελία, οι οποίοι και επαληθεύθηκαν. Καταργείται λοιπόν ο ταμπουράς ως υποχρεωτικό όργανο και επομένως ο μαθητής ο οποίος έχει έφεση στα έγχορδα παραδοσιακά όργανα, ενώ είχε την ευκαιρία να μάθει παράλληλα και τον ταμπουρά χωρίς να παρακωλύεται η μαθητεία του στο όργανο επιλογής του, περιορίζεται σε ένα και μόνο όργανο. Αυτό ίσως δεν θα ήταν μεμπτό, αν το Π.Ι. μεριμνούσε για ανάλογη συμπεριφορά προς το μάθημα της Βυζαντινής Μουσικής. Αν δηλαδή, διαχώριζε την κατεύθυνση που θα ακολουθούσε ο μαθητής αποκλειστικά σε Ευρωπαϊκή και Ελληνική, τότε θα είχε σοβαρούς λόγους ύπαρξης η «καινοτομία». Από την άλλη, είναι αποδεκτό από το Π.Ι., στη Γ’ Λυκείου να διδάσκεται το μάθημα της Αρμονίας επί 7 ώρες την εβδομάδα! Φευ!!! Αν αυτό φαίνεται ως ακριβοδίκαιη εκπαιδευτική πολιτική με όραμα, τότε κάποιος έχει πολύ μυωπία και δεν λέει να φορέσει γυαλιά…

4. Σχετικά με τη μέθοδο η οποία αναφέρεται, θα ήθελα να δηλώσω ότι ως διδάξας επί 5 διδακτικά έτη σε Μ. Σχολεία το μάθημα του ταμπουρά, σε καμία εγκύκλιο-οδηγία του ΥΠΕΠΘ, δεν αναφέρεται η εν λόγω μέθοδος ως η μοναδική εγκεκριμένη, ή η μοναδική συνιστώμενη προς διδασκαλία. Προς τι λοιπόν η αναφορά στη συγκεκριμένη μέθοδο και μάλιστα στην ανανέωσης της άδειας αυτής από τους συγγραφείς; Πότε το Π.Ι. προέβη σε πρόταση υποβολής μεθόδων ταμπουρά προς τους εκπαιδευτικούς και γιατί δεν έτυχαν μέχρι τώρα εγκρίσεως;

5. Περνώντας ειδικότερα στα περιεχόμενα του στόχου του μαθήματος της Βυζαντινής Μουσικής, αναφέρεται η «σύνθεση βυζαντινού εκκλησιαστικού μέλους». Για όσους γνωρίζουν το μάθημα και το βαθμό δυσκολίας εκμάθησης του συστήματος παρασημαντικής από τους μαθητές, το να εισαχθεί η «σύνθεση του βυζαντινού εκκλησιαστικού μέλους» ως κεφάλαιο διδασκαλίας, δεν είναι άλλο, από το να χειριστεί ένας ανειδίκευτος εργάτης έναν υπολογιστή με λειτουργικό σύστημα Linux. Το ίδιο ισχύει και για την ορθογραφία της Βυζαντινής Μουσικής. Στα λεγόμενα «αδιαβάθμητα» κέντρα σπουδών, ωδεία, τα οποία είναι και τα μοναδικά τα οποία παρέχουν τίτλο αναγνωρισμένο από το ΥΠ.ΠΟ. το μάθημα της ορθογραφίας διδάσκεται στο τελευταίο έτος. Ουδέν περαιτέρω σχόλιον!!!

6. Όσο αφορά την Γ’ τάξη του Γυμνασίου, το πρακτικό μέρος που προτείνεται, είναι αδύνατο να διδαχθεί, για τον απλό λόγο, ότι η ύλη από τις προηγούμενες χρονιές απέχει αρκετά επίπεδα χαμηλότερα από την προτεινόμενη, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η εφαρμογή της στην πράξη.

Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι είναι πρόδηλο, ότι με βάση τη διαχείρηση του μαθήματος της Βυζαντινή Μουσική, το Π.Ι. ή συνεργάζεται με μη ενδεδειγμένους συμβούλους, ή σκοπίμως (;) πράττει ό,τι πράττει. Αυτό δεν είναι πρόθεση εμπαιγμού, αλλά στηρίζεται σε γεγονότα. Συγκεκριμένα, η έγκριση από το Π.Ι. βιβλίου Βυζαντινής Μουσικής ως του πλέον κατάλληλου προς διδασκαλία στα Μ. Σχολεία, ενώ βρίθει λαθών και όταν μάλιστα τα περισσότερα εντοπίζονται από τους μαθητές, αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη των υποστηριζόμενων του γράφοντος. Εν τέλει, το Π.Ι. στην προσπάθειά του να εκπονήσει νέα προγράμματα και οδηγίες θα έπρεπε να λάβει σοβαρά υπόψη του το μέγεθος των επιπτώσεων της επικείμενης απόφασης, η οποία θα συρρικνώσει θεσμικά ακόμη περισσότερο την ήδη συρρικνωμένη Παραδοσιακή Μουσική.
Οφείλει επομένως το Π.Ι. να αναθεωρήσει τις σκέψεις του σε θέματα εθνικού εκπαιδευτικού χαρακτήρα και κυρίως να λάβει υπόψη του γνώμες και απόψεις των ίδιων των διδασκόντων με διάφανες διαδικασίες προκειμένου να αποφευχθούν δυσάρεστες και επιβλαβείς συνέπειες κυρίως στους μαθητές και να αφήσει τους επαΐοντες καθηγητές οι οποίοι γνωρίζουν την Πράξη του μαθήματος να πορευτούν κατά πως ξέρουν εκείνοι.

Μιλτιάδης Παππάς
Καθηγητής Βυζ. Μουσικής
Άρχων Α΄ Δομέστικος
της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας
papmilt@sch.gr

 

Πηγή: http://www.peemde.gr/portal/index.php?option=com_content&task=view&id=111&Itemid=29