Πάντα γοητεύει ο Ξενοφών και η Κύρου Ανάβασις

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο Επιμελητήριο Ηρακλείου, από τις 19 έως τις 21 Οκτωβρίου, το διεθνές συνέδριο Anabases in Antiquity and Beyond. Xenophon’s Anabasis and its Legacy. Στόχος του συνεδρίου ήταν να φωτίσει το κείμενο του Ξενοφώντα Κύρου Ανάβασις, καθώς και την πρόσληψή του από την αρχαιότητα έως τους νεώτερους χρόνους.

Πρόκειται για σημαντική εκδήλωση, η οποία εγγράφεται σε μια σειρά διεθνών συνεδρίων που ξεκίνησαν το 1999 στο Λίβερπουλ της Αγγλίας και επικεντρώνονται στο έργο του Αθηναίου ιστορικού και φιλοσόφου, Ξενοφώντα. Το συνέδριο στο Ηράκλειο ήταν το όγδοο διεθνές συνέδριο Ξενοφωντικών σπουδών.

Διοργανωτές του συνεδρίου ήταν η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια κα Μελίνα Ταμιωλάκη (Τμήμα Φιλολογίας, Παν/μιο Κρήτης), ο Επίκουρος Καθηγητής κος Νίκος Μήλτσιος (Τμήμα Φιλολογίας, ΑΠΘ) και ο Καθηγητής Tim Rood (Τμήμα Κλασικών Σπουδών, Παν/μιο της Οξφόρδης). Η εκδήλωση υποστηρίχθηκε από τον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας του Παν/μίου Κρήτης και από την Περιφέρεια Κρήτης. Χαιρετισμό εκ μέρους της Περιφέρειας Κρήτης απηύθηνε η Δρ. Μαρία Χναράκη.

Στο συνέδριο συμμετείχαν 22 ομιλητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό (την Αγγλία, τις ΗΠΑ, την Ολλανδία, το Ισραήλ, την Πολωνία, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Ντουμπάι, την Κύπρο και τον Καναδά).

Οι ανακοινώσεις εξέτασαν διάφορες θεματικές, όπως ζητήματα γλώσσας και ρητορικής, τις πολιτικές προεκτάσεις του έργου, καθώς και την επιρροή που άσκησε στη μεταγενέστερη λογοτεχνία, πολιτική σκέψη, εικονογραφία, και στον κινηματογράφο. Από το συνέδριο αναμένεται ότι θα προκύψει συλλογικός τόμος, ο οποίος θα περιλαμβάνει τις μελέτες που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο, καθώς και επιπρόσθετες εργασίες από ειδικούς που θα προσκληθούν να συμβάλουν.

Η μάχη της αξιοπιστίας απέναντι στα fake news και στην παραπληροφόρηση

Ο Άλαν Μίλερ είναι ένας βραβευμένος με Πούλιτζερ αμερικανός δημοσιογράφος, ο οποίος έχει αφιερώσει εδώ και δέκα χρόνια τη δραστηριότητά του στην εκπαίδευση των μαθητών κατά των fake news και της παραπληροφόρησης (…). «Το σημερινό τοπίο της ενημέρωσης παρουσιάζει περισσότερες προκλήσεις σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη εποχή στην ανθρώπινη ιστορία» παρατηρεί. «Η ποσότητα της πληροφορίας στον πλανήτη διπλασιάζεται κάθε δύο χρόνια. Τεράστιος όγκος ειδήσεων, φωτογραφιών και βίντεο δημιουργούνται συνεχώς και κάθε λεπτό διακινούνται 18 εκατομμύρια μηνύματα, παρακολουθούνται 4,3 εκατομμύρια βίντεο στο YouTube, φορτώνονται 375.000 εφαρμογές (apps). Για όλα όσα κυκλοφορούν δεν υπάρχει κανένας φραγμός για να περιορίσει όσους προσπαθούν να παραπληροφορήσουν, να εξαπατήσουν και να εκμεταλλευτούν» προσθέτει. (…)

Οι αμερικανοί δημοσιογράφοι μιλούν ανοιχτά για τα προβλήματά τους. Για την πεποίθηση των πολιτών ότι τα παραδοσιακά μέσα είναι αναξιόπιστα ή διαπλεκόμενα· για την τάση του κοινού να πιστεύει μόνο ό,τι βρίσκεται πιο κοντά στις δικές του πεποιθήσεις· για το πώς οι τεχνολογικές εταιρείες αλλάζουν το περιβάλλον της ενημέρωσης· για τον πόλεμο που δέχονται για τις απόψεις τους με συνεχείς και αυξανόμενες παρενοχλήσεις μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα –τα μηνύματα μίσους ή οι απόπειρες εξευτελισμού της υπόστασης των ενοχλητικών δημοσιογράφων έχουν γίνει μόδα παντού– εσχάτως στην Αμερική δημοσιογράφοι αναγκάζονται να καλύπτουν συνοδεία σωματοφυλάκων διαδηλώσεις ή εκδηλώσεις όπου υπάρχουν συγκρούσεις.

Ανησυχούν για το γεγονός ότι μια ψεύτικη ιστορία έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει viral, ότι φθάνει σε 1.500 χρήστες έξι φορές πιο γρήγορα από μια αληθινή και ότι από όλες τις ψευδείς ειδήσεις αυτές που αφορούν την πολιτική έχουν την καλύτερη ψηφιακή επίδοση. Μια άλλη ανησυχία τους σχετίζεται με τη διαπίστωση ότι ενώ ο αριθμός των παραπλανητικών πληροφοριών μεγαλώνει, ο αριθμός των επαγγελματιών δημοσιογράφων μειώνεται, κάτι που κατά τον Άλαν Μίλερ αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της εποχής μας, ισοδύναμη με την κρίση στη δημόσια υγεία. Επιπλέον, προβληματισμό προκαλούν η παγίδα του αλγορίθμου που δημιουργεί ψεύτικες αλλά ρεαλιστικές φωτογραφίες πολιτικών ή διάσημων προσώπων, των οποίων η πλαστότητα δύσκολα ανιχνεύεται, και τα deep fake videos, όπου εμφανίζεται ένα πρόσωπο να λέει πράγματα που ποτέ δεν έχει πει στην πραγματικότητα.

Παρόλα αυτά, οι δημοσιογράφοι ενδιαφέρονται να αποτρέψουν τον κυνισμό των πολιτών που δεν πιστεύουν πια τίποτε και κανέναν. Τα μέσα ενημέρωσης, τουλάχιστον τα μεγάλα, που θέλουν να διατηρήσουν την αξιοπιστία τους, αποφάσισαν να αντεπιτεθούν με ακόμη καλύτερη και πιο ποιοτική δημοσιογραφία. Δίνουν βάρος στην ερευνητική δημοσιογραφία, προσπαθούν να υπάρχει διαφάνεια στις δικές τους πηγές και όταν αυτές δεν μπορούν να κατονομαστούν, εξηγούν στους αναγνώστες τους λόγους, αναμορφώνουν την ειδησεογραφία στις ιστοσελίδες τους, παραθέτουν τους συνδέσμους που τεκμηριώνουν την ανάλυσή τους. Διαχωρίζουν όσο πιο ορατά και κατανοητά γίνεται τα άρθρα γνώμης από τα ρεπορτάζ γεγονότων, καθώς έχει διαπιστωθεί ότι οι πολίτες, ειδικά οι νεότερες γενιές, αδυνατούν να διαχωρίσουν τη γνώμη από το γεγονός και τείνουν να θεωρούν γεγονότα τα πάντα. Και αντιστέκονται σθεναρά στις φωνές για περιορισμό της πληροφόρησης – με αφορμή δήθεν τα κοινωνικά δίκτυα – που ακούγονται από υποστηρικτές των ρεπουμπλικάνων. (…) Η άποψη που κυριαρχεί στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης και στις ενώσεις τους είναι ότι η δημοσιογραφία θα γνωρίσει νέα άνθηση και ότι η τάση που θα επικρατήσει είναι να πληρώνουν οι αναγνώστες για να έχουν αξιόπιστη ενημέρωση. (…)

Κρουστάλλη Δήμητρα, www.tovima.gr, 04.11.2018, διασκευασμένο

ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΡΕΥΣΤΑ

Α) Υδροστατική πίεση   Α.1)   Γεμίστε   ένα ποτήρι μέχρι το χείλος του με νερό. Βάλτε ένα φύλλο χαρτιού στα χείλη του ποτηριού. Πιέστε   με την παλάμη σου το χαρτί στα χείλη του ποτηριού και αναποδογυρίστε το ποτήρι πάνω από μια λεκάνη. Το νερό δε χύνεται. Μπορείτε    να εξηγήσεις γιατί συμβαίνει αυτό;   Απάντηση:   Στην περίπτωση αυτή (όταν το ποτήρι είναι αναποδογυρισμένο) ασκούνται δύο δυνάμεις στο χαρτί. Η δύναμη λόγω της υδροστατικής πίεσης που οφείλεται στο  νερό που βρίσκεται στο ποτήρι και έχει κατακόρυφη διεύθυνση και φορά προς τα κάτω και η δύναμη λόγω ατμοσφαιρικής πίεσης με κατακόρυφη διεύθυνση και φορά προς τα πάνω.   Πόση είναι όμως η υδροστατική   πίεση λόγω μιας στήλης νερού μέσα σε ένα ποτήρι; H Άρα η συνισταμένη δύναμη στο χαρτί είναι προς τα πάνω.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΠΗΓΩΝ

Η μεθοδολογική προσέγγιση μιας πηγής[1] και η σύνδεση της με το κείμενο του σχολικού βιβλίου είναι δυνατόν να παρουσιάζει αρκετές διαφοροποιήσεις, οι οποίες οφείλονται στο είδος του ιστορικού παραθέματος και τη σημασιολογική σχέση που έχει με τις ιστορικές θέσεις που διατυπώνονται στο σχολικό βιβλίο.

Σε γενικές γραμμές μία πηγή:

1. επιβεβαιώνει και, συνακόλουθα, τεκμηριώνει τις πληροφορίες του σχολικού βιβλίου.

2. επεξηγεί και διασαφηνίζει σε αναλυτικότερη διατύπωση ιστορικά δεδομένα που διατυπώνονται περιληπτικά στο σχολικό βιβλίο.

3. παράγει πρόσθετα στοιχεία για ένα θέμα (λ.χ. προσδιορίζει επιπλέον λόγους, αίτια, συνέπειες και αποτελέσματα για ένα ζήτημα – πέρα από όσα δίνει το σχολικό εγχειρίδιο).

4. καταθέτει μια αντίθετη-διαφορετική άποψη σε σχέση με όσα υποστηρίζονται στο κείμενα του σχολικού βιβλίου.

5. Αποτελεί (συνήθως) συνδυασμό των παραπάνω.

Είναι σημαντικό να προσδιοριστεί η σχέση της πηγής με το σχολικό βιβλίο. Αφού καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα, προχωρούμε στην αξιοποίηση του κειμένου της πηγής, προκειμένου να ενισχύσουμε την απάντηση.

Στο σημείο αυτό εντοπίζεται και η μεγαλύτερη δυσκολία. Οι μέθοδοι που κρίνονται προτιμητέες για τη σωστή χρήση του ιστορικού παραθέματος είναι η σύνθεση και η παράθεση.

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ

Με τη μέθοδο της σύνθεσης επιχειρούμε να συνδυάσουμε και συσχετίσουμε τα δεδομένα του βιβλίου (τα οποία χαρακτηρίζονται στη διατύπωση της ερώτησης ιστορικές γνώσεις) με αυτά της πηγής, ασκώντας παράλληλα την κριτική ικανότητα με τον εντοπισμό κοινών σημείων, διαφορών και επιμέρους πληροφοριών που εμπεριέχονται στο παράθεμα.

Προσοχή:  η απλή επανάληψη του κειμένου της πηγής («αντιγραφή») συνιστά σφάλμα μεθοδολογικό· ο μαθητής οφείλει να αναπλάσει δημιουργικά με τον δικό του λόγο και ύφος την πληροφορία που αντλεί από το κείμενο της πηγής.

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΘΕΣΗΣ

1.Θεωρείται ταχύτερη και πιθανόν ευχερέστερη.

2.Διευκολύνει στην απόδοση του σχολικού βιβλίου, ανεξάρτητα από το κείμενο της πηγής και αντίστροφα, όπως επίσης και τη βαθμολογική αξιολόγηση της απάντησης από τον διορθωτή.

3.Εντούτοις, δεν αναδεικνύει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα του μαθητή να αξιοποιεί συνδυαστικά τις πληροφορίες της πηγής με αυτές του σχολικού βιβλίου ούτε αποδεικνύει την αφαιρετική και κριτική σκέψη που προϋποθέτει η κατανόηση και συσχέτιση του ιστορικού παραθέματος με τις ιστορικές γνώσεις παρέχει το σχολικό βιβλίο.

Πορεία σύνθεσης απάντησης με τη μέθοδο της παράθεσης

  1. Γράφονται πρώτα οι σχετικές με το ζητούμενο ιστορικές γνώσεις, όπως αυτές προκύπτουν από το σχολικό βιβλίο.
  2. Γίνεται ο σχολιασμός του κείμενου της πηγής, αφού πρώτα κατά την ανάγνωση της έχουν εντοπιστεί εκείνα τα σημεία που απαιτούνται, προκειμένου να δοθεί επαρκή απάντηση στην ερώτηση.
  3. Το κείμενο όμως δεν πρέπει να εκτρέπεται σε γενικόλογα σχόλια πάνω στο περιεχόμενο της πηγής.
  4. Οφείλει να εστιάζει σε όσα ζητεί η ερώτηση και να αποφεύγει τις αοριστίες, όπως και τη συνολική διαπραγμάτευση της πηγής χωρίς αναφορές στα σχετικά δεδομένα που προκύπτουν από το σχολικό βιβλίο.
  5. Προκειμένου, λοιπόν, να επιτευχθεί επαρκής σύνδεση της πηγής με το βιβλίο ακόμη και με τη μέθοδο της παράθεσης είναι πιθανόν αναγκαίες, τυπικές φράσεις:

            •    όπως έχει ήδη αναφερθεί…

            •    προηγουμένως έγινε λόγος για …

            •    σημειώθηκε ήδη ότι…

            •    σε συνέχεια των όσων αναφέρθηκαν σχετικά με …

            •    σε συνάρτηση με τα προηγούμενα …

            •    σε σχέση με όσα σημειώθηκαν προηγουμένως…

            •    όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενο σημείο της απάντησης …

            •    αναλυτικότερα για το ζήτημα … είναι όσα σημειώνει το κείμενο της

                 πηγής, όπου τονίζεται ότι…

            •    ενώ προηγουμένως αναφέρθηκε ότι …η πηγή διαφοροποιείται …

Γενικές παρατηρήσεις – οδηγίες στις μεθόδους σύνθεσης και παράθεσης

Όταν τα ιστορικά παραθέματα είναι περισσότερα από δύο πρέπει στην απάντηση μας να δηλώνουμε κάθε φορά εκείνο που χρησιμοποιούμε για να επιβεβαιώσουμε – σχολιάσουμε τις ιστορικές μας γνώσεις, (π.χ. Σύμφωνα με το πρώτο ιστορικό παράθεμα … Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το δεύτερο παράθεμα …).

Αν τα ιστορικά παραθέματα είναι περισσότερα του ενός και έχουν παραπλήσιες πληροφορίες με τις οποίες πρέπει να σχολιάσουμε ένα χωρίο του σχολικού βιβλίου, πρέπει να ομαδοποιήσουμε τις κοινές πληροφορίες, (π.χ. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει το πρώτο και το δεύτερο παράθεμα … Οι πληροφορίες που εξάγονται και από τα δύο παραθέματα συγκλίνουν στο ότι …). Αν πάλι τα δεδομένα των πηγών διίστανται, επισημαίνουμε πρώτα τη σχέση τους με το σχολικό βιβλίο και έπειτα δηλώνουμε τη μεταξύ τους διαφοροποίηση.

Προσέχουμε αν η διατύπωση της ερώτησης περιλαμβάνει περισσότερα του ενός ζητούμενα, τα οποία ενδέχεται να είναι διατυπωμένα με τη μορφή α) … β) …γ). Σε τέτοια περίπτωση πρέπει η απάντηση μας να δομείται σε τόσες ενότητες, όσες και τα ζητούμενα, και να διακρίνονται με σαφήνεια (ακόμα και με μια σειρά κενό) όσα γράφουμε για το καθένα υποερώτημα.

Στη διαπραγμάτευση της πηγής αλλά και γενικότερα στις απαντήσεις των ερωτήσεων είναι δόκιμο να αποφεύγουμε το πρώτο ενικό πρόσωπο και αντίστοιχα να χρησιμοποιούμε με φειδώ το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Η τριτοπρόσωπη αφήγηση δίνει στο κείμενο μας ποιότητα ιστορικού δοκιμίου.

Η διατύπωση των απαντήσεων δεν πρέπει να δίνεται με διάθεση αυθεντίας και διάσταση απολυτότητας· στην επιστήμη της Ιστορίας δεν είναι συνετό να υποστηρίξει κανείς κάτι με απόλυτη βεβαιότητα. Ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν λέξεις και φράσεις (: πιθανόν, ίσως, μάλλον, κατά πάσα πιθανότητα, ενδεχομένως), για να μετριαστεί η εντύπωση ότι η απάντηση είναι αντιεπιστημονική. Στο κείμενο πρέπει να τηρείται η σωστή έκταση των παραγράφων και να δημιουργούνται οι αναγκαίες νοηματικές ενότητες. Η χρήση προλόγου και επιλόγου – τόσο στη μέθοδο της σύνθεσης όσο και στη μέθοδο της παράθεσης – είναι θεμιτή σε λογικά πλαίσια.

Για τη δόμηση του (προλόγου) αξιοποιούμε το γενικό πνεύμα του σχολικού βιβλίου για μία ενότητα ή βασιζόμαστε στην πρώτη παράγραφο του κεφαλαίου (όταν αυτή είναι εισαγωγική) ή συμπυκνώνουμε τα ιστορικά δεδομένα που προηγούνται της απάντησης μας προκειμένου να δώσουμε την αίσθηση της αλληλουχίας των γεγονότων. Ο επίλογος θα πρέπει να αναφέρει γενικά συμπεράσματα, τα οποία απορρέουν από τον συσχετισμό των δεδομένων βιβλίου και πηγής ή να συμπυκνώνει τα ιστορικά δεδομένα που έπονται της απάντησης μας σε μια προσπάθεια να δώσουμε την αίσθηση της αλληλουχίας των γεγονότων.

Το κείμενο του ιστορικού παραθέματος μπορεί να αξιοποιηθεί στην αρχική του μορφή και να ενταχθεί οργανικά στο εσωτερικό της απάντησης μας κυρίως με δύο τρόπους, με τη χρήση της παρένθεσης {(…)}ή των εισαγωγικών {«…»}. Δεν πρέπει, όμως, να υπερβαίνει το όριο της μίας σειράς ούτε βέβαια να γίνεται κατάχρηση.

Ενδεικνυόμενη μέθοδος θεωρείται, επίσης, η παρουσίαση του κειμένου της πηγής με δικά μας λόγια και στη συνέχεια η παράθεση του ίδιου του κειμένου εντός παρένθεσης στο τέλος της περιόδου. [Δίνουμε την αρχή και το τέλος της περιόδου του κειμένου θέτοντας ενδιάμεσα τρεις τελείες …].

Η πληροφορία της πηγής ενδέχεται να μην αποτελεί άμεση απάντηση στο ζητούμενο της ερώτησης και να αποτελεί αφορμή για εμβάθυνση και επαγωγική εξαγωγή συμπεράσματος. Δηλαδή, η πληροφορία της πηγής θα αποτελέσει τη βάση για τη δημιουργία συλλογισμού, από τον οποίο θα προκύψει η εκτίμηση μας για το θέμα που αφορά στην ερώτηση.

Αξιολογικές κρίσεις, προσωπικές (νοητικές ή συναισθηματικές) εκτιμήσεις για την ποιότητα και την αξιοπιστία τικ πηγής πρέπει μάλλον να αποφεύγονται, ειδικά μάλιστα όταν δεν τις απαιτεί η ερώτηση.

Μεταβατικές φράσεις σύνδεσης δεδομένων του βιβλίου και της πηγής

  1. Σύμφωνα [μάλιστα και] με τα δεδομένα / στοιχεία που εξάγουμε / συνάγουμε / αντλούμε από το ιστορικό παράθεμα / πηγή …
  2. Ανάλογες / Σχετικές / Παραπλήσιες είναι και οι πληροφορίες που παρέχουν ιστορικές πηγές της περιόδου …
  3. Η άποψη αυτή μπορεί να τεκμηριωθεί βάσει της σχετικής μαρτυρίας που παρέχει το ιστορικό παράθεμα…
  4. Τα όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως γίνονται τεκμαρτά / κατανοητά / αντιληπτά και από το κείμενο του ιστορικού παραθέματος …
  5. Ενισχυτικά / Προς επίρρωση των συγκεκριμένων δεδομένων,  το ιστο­ρικό παράθεμα καταγράφει ανάλογες πληροφορίες ….
  6. Οι προαναφερθείσες απόψεις / στοιχεία έρχονται σε [πλήρη/μερική] συμφωνία / σε ευθεία αντίθεση / συγκλίνουν / αποκλίνουν / διαφορο­ποιούνται / ταυτίζονται με όσα καταγράφονται στην πηγή …
  7. Πραγματικά / Όντως / Ειδικότερα / Γενικότερα / Συγκεκριμένα / Τελικά / Καταληκτικά / Ανακεφαλαιωτικά / Συνολικά / Επιπρόσθετα / Διευκρι­νιστικά / Συμπερασματικά / Επεξηγηματικά / Αντίθετα / Συμπληρωματικά είναι δυνατόν / είναι αναγκαίο / είναι εύλογο / είναι σημαντικό / να επισημανθεί / να σημειωθεί ότι…
  8. Πρέπει / Οφείλει βέβαια / οπωσδήποτε / πάντως / φυσικά / εν τέλει / ίσως / πιθανόν να λάβει κανείς υπόψη το γεγονός ότι και στο ιστορικό παράθεμα διατυπώνονται παρόμοιες   / παραπλήσιες πληροφορίες …
  9. Πέρα από το όσα σημειώθηκαν, είναι αναγκαίο να τονιστεί / επισημαν­θεί / διευκρινιστεί / σημειωθεί και με βάση τα δεδομένα του κειμένου της πηγής ότι…
  10. Η συγκεκριμένη άποψη / πληροφορία μπορεί να ερμηνευτεί / διασαφη­νιστεί / ενισχυθεί με σχετική παραπομπή σε ανάλογες πληροφορίες του ιστορικού κειμένου…
  11. Ο συγγραφέας (αναφέρουμε το όνομα) του ιστορικού παραθέματος σημειώνει χαρακτηρι­στικά … / Σύμφωνα και με τις πληροφορίες που καταγράφει ο …. στο έργο του …
  12. Σε εφημερίδα / στον τύπο της εποχής … [αν η πηγή είναι παράθεμα από εφημερίδα της εποχής]

Παπαζέτης Κωνσταντίνος, Θεματολόγιο Πηγών Νεοελληνικής Ιστορίας, Θεσσαλονίκη 2010, σελ. 5- 13


[1] Πηγές θεωρούνται: τα ιστορικά και ιστοριογραφικά έργα, απομνημονεύματα και επιστολικό υλικό, διπλωματικά και κρατικά έγγραφα, κρατικά αρχεία, κείμενα του ημερήσιου και περιοδικού τύπου, έργα λογοτεχνίας και ποίησης, εκφωνηθέντες λόγοι, πίνακες και διαγράμματα, χάρτες, λιθογραφίες, ζωγραφικοί πίνακες, αφίσες, εικόνες, γελοιογραφίες, φωτογραφίες κ.α.

Επίσκεψη Βελγικού σχολείου

Τη ζεστή φιλοξενία του 3ου Λυκείου Άνω Λιοσίων και του Δήμου Φυλής απόλαυσαν το πρωί της Τετάρτης 14 Νοεμβρίου μαθητές και καθηγητές από το Βέλγιο.

Για να πάρουμε όμως τα γεγονότα από την αρχή, το 3ο ΓΕΛ Άνω Λιοσίων συμμετείχε την σχολική χρονιά (2016-2017) σε μία δράση συνεργασίας με άλλα ευρωπαϊκά σχολεία, στη διαδικτυακή πλατφόρμα e-Τwinning (στα πλαίσια του προγράμματος Erasmus+, με υπεύθυνο φορέα υλοποίησης το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών – ΙΚΥ).

Τίτλος της εν λόγω δράσης ήταν: «Teens on Τour», με υπεύθυνους καθηγητές την κα Ι. Γιαννοπούλου και τον κο Β. Σταυρόπουλο. Στο συγκεκριμένο πρόγραμμα απονεμήθηκε η εθνική ετικέτα ποιότητας και η ευρωπαϊκή ετικέτα ποιότητας και βραβεύθηκε στο διαγωνισμό «Move2Learn – Learn2Move».

Στo παραπάνω πλαίσιo της βράβευσης του σχολείου και των εταίρων του τoν Δήμο Φυλής επισκέφθηκαν στις 14 και 15 Νοεμβρίου έντεκα μαθητές και τρεις καθηγητές του Βέλγικου σχολείου St Willebrord-Heilige Familie από την πόλη Berghen του Βελγίου, το οποίο επίσης βραβεύτηκε στον εν λόγω διαγωνισμό και με το οποίο εξαρχής υπήρχε άριστη συνεργασία και επικοινωνία.

Έτσι, το πρωί της 14ης Νοεμβρίου, οργανώθηκε υποδοχή στο δημαρχείο των Άνω Λιοσίων. Τους μαθητές και τους καθηγητές τόσο από το Βέλγικο Σχολείο όσο και από το 3ο Λύκειο, υποδέχθηκαν ο Δήμαρχος Φυλής Χρήστος Παππούς και ο Πρόεδρος της Δευτεροβάθμιας Σχολικής Επιτροπής Νίκος Χατζητρακόσιας.

Για το Πρόγραμμα και τις Ευρωπαϊκές δράσεις που έφεραν κοντά τις δύο χώρες και τα σχολεία τους, μίλησε ο Διευθυντής του 3ου ΓΕΛ Άνω Λιοσίων κ. Γιώργος Γεροντίδης ο οποίος και καλωσόρισε τους Βέλγους μαθητές και τους καθηγητές τους, επισημαίνοντας πως η προσπάθεια για την ανάδειξη αξιών ανάμεσα στα σχολεία της Ε.Ε θα συνεχιστεί από το 3ο Λύκειο Άνω Λιοσίων με αμείωτο ενδιαφέρον. Ο Λυκειάρχης έδωσε τα θερμά του συγχαρητήρια στους Καθηγητές που έφεραν σε πέρας και ανέδειξαν τη συνεργασία των Σχολείων μέσω του Ευρωπαϊκού Προγράμματος ενώ ευχαρίστησε το Δήμο Φυλής για την ολόπλευρη στήριξή του.
Στο τέλος της επίσκεψης των μαθητών ο Δήμαρχος μαζί με τον Νίκο Χατζητρακόσια και τον Διευθυντή του 3ου ΓΕΛ Άνω Λιοσίων πρόσφεραν στους φιλοξενούμενους καθηγητές και μαθητές αναμνηστικά δώρα και κέρασμα.

Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε για τους Χρήστο Παππού και Νίκο Χατζητρακόσια η ευγενική χειρονομία των υπεύθυνων Βέλγων καθηγητών που τους πρόσφεραν παραδοσιακά δώρα του τόπου τους.

Ακολούθησε μια σύντομη περιήγηση στο κέντρο της πόλης των Άνω Λιοσίων και στη συνέχεια οι μαθητές και καθηγητές του Βέλγικου σχολείου επισκέφθηκαν το 3ο Λύκειο. Εκεί έγιναν οι παρουσιάσεις των μαθητών για τα σχολεία και τις χώρες τους και εκπαιδευτικές δραστηριότητες που εμπλέκουν τους μαθητές και των δύο σχολείων συμβάλλοντας στην αμοιβαία προσέγγιση και επικοινωνία. Οι μαθητές των Άνω Λιοσίων, είχαν ετοιμάσει για το τέλος σπιτικά παραδοσιακά ελληνικά πιάτα για τους φιλοξενούμενούς τους.

Την Πέμπτη 15 Νοεμβρίου οι μαθητές και οι καθηγητές του 3ου ΓΕΛ θα ξεναγήσουν τους επισκέπτες τους στον ιερό βράχο της Ακρόπολης και στο παγκοσμίου φήμης Μουσείο της Ακρόπολης, ενώ στη συνέχεια θα περιηγηθούν στα αξιοθέατα του κέντρου της Αθήνας.

Θερμές ευχαριστίες στους:

  • Δήμαρχο Φυλής
  • Πρόεδρο βθμιας επιτροπής παιδείας
  • Διευθυντή 3ου ΓΕΛ Άνω Λιοσίων

Ελπίζουμε άμεσα σε ανταπόδοση της επίσκεψης…

Καλημέρα κόσμε!

Καλωσήλθατε στο WordPress! Αυτό είναι το πρώτο σας άρθρο. Αλλάξτε το ή διαγράψτε το και αρχίστε να γράφετε!