ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ - ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ

• Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.
• Άβρακος έβαλε βρακί, σε κάθε πόρτα το έδειχνε
• Άλλη δεν έκαμε παιδί, μόνο η Μαριώ το Γιάννη.
• Άλλοι να σε παινεύουνε κι εσύ να καμαρώνεις.
• Αν κρεμάσουν τους μαστόρους άδικα θα κρεμαστείς
• Αναγελά ο χεζιάρης τον κλανιάρη
• Αναγέλασε ο μυξιάρης τον καημένο τον σαλιάρη
• Αρχοντιά κι άδεια κοιλιά.
• Ας γελάμε κι ας πηδάμε, για να λεν πως δεν πεινάμε.
• Ας με λένε Βοϊβοντίνα κι ας ψοφώ από την πείνα.
• Ας με λένε δημαρχίνα κι ας ψοφάω από την πείνα.
• Ας με λένε προεδρίνα κι ας ψοφώ από την πείνα.
• Ας μι λεν' κυρά Μπηίνα κι ας πιθαίνω από την πείνα.
• Αφέντες και δούλοι ένα γίναμε ούλοι.
• Βγήκε η πομπή τσι στράτες , κοροϊδεύει τσου διαβάτες.
• Βοήθα με φτωχέ, να μην σου μοιάσω
• Βοηθείστε οι στραβοί τον ανοιχτομάτη.
• Γίναν οι γλάστρες θυμιατά και τα σκατά λιβάνι.
• Είχε η γρηγιά πουτί, κ` έσκυβγε και θώρειέ το.
• Έκανε κι η ψείρα αλώνι και γυρίζει και μαλώνει
• Έκανε κι η μύγα κώλο και έχεσε τον κόσμο όλο.
• Έκανε κι η ψείρα αλώνι και γυρίζει και μαλώνει
• Έκανε κι η ψείρα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο.
• Ένα το 'χει η Μαριορή το στεγνώνει το φορεί.
• Η καμήλα δε βλέπει την καμπούρα της
• Η ψείρα μας στουν Όλυμπο κι μείς στου παναύρ’
• Ήκαμε κ` η μυίγα κώλο κ` ήχεσε τον κόσμο όλο.
• Θέλει κι η φακή μαγέρειμα.
• Κάθ' ενού η πορδή, μόσχος του μυρίζει.
• Κάθε γύφτος το δικό του κόσκινο παινεύει
• Κάθε παπάς την καμπάνα του παινά
• Κάθεται η πομπή στο δρόμο και γελάει τους διαβάτες
• Καινούργιο κοσκινάκι μου και που να σε κρεμάσω, παλιό που να σε πετάξω
• Κι ο Άγιος φοβέρα θέλει.
• Κι ο Θεός σιχάθηκε τον φτωχό-περήφανο.
• Ο δεσπότης να μ΄ αγαπά κι ας με μισεί ο διάκος
• Ο περήφανος έφυγε καβάλα και γύρισε πεζός
• Ο κόσμος το ’χει τούμπανο κι εσύ κρυφό καμάρι.
• Όλοι οι πόνοι πόνοι είναι μα ο δικός μου είναι άλλος
• Όποιος κοιτάζει πολύ ψηλά ζαλίζεται και πέφτει
• Όποιος μόνος παινεύεται και δεν τον επαινούνε, ξένοι, φίλοι και γνωστοί με δαύτονε γελούνε
• Όποιος παινεύεται μόνος του μαγαρίζεται
• Όποιος παραυψώνεται πολύ νωρίς κονταίνει
• Όποιος περηφανεύεται γρήγορα ταπεινώνεται
• Όποιος πολύ υψώνεται πέφτει γκρεμοτσακίζεται
• Όποιος πολυπαινεύεται γρήγορα ταπεινώνεται
• Όποιος γελάει λάχανα στον κήπο του φυτρώνουν
• Όποιος γελάει τη γη κι η γης τόνε γελάει.
• Όποιος κυνηγά δυο λαγούς δεν πιάνει κανένα.
• Όσο πιο ψηλά αναβαίνει η μαϊμού τόσο φαίνεται κώλος της
• Περήφανος καλόγερος, άδεια τα σακούλια του.
• Πήραν τα μυαλά του αέρα
• Πότε αρχόντεψες, κυρά μου, τόσο γρήγορα ;
• Τα ψευτοπαινέματα ή ζημιές ή αίματα
• Τα δικά μας μέλια του άλλου ξίδια.
• Τι σου λείπει κασιδιάρη κάλτσα με μαργαριτάρι. (Για όσους επιδεικνύουν κάτι που δεν έχουν)
• Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται.
• Το έξυπνο πουλί πιάνεται από τα τέσσερα.
• Ψηλά τη χτίζεις τη φωλιά και θα σου γείρει ο κλώνος
• Ψηλά τη χτίζεις τη φωλιά και θα σου γείρει ο κλώνος και θα σου φύγει το πουλί και θα σου μείνει ο πόνος
• Ψωριάρα γίδα και ψηλά η ουρά δε γίνεται
• Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει.
• Ανάθρεψε τον ποντικό να φάει και το σακί σου.
• Άφησε τη μύγα στην παλάμη, αυτή θα ανέβει στα γένια
• Βοήθησε τον ορφανό, για να σου βγάλει ύστερα το μάτι.
• Γονιός αφήνει στο παιδί ολόκληρο αμπέλι και το παιδί δε φίλεψε σταφύλι το γονιό του
• Δώσε εμένα, του παιδιού μου κι ο άντρας μου στέκει στην πόρτα
• Δώσε στη γυναίκα ψίχουλα να πάρεις καρβέλια, δώσε της καρβέλια και δεν θα πάρεις τίποτα.
• Έμαθε να βελονιάζει και ………… το μάστορή του.
• Η θάλασσα κι ο αχάριστος ποτέ τους δε χορταίνουν
• Θέλεις να χάσεις ένα φίλο; Δάνεισε του χρήματα.....
• Θρέψε λύκο το χειμώνα, να σε φάει το καλοκαίρι.
• Και πόσοι δεν εφάγανε απ΄ τη συκιά μας σύκα, σαν ξεβγήκανε τα σύκα που σε είδα που σε βρήκα
• Καποιανού χαρίζανε και στραβοκαμάρωνε
• Κλαίε τον ορφανό κι ας είναι και με τα γένια.
• Κλαίν' οι χήρες, κλαίν' κι οι παντρεμένες.
• Κουφόν καμπάνα κι αν χτυπάς ,τυφλόν κι αν θυμιατίζεις και μεθυσμένο κι αν κερνάς όλα χαμένα τά'χεις
• Μη ρίξεις πέτρα στο πηγάδι που σε δρόσισε
• Μια φορά δεν έδωσες, δεν έδωσες ποτέ σου
• Ο καλός καλό δε βλέπει
• Ο λόγος σου με χόρτασε και τα ψωμί σου φάτο.
• Όλα τα καλά ξεχνιούνται, τα κακά δε λησμονιούνται
• Ολημερίς τον άνθρωπο τονέ κρατείς στην πλάτη , το βράδυ τον ξεβοήθησες , και σου ' βγαλε το μάτι
• Όποιος δεν ευχαριστιέται στα πολλά χάνει και τα λίγα
• Όποιος γίνεται μέλι, τον τρώνε μετά οι μύγες.
• Όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα
• Όταν πατήσω στην στεριά κλάνω μέσα στη βάρκα.
• Όταν το δείρεις το σκυλί, κακό κυνήγι κάνεις.
• Παίνεψε το σπίτι σου μην πέσει και σε πλακώσει.
• Πέταξε το πουλί και πίσω δε γυρίζει.
• Πηγάδι που σε δροσίζει μην το πετροβολάς.
• Σπείρε καλά και δάνειζε, θέριζε αχαριστίες
• Τα λόγια σου με χόρτασαν και το ψωμί σου φάτο.
• Τον βρήκε λαβωμένο τον σήκωσε στην πλάτη, στο σπίτι του τον έφτασε και του ΄βγαλε το μάτι
• Τον έμαθα να κολυμπά και θέλει να με πνίξει.
• Του αχάριστου η ψυχή, τρύπιο πιθάρι μοιάζει, που το γεμίζεις με νερό και κείνο πάντα αδειάζει
• Του αχάριστου τη χάρη όποιος κάνει την εχάνει
• Του δίνανε τα παξιμάδια κι αυτός τα ήθελε βρεγμένα.
• Του χάριζαν το γάιδαρο και αυτός τον κοίταζε στα δόντια.
• Φύλαξε την καλιακούδα να σου βγάλει τα μάτια
• Χόρτασε η ψείρα και βγήκε στο γιακά.