Πολλή συζήτηση γίνεται στις μέρες μας για τη νέα "μάστιγα" που απειλεί σήμερα την ψυχολογική ισορροπία κυρίως των νέων μας. Ο εθισμός στο διαδίκτυο εμφανίζεται πλέον να απασχολεί όλο και περισσότερο τους ειδικούς και να θεωρείται και επίσημα πλέον ως μια ακόμα ψυχοπαθολογική κατάσταση όπως και όλα τα άλλα είδη εθισμών.

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν πρόκειται για πάθηση, αλλά για σύμπτωμα μιας πολύ χειρότερης κοινωνικής απειλής. Το είδος αυτό εθισμού οφείλεται στο ότι το διαδίκτυο είναι πολύ εύκολο να εισχωρήσει και να συμπληρώσει ως νέο υποκατάστατο τα κενά που αφήνει στην υπό διαμόρφωση ακόμα (ή και διαμορφωμένη ήδη) ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου η γενικότερη κοινωνική, οικονομική, παιδαγωγική ή και οικογενειακή αστάθεια που δυστυχώς διογκώνεται στις μέρες μας. Η επικινδυνότητα οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι σε αντίθεση με τα άλλα είδη εθισμών, το διαδίκτυο διατίθεται πλέον παντού και με ευκολία. Ως σημαντικό χρηστικό εργαλείο, ανεξέλεγκτο όμως, βρίσκεται στη διάθεση του οποιουδήποτε. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, με "δόλωμα" κάποιες ευχάριστες ώρες που μπορεί κανείς να περάσει σε αυτό (πχ παιχνίδια, κοινωνική δικτύωση κλπ) να οδηγεί τελικά σε μια επικίνδυνη εξάρτηση.

Η αντιμετώπιση του φαινομένου δυστυχώς δεν έχει να κάνει μόνο με την σχετική ενημέρωση και την "διαδικτυακή διαπαιδαγώγηση" των νέων. Το κυριώτερο είναι να στρέψουμε το ορμητικό νεανικό ενδιαφέρον σε υγιείς δραστηριότητες (αθλητισμός, δραστηριότητες στη φύση κλπ) και κυρίως να προσπαθούμε όλοι (οικογένεια, σχολείο, κοινωνία) να διαμορφώνουμε ένα σταθερό και ισορροπημένο περιβάλλον στο οποίο οι νέοι μας θα οικοδομούν την ψυχοσύνθεσή τους. Εφικτό; Δυστυχώς μάλλον όχι στις τωρινές όλο και επιδεινούμενες συνθήκες της πολύπλευρης κρίσης που αντιμετωπίζουμε και ασφαλώς δεν εννοώ μόνο την οικονομική.