ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ - ΕΘΙΜΟ - ΣΥΝΗΘΕΙΑ

• Ποιος κρατά μέλι και δε γλύφει τα δάκτυλα του ;
• Γάϊδαρο σκουντάς; Πορδιές θ` ακούσεις.
• Γάιδαρος κλάνει.
• Γαϊδάρου μιλάς, πορδές ακούς.
• Η θάλασσα δεν έχει κλαδιά για να πιαστείς.
• Κάθε πουλί με τη φωνή του χαίρεται.
• Κάλτσα που φαίνιτι, κουλαούζο δε θέλ’. (Για πράγματα ολοφάνερα).
• Κι` η μικρή νύφη τούμπανα θέλει.
• Ο λύκος από τα μετρημένα τρώει.
• Ο πρωτομυριστής και πρωτοκλαστής.
• Όποιος πάει στο μύλο θ΄ ακούσει και τα βαρδάρια
• Όποιος βρεγμένος περπατάει, δεν τη φοβάται τη βροχή
• Όποιος όμορφη γυρεύει, πρέπει να μην ταξιδεύει.
• Όπως μου λαλούν χορεύω
• Όπως μου βαράνε χορεύω.
• Όσους βλέπει ο παπάς, τόσους κα θυμιατίζει
• Ου βριγμένους του νιρού δεν του φουβάτι
• Ου λύκους απ’ τα μιτριμένα τρώει.
• Ποιος σ’ έβαλε εσένα δικηγόρο;
• Ποιος στραβός δεν θέλει το φως του;
• Ποιος τυφλός δεν θέλει τα μάτια του
• Του λύκου τουν βλέπουμι τουν ντουρό αραδούμι;
• Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δε θέλει
• Το ΄χει αντέτι το χωριό, δαχτυλίδια να φορώ
• Το έθιμο νικάει το νόμο
• Δεν είχε τσιμπλομάτα ήθελε και μαυρομάτες
• Μία κοιλιά καλή κοιλιά κρατάει πέντε ημέρες.
• Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.
• Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια.