επιστροφή στην προηγούμενη σελίδα
Ευμολπίδαι - Κήρυκες: τά πιό επιφανή ιερατικά γένη τής Αττικής.
Παστοφόροι: Αιγύπτιοι ιερείς, πού στίς πομπές κρατούσαν μικρές λειψανοθήκες τών θεών.
Πτολεμαίος ο Λάγου: στρατηγός τού Μ.Αλεξάνδρου, ιδρυτής τής δυναστείας τών Πτολεμαίων.
Αρχιμήδης ο Συρακούσιος: ανακάλυψε τόν κοχλία πού εχρησιμοποιείτο γιά τό πότισμα στό δέλτα τού Νείλου.
ιχνεύμων: ζώο (σάν μικρό σκυλί) πού έσπαζε τά αυγά τών κροκοδείλων.
Νειλοσκοπείο: κατασκευάστηκε στήν Μέμφιδα γιά τήν μέτρηση τής στάθμης τού Νείλου.
Μοίρις: βασιλιάς τής Αιγύπτου. Κατασκεύασε τεχνητή λίμνη στό Φαγιούμ γιά νά σταθεροποιεί τήν στάθμη τών υδάτων τού Νείλου.
Ιουλιανό Ημερολόγιο: τό εισήγαγε στήν Ρώμη ο Ιούλιος από τήν Αίγυπτο.
Πυραμίδα τού "Χέοπα": κτίστηκε σε 20 χρόνια από 360.000 εργάτες.
Στούς Αιγυπτίους, άν κανείς τεχνίτης λάβαινε μέρος στίς δημόσιες υποθέσεις ή ασχολείτο μέ περισσότερες τέχνες ετιμωρείτο αυστηρά.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι δέν άκουγαν μουσική, γιατί πίστευαν ότι γίνονται θηλυπρεπείς.
Νίνος: βασιλιάς τής Ασσυρίας, ο πρώτος αξιόλογος, έκτισε τήν πόλη Νίνο (Νινευί) στίς όχθες τού Τίγρη. Παντρεύτηκε τήν Σεμίραμι.
Σεμίραμις: γεννήθηκε απ' τόν Σύρο καί τήν Δερκετώ, η οποία σκότωσε τόν Σύρο καί τό παιδί της τό παραπέταξε. Η ίδια έπεσε στήν θάλασσα καί τό σώμα της πήρε μορφή ψαριού. Από τότε οι Σύροι τιμούσαν τά ψάρια σάν θεούς.Η Σεμίραμις μεγάλωσε μέ τήν βοήθεια περιστεριών (εξ ού καί τό όνομά της) καί αργότερα μέ τήν βοήθεια τού Σίμμα, φύλακα τών βασιλικών κτηνών.Γι' αυτό καί οι περιστερές ετιμούντο απ' τούς Σύρους σάν θεές. Αργότερα παντρεύτηκε τόν Όννη, πρόεδρο τού Συμβουλίου τού βασιλιά Νίνου, κυβερνήτη τής Συρίας. Γέννησε τόν Υαπάτη καί τόν Υδάσπη. Βοήθησε στήν κατάληψη τής Βάκτρας(Βακτριανή) καί έγινε βασίλισσα αφού τήν παντρεύτηκε ο Νίνος. Ο Όννης αυτοκτόνησε. Τήν στολή τής Σεμιράμιδος χρησιμοποιούσα αργότερα οι Σύροι καί οι Πέρσες. Πλάγιαζε κάθε φορά μέ κάποιο στρατιώτη καί μετά τόν εξαφάνιζε. Βασίλεψε 42 χρόνια σέ όλη τήν Ασία πλήν τών Ινδιών. Πέθανε στά 62 της.
πύργος τής Βαβέλ: ναός τού Διός (Βήλος) στό κέντρο τής Βαβυλώνος, πού έκτισε η Σεμίραμις.
κρεμαστοί κήποι: έγιναν από ένα Σύρο βασιλιά πρός χάριν περσίδας παλακίδας του γιά νά τής θυμίζουν τά λειβάδια τής πατρίδας της.
Μέμνων: στρατηγός τών Ασσυρίων πού εστάλη στό πλευρό τών Τρώων. Ο Πρίαμος, βασιλιάς τής Τρωάδος, ήταν υπήκοος στόν βασιλιά τών Ασσυρίων. Αυτά 21 βασιλιάδες μετά τήν Σεμίραμι. Μέχρι τότε τήν ηγεμονία τής Ασίας τήν είχαν οι Ασσύριοι, επί 1000 χρόνια.
Σαρδανάπαλλος: 300ος βασιλιάς τών Ασσυρίων καί τελευταίος. Διάσημος γιά τήν χλιδή καί τίς ακολασίες του. Ζούσε σάν γυναίκα. Ακόμα καί τήν φωνή του τήν έκανε γυναικεία. Απολάμβανε τόν έρωτα μέ άνδρες καί γυναίκες. Ανέτρεψε εκ θεμελίων τήν αυτοκρατορία τών Ασσυρίων λόγω τού διεφθαρμένου χαρακτήρα του. Νικήθηκε απ' τόν Μήδο Αρτάκη και οι Μήδοι είναι πλέον η δεσπόζουσα δύναμη στήν Ασία μέχρι τήν ήττα τους από τούς Πέρσες υπό τόν Κύρο τόν πρεσβύτερο.
Σάκκαι(Σκύθες): κάτοικοι τής Σκυθίας, βορείως τών Ινδιών.
Πενθεσίλεια: η τελευταία αξιόλογη αμαζών. Πολέμησε στό πλευρό τών Τρώων καί σκοτώθηκε απ' τόν Αχιλλέα.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι η Αίγυπτος παλιά ήταν θάλασσα.
Στήν αρχαία Αιθιοπία, όπου οι ιερείς ήσαν πανίσχυροι, παρήγγελναν στούς βασιλείς νά αποθάνουν, διότι τάχα ήταν θέλημα θεών, όταν αυτοί (οι ιερείς) νόμιζαν. Τό έθιμο αυτό τό κατήργησε ο βασιλιάς Εργαμένης (επί Πτολεμαίου στήν Αίγυπτο), ο οποίος είχε Ελληνική μόρφωση καί αρνήθηκε τήν εντολή τών ιερέων. Τούς κατέσφαξε μάλιστα μέσα στό άδυτο τού Ναού τών Αιθιόπων.
Μυτιλήνη: αμαζών, αδελφή τής βασίλισσας τών αμαζόνων Μύρινας.
Μούσες κατά Ησίοδο: Κλειώ, Ευτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Ερατώ, Πολύμνια, Ουρανία καί Καλλιόπη. Γεννήθηκαν απ' τόν Δία καί τήν Μνημοσύνη καί τό όνομά τους επειδή μυούν τούς ανθρώπους σέ ευγενικά καί ωφέλιμα.
Γενεαλογικό Δένδρο Ηρακλή: Δίας καί Δανάη έδωσαν τόν Περσέα. Ο Περσέας καί η Ανδρομέδα έκαναν τόν Ηλεκτρύονα. Ο Ηλεκτρύων μέ τήν Ευριδίκη έκαναν τήν Αλκμήνη. Η Αλκμήνη μέ τόν Δία έκαναν τόν Ηρακλή.
Ειλειθυία: θεά προστάτις τού τοκετού
Νεφέλη: μητέρα τών Κενταύρων.
Άελλα(=ανεμοστρόβιλος): η πρώτη αμαζόνα πού συγκρούστηκε μέ τόν Ηρακλή.
Μήδεια: έσφαξε τά παιδία της, πλήν τού Θεσσαλού(απ' αυτόν οι Θεσσαλοί κατά μία εκδοχή), επειδή ο Ιάσων παντρεύτηκε τήν Γλαύκη, κόρη τού Κρέοντα, βασιλιά τής Κορίνθου, ενώ τήν ίδια τήν έδιωχναν. Αργότερα λένε παντρεύτηκε τόν Αιγέα, απ' τόν οποίο απέκτησε τόν Μήδο, μετέπειτα βασιλιά τής Μηδίας. Ο Ιάσων σκοτώθηκε μέ δοκάρι τής γηρασμένης πλέον Αργούς.
Αργοναύτες: υπό τόν Ιάσονα ανέπλευσαν τόν Ντόν ποταμό μέχρι κάποιο σημείο, έσυραν μετά τήν Αργώ σέ άλλο ποτάμι καί έφτασαν στόν Ατλαντικό.
Ηρακλείδες: γιοί καί ανηψιοί τού Ηρακλή. Τούς κυνήγησε ο Ευρυσθέας, ο οποίος όμως τελικά νικήθηκε απ' αυτούς, υπό τόν Ύλον, Θησέα καί Ιόλαο καί τούς Αθηναίους πού τούς φιλοξενούσαν στήν περιοχή τού Μαραθώνα. Κατόπιν υπό τόν Ύλον (γιός τού Ηρακλή) εξεστράτευσαν κατά τού Ατρέα (διαδόχου τού Ευρυσθέα) στίς Μυκήνες. Μονομάχησε ο Ύλος μέ τόν Έχεμο(βασιλιά τών Τεγεατών), ηττήθηκε ο πρώτος καί οι Ηρακλείδες γιά 50 χρόνια δέν κατέβηκαν στήν Πελοπόννησο.
Τληπόλεμος: γιός τού Ηρακλή, ίδρυσε τήν Λίνδο, τήν Ιαλυσό καί τήν Κάμειρο. Έγινε βασιλιάς τών Ροδίων καί αργότερα εξεστράτευσε καί αυτός εναντίον τών Τρών μέ τόν Αγαμέμνονα.
Θησέας: γιός τής Αίθρας καί τού Ποσειδώνα(Αιγέας). Σκότωσε κατά σειρά καί ερχόμενος απ' τήν Τεγέα στήν Αθήνα: 1. Κορυνήτης: μέ τήν κορύνη(ρόπαλο) σκότωνε τούς περαστικούς 2. Σίνις(Πιτυοκάμπτης): σκότωνε στόν Ισθμό τούς περαστικούς δένοντάς τους σέ δύο πεύκα. 3. Άγρια Γουρούνα: εξόντωνε ανθρώπους στόν Κρομμυώνα. 4. Σκείρων: γκρέμιζε τούς ανθρώπους στήν Χελώνη, στίς Σκειρονίδες Πέτρες τής Μεγαρίδος. 5. Κερκυών: πάλευε μέ τούς περαστικούς καί τούς σκότωνε στήν Ελευσίνα. 6. Προκρούστης: σκότωνε τούς περαστικούς στό κρεββάτι(τέντωμα ή κόψιμο) στόν Κορυδαλλό. 7. Μαραθώνιος Ταύρος: τόν είχε φέρει ο Ηρακλής απ' τήν Κρήτη στήν Πελοπόννησο. 8. Μινώταυρο.
Ανδρόγεω: γιός τού Μίνωος καί τής Πασιφάης καί αδελφός τής Αριάδνης. Νίκησε σέ αγώνες στήν Αθήνα αλλά τόν σκότωσε ο Αιγέας επειδή έγινε φίλος μέ τούς γιούς τού Πάλλαντα πού διεκδικούσαν τήν βασιλεία του. Ο Μίνως γι' αυτό κήρυξε τόν πόλεμο κατά τών Αθηναίων καί τούς καταράστηκε γιά ξηρασία, απ' τήν οποία θά απαλλάσσονταν άν ικανοποιούσαν τόν Μίνωα, ο οποίος ζήτησε τήν θυσία τών 7 νέων καί 7 νεάνιδων στόν Μινώταυρο, τόν οποίο σκότωσε τελικά ο Θησέας.
Δένδρο Μίνωος: Δευκαλίων - Έλλην - Δώρος - Τέκταμος - Αστέριος(+Ευρώπη) - Μίνως(Ιτώνη) - Λύκαστος(+Ίδη) - Μίνως 2ος(+Πασιφάη) - Ανδρόγεω, Αριάδνη
Λάϊος: βασιλιάς των Θηβών.Μέ τήν γυναίκα του τήν Ιοκάστη έκανε τόν Οιδίποδα πού κι' αυτός συνευρέθη χωρίς νά τό ξέρει μέ τήν μητέρα του καί έκανε τήν Αντιγόνη, τήν Ισμήνη, τόν Ετεοκλή καί τόν Πολυνείκη.
Οιδίπους(αυτός πού έχει πρήξιμο στό πόδι): Γιός τού Λάϊου, πού τόν παραπέταξε επειδή κάποιος χρησμός έλεγε ότι θά τού πάρει τήν εξουσία. Μετά πού σκότωσε τόν πατέρα του, παντρεύτηκε τήν μάνα του Ιοκάστη αφού απάντησε στό αίνιγμα τής Σφίγγας(ποιό όν έιναι τετράπουν. δίπουν καί τρίπουν = ο άνθρωπος).
Οι 7 επί Θήβας: Πολυνείκης, Καπανέας, Ιππομέδοντας, Παρθενοπαίος, Αμφιάραος, Τυδέας, Άδραστος. εξεστράτευαν εναντίον τού Ετεοκλή, πού δέν έδινε τήν βασιλεία καί στόν Πολυνείκη, όπως είχαν συμφωνήσει γιά εναλλαγή τής εξουσίας κάθε 2 χρόνια.
Ασκληπιός: γιός τού Απόλλωνος καί τής Κορωνίδος. Τόν σκότωσε ο Δίας μέ κεραυνό κατόπιν παραπόνων τού Άδη, ότι περιορίστηκαν οι νεκροί μέ τίς δραστηριότητες τού Ασκληπιού, ο οποίος θεράπευε πολλούς μέ φάρμακα πού ανακάλυπτε.
Οινόμαος: γιός τού Άρη καί τής Αρπίνης. Έκανε τήν Ιπποδάμεια πού άν παντρευόταν θά πέθαινε ο ίδιος. Έτσι σκότωνε τούς υποψήφιους γαμπρούς μέ δόλο στή διάρκεια αρματοδρομίας. Ο Πέλοψ όμως τού Ταντάλου τόν νίκησε καί παντρεύτηκε τήν Ιπποδάμεια.
Τάνταλος: γιός τού Δία, κατοικούσε στήν Παφλαγονία. Γνωστοποίησε στούς ανθρώπους μυστικά τών θεών καί τιμωρήθηκε αιώνια. Γέννησε τόν Πέλοπα καί τήν Νιόβη. Διώχτηκε απ' τήν Παφλαγονία απ' τόν Ίλο τόν Τρώα.
Τεύκρος: πρώτος βασιλιάς τής Τρωάδος. Τήν κόρη του Βάτεια παντρεύτηκε ο Δάρδανος (γιός τού Δία) καί έκανε τόν Εριχθόνιο καί αυτός τόν Τρώ, απ' τόν οποίο οι Τρώες πήραν τό όνομά τους. Ο Τρώς απέκτησε τόν Ίλο (απ' τόν οποίο τό Ίλιον) τόν Ασσάρικο καί τόν Γανυμήδη. Γιός τού Ίλου ήταν ο Λαομέδων καί αυτού ο Πρίαμος. Ο Πρίαμος μέ τήν Εκάβη έκανε τόν Έκτορα, ενώ απ' τόν Ασσάρικο έχομε τόν Κάπυς, απ' αυτόν τόν Αγχίση, ο οποίος μέ τήν Αφροδίτη έκανε τόν Αινεία.
Τάλως: ανηψιός καί μαθητής τού Δαίδαλου. Εφεύρε τόν τροχό τών αγγειοπλαστών, τό πριόνι από σίδηρο καί τόν τόρνο. Φθονήθηκε απ' τόν Δαίδαλο, ο οποίος καί τόν σκότωσε.
Τρνακρία=Σικανία=Σικελία: γαμήλιο δώρο στήν Περσεφόνη από τόν Δία, όταν παντρεύτηκε τόν Πλούτωνα.
Αίολος: δίδαξε τήν χρήση τών ιστίων στούς ναυτικούς καί προέλεγε τούς ανέμους.
Μελίτη=Μάλτα: αποικία τών Φοινίκων.
Γυμνήσιοι Νήσοι = Βαλεαρίδες: εκ τού βάλλειν. Οι κάτοικοί τους έριχναν καλύτερα απ' όλους μεγάλους λίθους. Οι μητέρες δέν έδιναν στά παιδιά τους νά φάνε, παρά μόνο άν πετύχαιναν μέ τήν σφενδόνα ένα κομμάτι ψωμί, πο΄θ τό έβαζαν σάν στόχο. Στά γαμήλια συμπόσια συνήθιζαν νά ξαπλώνουν όλοι μέ τήν νύφη, συγγενείς καί φίλοι, τελευταίος δέ ο γαμπρός.
Γαλάτης: γιός τού Ηρακλή καί Κέλτισας πριγκήπισας.
Πολλοί γαλάτες καί βρετανοί τής Ιρλανδίας τρώγανε ανθρώπους. Επίσης ελάχιστα ασχολούνταν μέ τίς γυναίκες τους, αλλά λυσσούσαν γιά αφύσικους εναγκαλισμούς μέ αρσενικούς.
Κελτίβηρες: επιμειξία Κελτών καί Ιβήρων. Συνήθιζαν νά λούζουν τό σώμα τους μέ ούρα καί νά πλένουν μ' αυτά καί τά δόντια τους.
Ηλιάδαι: Όχιμος,Κέρκαφος, Μάκαρ, Ακτίς, Τενάγης, Τριόπας, Κάνδαλος καί Ηλεκτρυώνη. Παιδιά τού Ηλίου καί τής Ρόδου, κόρης τού Ποσειδώνα καί τής Αλίας. Διακρίθηκαν γιά τή μόρφωσή τους καί ειδικότερα στήν αστρονομία. Εισήγαγαν νέα στοιχεία στήν ναυτιλία καί καθιέρωσαν τήν διαίρεση τής ημέρας σέ ώρες. Σκότωσαν τόν Τενάγη από φθόνο καί μετά έφυγαν γιά διάφορα μέρη. Ο Ακτίς απέπλευσε γιά τήν Αίγυπτο, όπου έκτισε τήν Ηλιούπολη καί δίδαξε στούς Αιγυπτίους τήν αστρολογία. Όταν αργότερα έγινε κατακλυσμός καί χάθηκαν άνθρωποι καί γραπτά μνημεία στήν Ελλάδα, οι Αιγύπτιοι οικειοποιήθηκαν τίς γνώσεις τών Ελλήνων. Ομοίως καί μέ τούς Αθηναίους, πού έκτισαν τήν Σαϊδα αλλά μετά τόν κατακλυσμό επεκράτησε άγνοια. Γι αυτό αργότερα θεωρήθηκε ότι ο Κάδμος, γιός τού Αγήνορος, ήταν ο πρώτος πού έφερε τά γράμματα απ' τήν Φοινίκη στήν Ελλάδα καί ότι οι Έλληνες έκαναν συμπληρωματικές ανακαλύψεις στήν επιστήμη τής γραφής, γιατί ένα είδος γενικής αγνοίας τών γεγονότων κατείχε όλους τούς Έλληνες.
Ετεόκρητες: αυτόχθονες πρώτοι κάτοικοι τής Κρήτης, απ' τόν βασιλιά τους Κρή.
Ιδαίοι Δάκτυλοι: 10 "θεοί" πού εγκαταστάθηκαν στό όρος Ίδη. Ανακάλυψαν κατά τήν παράδοση τήν χρήση τής φωτιάς καί τήν φύση τού χαλκού καί τού σιδήρου.
Κουρήτες: Μετά τούς Ιδαίους Δακτύλους. Πρώτοι αυτοί συγκέντρωσαν τά πρόβατα σέ κοπάδια, εξημέρωσαν τά περισσότερα είδη τών ζώων κι ανακάλυψαν τήν μελισοκομία. Εισήγαγαν τήν τέχνη τού τόξου καί τά κυνήγια τών ζώων καί οργάνωσαν τούς ανθρώπους σέ κοινωνίες. Εφεύραν τά ξίφη, τά κράνη καί τούς πολεμικούς χορούς μέ τό θόρυβο τών οποίων κάλυπταν τό κλάμα τού Δία, όταν τόν έψαχνε ο Κρόνος.
Τιτάνες: Κρόνος, Υπερίων, Κοίος, Ιαπετός, Κριός, Ωκεανός καί Ρέα, Θέμις, Μνημοσύνη, Φοίβη, Τηθύς. Γεννήθηκαν απ' τόν ουρανό καί τήν Γή, κατ΄άλλους απ' τήνΤιταία καί κάποιον Κουρήτη. Καθένας τους εφεύρε χρήσιμα πράγματα καί τιμήθηκαν μέ τιμές καί αιώνια δόξα.
Θέμις: εισήγαγε πρώτη τήν μαντική καί τίς θυσίες καί τούς θεσμούς πού έχουν σχέση μέ τούς θεούς καί δίδαξε τήν ευνομία καί τήν ειρήνη. Γι' αυτό καί οι άνθρωποι πού διαφυλάττουν τούς ιερούς θρησκευτικούς θεσμούς καί τούς νόμους τών ανθρώπων ονομάζονται "θεσμοφύλακες" καί "θεσμοθέτες".
Εστία: εφεύρε τήν κατασκευή τών σπιτιών.
Διόσκουροι: Κάστωρ καί Πολυδεύκης. Έλαβαν μέρος στήν Αργοναυτική εκστρατεία.
Ο Σόλων πίστευε ότι οι πυγμάχοι (πύκται) καί οι δρομείς καί οι άλλοι γενικά αθλητές δέν εισφέρουν τίποτε τό αξιόλογο γιά τήν σωτηρία τής πατρίδος, ενώ μόνον όσοι διακρίνονται γιά τήν φρόνηση καί τήν αρετή μπορούν νά προστατεύουν τήν πατρίδα τους κατά τούς κινδύνους.
Γέλων: Τύραννος τών Συρακουσίων. Εξολόθρευσε τούς Καρχηδονίους (φοίνικες) τού Αμίλκα, πού είχαν εκστρατεύσει εναντίον τής Σικελίας, στή μάχη τής Ιμέρας, πού έγινε κατά μέν τόν Διόδωρο τήν ίδια μέρα μέ τήν μάχη τών Θερμοπυλών, κατά δέ τόν Ηρόδοτο ταυτόχρονα μέ τήν ναυμαχία τής Σαλαμίνας (480 π.Χ.).Ισάξιος τού Θεμιστοκλή καί τού Παυσανία, οι οποίοι είχαν όμως είχαν κακή εξέλιξη σέ αντίθεση μέ αυτόν πού γέρασε στή Τυραννία, αξιαγάπητος απ' όλους.
Μάχη τής Μυκάλης: Οι Έλληνες υπό τόν Λεωτυχίδη τόν Λακεδαιμόνιο καί τόν Ξάνθιππο τόν Αθηναίο (πατέρα τού Περικλή) νίκησαν τούς Πέρσες τήν ίδια μέρα, πού ο Παυσανίας καί ο Αριστείδης τούς νικούσαν στήν μάχη τών Πλαταιών (479 π.Χ.)
Παυσανίας: Νικητής τών Πλαταιών. Έκανε όμως κρυφές συμφωνίες μέ τόν Ξέρξη γιά νά παντρευτεί τήν κόρη του. Αποκαλύφτηκε όμως από έναν από τούς ταχυδρόμους του (αυτός επέζησε ενώ οι προηγούμενοι εσκοτώνοντο απ' τόν παραλήπτη τών επιστολών Ξέρξη) καί έκτισαν τόν ναό στόν οποίο προσέφυγε ικέτης, όπου πέθανε από ασιτεία. Τήν πρώτη πέτρα στό κτίσιμο τής πόρτας τού ναού τήν έβαλε η μητέρα του.
Οστρακισμός: καθιερώθηκε απ' τόν Κλεισθένη. Κάθε πολίτης έγραφε πάνω σ' ένα όστρακο τό όνομα τού ανθρώπου πού κατά τήν γνώμη του είχε τήν μεγαλύτερη δύναμη γιά νά καταλύσει τήν δημοκρατία. Ο πλειοψηφών εξορίζετο γιά μιά δεκαετία άν υπερέβαινε τίς 6000 ψήφους. Ο Θεμιστοκλής π.χ. λόγω δυσφήμησής του εξοστρακίστηκε στό Άργος. Στίς Συρακούσες ελέγετο πεταλισμός επειδή χρησιμοποιούσαν πέταλα ελιάς αντί οστράκων.
Μίλων: αρχηγός τών Κροτωνιατών (100.000) όταν οι Συβαρίτες εξεστράτευσαν εναντίον τους μέ 300.000 στρατό. Υπήρξε 6 φορές ολυμπιονίκης καί στήν μάχη βάδισε στεφανωμένος μέ τούς ολυμπιακούς στεφάνους καί ντυμένος σάν Ηρακλής μέ τήν λεοντή καί τό ρόπαλο. Νίκησαν οι Κροτωνιάτες.
Χαρώνδας: Νομοθέτης στήν πόλι Θούριον (Σύβαρις). Νομοθέτησε δωρεάν παιδεία καί περίθαλψη καί τιμωρία ξαναπαντρεμένων καί συκοφαντών. Επέβαλε ποινή στούς λιποτάκτες νά καθήσουν στήν αγορά επί τρείς μέρες φορώντας γυναικεία φορέματα. Στούς τροποποίησης νόμων επέβαλε νά περνούν τό κεφάλι τους σέ αγχόνη μέχρις ότου αποφανθεί ο λαός γιά τήν τροποποίηση. Άν ο λαός συμφωνούσε ο νόμος ετροποποιείτο, άν όχι ο εισηγητής απαγχονιζόταν. Αυτοκτόνησε τηρώντας τό νόμο του, επειδή προσήλθε στήν εκκλησία οπλισμένος (αφηρημένος ών) μέ εγχειρίδιο.
Ναυμαχία Αργινουσών νήσων: Έλαβαν μέρος περί τίς 300 τριήρεις Η μεγαλύτερη ναυμαχία Ελλήνων εναντίον Ελλήνων. Νίκησαν οι Αθηναίοι αλλά οι στρατηγοί τους θανατώθηκαν επειδή κατά τήν κρίση τού λαού δέν περισυνέλεξαν τούς νεκρούς παρά τήν θαλασσοταραχή πού δέν επέτρεπε κάτι τέτοιο.
Ναυμαχία παρά τούς Αιγός ποταμούς: Οι Σπαρτιάτες υπό τόν Λύσανδρο νίκησαν τούς Αθηναίους υπό τόν Φιλοκλή. Οι Αθηναίοι έχασαν τήν κυριαρχία τους στήν θάλασσα καί ο Πελοποννησιακός Πόλεμος έληξε μετά από 27 χρόνια μέ νικητές τούς Σπαρτιάτες.
Μάχη παρά τά Κούναξα: Αποφασιστική μάχη μεταξύ τού Κύρου καί τού αδελφού του Αρταξέρξη γιά τήν βασιλεία τών Περσών. Στό πλευρό τού Κύρου είχαν εκστρατεύσει καί Λακεδαιμόνιοι υπό τόν Κλέαρχο, οι οποιοι ναί μέν κατενίκησαν τούς βαρβάρους, επειδή όμως ο Κύρος σκοτώθηκε, η μάχη χάθηκε καί αναγκάστηκαν νά υποχωρήσουν. Έτσι άρχισε η επιστροφή τών Μυρίων ( ανάμεσά τους καί ο Ξενοφών). Αυτά μετά τόν Πελοποννησιακό πόλεμο.
Ανταλκίδειος Ειρήνη: συνθήκη πού συνήψε ο ναύαρχος τών Λακεδαιμονίων Ανταλκίδας μέ τόν Αρταξέρξη τών Περσών. Κατ' αυτόν οι Ελληνικές πόλεις τής Ασίας θά είναι υποταγμένες στόν Αρταξέρξη κι όλοι οι άλλοι Έλληνες θά είναι αυτόνομοι. Εναντίον αυτών πού δέν θά πειθαρχήσουν καί δέν θ' αποδεχθούν τίς συνθήκες θά κηρυχτεί πόλεμος μέ τήν βοήθεια αυτών πού συμφωνούν. Οι Αθηναίοι καί οι Θηβαίοι καί μερικοί απ' τούς άλλους Έλληνες ήταν βαθύτατα αγανακτισμένοι πού εγκαταλείφθηκαν οι Ελληνικές πόλεις τής Ασίας. Κατ' ανάγκη όμως συμφώνησαν γιατί τότε, μετά δηλαδή τόν Πελοποννησιακό πόλεμο, τήν κυριαρχία τήν είχαν οι Σπαρτιάτες.
Κληρουχίες: διανομή τής γής τών υποτελών τους σέ Αθηναίους αποίκους, πού αποτελούσαν καί τήν Αθηναϊκή φρουρά τής πόλεως. Οι κληρουχίες ήταν η μεγαλύτερη αιτία προστριβών καί δυσαρέσκειας γιά τήν Αθήνα απ' τόν 5ο αιώνα.
Μάχη τών Λεύκτρων: Μεταξύ Λακεδαιμονίων καί Θηβαίων τό 371 π.Χ. Ηττήθηκαν οι Λακεδαιμόνιοι. Επικεφαλής τών Θηβαίων ήταν ο Επαμεινώνδας, ενώ τών Λακεδαιμονίων ο βασιλιάς Κλεόμβροτος καί ο γιός του βασιλιά Αγησιλάου Αρχίδαμος. Σκοτώθηκαν περί τίς 4000 Λακεδαιμόνιοι ενώ μόνο 300 απ' τούς βοιωτούς. Εδώ ο Επαμεινώνδας είπε τό " είς οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης" όταν σύντροφοί του τού έλεγαν ότι οι οιωνοί δέν είναι καλοί.
Μάχη Μαντινείας: Μεταξύ Θηβαίων, Τεγεατών, Αρκάδων, Αχαιών καί Αργείων απ' τή μιά (πάνω από 30.000) καί Μαντινέων, Ηλείων, Λακεδαιμονίων καί Αθηναίων απ' τήν άλλη (πάνω από 20.000) τό 362 π.Χ. Οι πρώτοι υπό τόν Επαμεινώνδα, ο οποίος καί τραυματίστηκε θανάσιμα. Τρόπαιο έστησαν καί οι δύο πλευρές αφού διεκδίκησαν καί οι δύο τήν νίκη. Κατά τόν Διόδωρο ο Επαμεινώνδας υπερείχε όλων τών γνωστών μεγάλων ανδρών ( Μιλτιάδης, Κόνων, Περικλής, Γέλων, Θεμιστοκλής κ.λ.π.). Άλλωστε η Θήβα είχε τήν ηγεμονία τής Ελλάδος μόνο κατά τήν περίοδο τού Επαμεινώνδα.
Ιερός Πόλεμος: 10ετούς διαρκείας μεταξύ Φωκέων καί Λακεδαιμονίων από τή μιά καί Βοιωτών από τήν άλλη. Τερματίστηκε μέ τήν τελική ανάμειξη καί αναγνώριση τού Φιλίππου. Οι ιερόσυλοι Φωκείς ηττήθηκαν καί όλοι οι υπεύθυνοι σκοτώθηκαν. Λήστευαν τά αφιερώματα τού Μαντείου καί έκοβαν νομίσματα γιά νά πληρώνουν μισθοφόρους.
Μάχη Χαιρώνειας: Τό 338 π.Χ. Ο Φίλιππος μέ τόν Μ. Αλέξανδρο νίκησε τούς Θηβαίους καί Αθηναίους, μέ τό συνέδριο δέ τής Κορίνθου πού ακολούθησε, έγινε αρχιστράτηγος όλων τών Ελλήνων.
Τιμολέων: Κορίνθιος στρατηγός, απήλλαξε τήν Σικελία απ' τούς τυράννους αλλά κι απ' τήν κυριαρχία τών Καρχηδονίων. Ετάφη δημοσία δαπάνη. Πέθανε τό 337 π.Χ. αφού στρατήγησε 8 χρόνια.
Άτταλος: αδελφός τής Κλεοπάτρας, τελευταίας συζύγου τού Φιλίππου, πιθανός διεκδικητής τού θρόνου μετά τόν θάνατο τού Φιλίππου, αντίπαλος επομένως τού Μ. Αλεξάνδρου καί γι αυτό ο τελευταίος τόν σκότωσε πρίν προλάβει νά εκδηλώσει τήν συνωμοσία πού ετοίμαζε μέ τούς Αθηναίους.
Δημοσθένης: δεινός Αθηναίος ρήτωρ. Σφοδρός πολέμιος τού Φιλίππου καί μετά τού Αλεξάνδρου. Κατηγορήθηκε απ' τόν Αισχίνη ότι χρηματιζόταν απ' τούς Πέρσες.
Εκστρατευτικό Σώμα Αλεξάνδρου(334 π.Χ.): α) 12.000 Μακεδόνες, 7.000 Σύμμαχοι καί 5.000 μισθοφόροι μέ επικεφαλής τόν Παρμενίωνα, β) 7.000 Οδρύσαι, Τριβαλλοί καί Ιλλυριοί. γ) 1.000 τοξότες καί Αγρινιάνες, δ) 1.800 ιππείς Μακεδόνες υπό τόν γιό τού Παρμενίωνα Φιλώτα ε) 1.800 ιππείς Θεσσαλοί υπό τόν Κάλα, στ) 600 ιππείς λοιπών Ελλήνων υπό τόν Ερίγυιο καί ζ) 900 Θράκες καί Παίονες ανιχνευτές υπό τόν Κάσανδρο. Σύνολο 37.100. 12.000 έμειναν στήν Ευρώπη υπό τόν Αντίπατρο.
Μάχη Γρανικού ποταμού: Πρώτη σημαντική μάχη τού Αλέξανδρου εναντίον υπέρ τών 110.000 βαρβάρων. Εδώ ο Κλείτος έκοψε τό χέρι τού Ρωσάκη καί προστάτεψε τόν Αλέξανδρο. Οι απώλειες τών βαρβάρων ήταν πάνω από 12.000 νεκροί καί πάνω από 20.000 αιχμάλωτοι.
Μάχη τής Ισσού τής Κιλικίας: Τό 333 π.Χ. πάνω από 500.000 Πέρσες συνετρίβησαν απ' τούς Μακεδόνες. Σκοτώθηκαν πάνω από 100.000 βάρβαροι ενώ μόνο 450 Έλληνες. Συνελήφθη καί η οικογένεια τού Δαρείου, ενώ ο ίδιος αγνοείτο.
Κατάληψη Τύρου: Τό 332 π.Χ. μετά από 7μηνη σκληρή πολιορκία έπεσε στούς Μακεδόνες.
Αλεξάνδρεια: κτίστηκε απ' τόν Μ.Αλέξανδρο τό 331 π.Χ. Τήν εποχή πού τήν επισκέφθηκε ο Διόδωρος είχε πάνω από 300.000 ελεύθερους.
Μάχη στά Άρβηλα (Γαυγάμηλα): Μετά τήν δύσκολη διάβαση τού Τίγρη ποταμού τό 331 π.Χ. ο Αλέξανδρος κατενίκησε υπέρ τούς 800.000 πεζούς βαρβάρους καί υπέρ τούς 200.000 ιππείς μέ τά δρεπανηφόρα αρματά τους. Νεκροί πάνω από 90.000 Πέρσες ενώ μόνο 500 Έλληνες.
Μάχη στήν Μεγαλόπολη: Τό 330 π.Χ. ο Αντίπατρος, πού είχε μείνει στήν Μακεδονία, νίκησε τούς Λακεδαιμονίους κι άλλους Έλληνες υπό τόν Άγι, τόν βασιλιά τής Σπάρτης, πού προσπαθούσαν ν' απαλλαγούν απ' τήν κυριαρχία τών Μακεδόνων. Ο Άγις σκοτώθηκε.
Θάνατος Μ.Αλεξάνδρου: Τό 324 π.Χ. αφού βασίλεψε 12 χρόνια καί 7 μήνες. Στήν ερώτηση σέ ποιόν αφήνει τήν διαδοχή απάντησε " τώ κρατίστω". Κατά μία εκδοχή επειδή δηλητηριάστηκε απ' τόν γιό τού Αντιπάτρου Ιόλλα, πού ήταν οινοχόος του, λόγω καί τής έχθρας τής μητέρας τού Αλεξάνδρου Ολυμπιάδος πρός τόν Αντίπατρο. Άλλωστε μετά τόν Αλέξανδρο επεκράτησε στήν Ευρώπη ο Αντίπατρος καί μετά ο γιός του Κάσσανδρος καί έτσι δέν τολμούσε κανείς νά αναφέρει τίς υποψίες δηλητηριάσεως απ' αυτούς.
Περδίκκας: σ' αυτόν έδωσε τό δαχτυλίδη ο Αλέξανδρος πρίν πεθάνει. Έγινε αντιβασιλιάς μέ βασιλιά τόν Αριδαίο, γιό τού Φιλίππου καί έκανε τήν εξής διανομή. α) ο Πτολεμαίος(γιός τού Λάγου) πήρε τήν Αίγυπτο, β) ο Λαομέδων ο Μυτιληναίος τήν Συρία γ) ο Φιλώτας τήν Κιλικία δ) ο Πίθων τήν Μηδία, ε) ο Ευμένης τήν Παφλαγονία, τή Καππαδοκία καί τήν γειτονική περιοχή, στ) ο Αντίγονος τήν Παμφυλία, τήν Λυκία καλι τήν μεγάλη Φρυγία, ζ) ο Άσανδρος τήν Καρία, η) ο Μένανδρος τήν Λυδία, θ) ο Λεοννάτος τήν Φρυγία στόν Ελλήσποντο, ι) ο Λυσίμαχος τήν Θράκη καί γειτονικές φυλές στόν Πόντο, κ) ο Αντίπατρος τήν Μακεδονία καί τούς πλησιοχώρους λαούς, λ) ο Πώρος καί ο Ταξίλης τά βασίλειά τους στήν Ινδία, μ) ο Οξυάρτης, πατέρας τής Ρωξάνης, τόν Καύκασο, ν) ο Φίλιππος τήν Βακτριανή καί Σογδιανή ξ) ο Τληπόλεμος τήν Καρμανία, ο) ο Άρχων τήν Βαβυλωνία, π) ο Αρκεσίλαος τήν Μεσοποταμία καί ρ) ο Σέλευκος έγινε διοικητής τών εταίρων (ιππικό), διαδέχθηκε τόν Περδίκκα πού κι αυτός είχε διαδεχθεί τόν Ηφαιστίωνα.
Οι Ακαρνάνες τάχθηκαν στό πλευρό τού Κάσσανδρου, ενώ οι Αιτωλείς στό πλευρό τού Αντίγονου (314 π.χ.) Ο Κάσσανδρος έβαλε νά σκοτώσουν τήν Ρωξάνη καί τόν γιό της (καί τού Μ.Αλεξάνδρου) Αλέξανδρο καί έτσι έμειναν οι Κάσσανδρος, Λυσίμαχος, Πτολεμαίος καί Αντίγονος, απαλλαγμένοι απ' τούς αναμενόμενους φόβους απ' τήν βασιλική οικογένεια.
Τά 7 θαύματα τού αρχαίου κόσμου: 1) τά τείχη τής Βαβυλώνος, 2) τό άγαλμα τού ολυμπίου Διός τού Φειδία, 3) οι κρεμαστοί κήποι τής Βαβυλώνος 4) ο κολοσσός τής Ρόδου, 5) οι πυραμίδες τής Αιγύπτου, 6) τό Μαυσωλείο τής Αλικαρνασσού καί 7) ο ναός τής Αρτέμιδος στήν Έφεσσο. Αυτά κατά τόν Αντίπατρο τόν Σιδώνιο, επιγραμματοποιό τού 2ου αι. π.Χ.
Αγαθοκλής: γιός τού Καρκίνου. Γεννήθηκε τό 361 π.Χ. Τό μαντείο τών Δελφών είχε χρησμοδοτήσει ότι θά γίνει αίτιος συμφορών γιά Καρχηδονίους καί Συρακοσίους, γι αυτό ο πατέρας του τόν εγκατέλειψε μέ τήν προσδοκία ότι θά πέθαινε. Τελικά όμως επέζησε λόγω τής μητέρας του, η οποία τόν άφησε στόν αδελφό της τόν Ηρακλείδη. Αργότερα έγινε πράγματι τύραννος τών Συρακουσίων ενώ ξεκίνησε μαθαίνοντας τήν κεραμική τέχνη απ' τόν πατέρα του επειδή ήταν φτωχός. Άν καί ηττήθηκε στόν ποταμό Ιμέρα τής Σικελίας, εξεστράτευσε κατά τής Λιβύης, όπου όταν έφτασε έκαψε τίς τριήρεις του μέ τό πρόσχημα ότι τό υποσχέθηκε στού θεούς, στήν πραγματικότητα όμως γιά νά μήν δειλιάζουν οι στρατιώτες του σκεπτόμενοι ότι δέν υπάρχει τρόπος επιβίωσης πλέον, παρά μόνον μέ νίκες στίς μάχες. Σέ μάχη κατά 40.000 περίπου Καρχηδονίων μέ τίς περίπου 10.000 δικούς του ελευθέρωσε κουκουβάγιες (πού είχε από παλιά αιχμαλωτίσει), οι οποίες φάνηκαν στούς στρατιώτες του καλός οιωνός, ανεθάρρησαν καί νίκησαν. Μέ διάφορα τεχνάσματα στή συνέχεια κυρίευσε πάνω από 200 πόλεις (310 π.Χ.)
Οι Καρχηδόνιοι (Φοίνικες) συνήθιζαν νά θυσιάζουν παιδιά στόν Κρόνο (Βάαλ ή Μωλώχ), γιά νά τόν εξευμενίζουν.
Αππία Οδός: οδός πού κατασκευάστηκε από τήν Ρώμη μέχρι τήν Καπύη (περισσότερο από 1000 στάδια) μέ συμπαγείς πέτρες επί Αππίου Κλαυδίου , τιμητού στήν Ρώμη.
Λάμια: κατά τόν Σάμιο ιστοριογράφο Δούριν (3ος αι. π.Χ.) τήν ερωτεύθηκε γιά τά θέλγητρά της ο Δίας καί αυτό προκάλεσε τήν ζηλοτυπία τής Ήρας, η οποία τήν κατεδίκασε νά γεννά τά τέκνα της νεκρά. Αυτό κατέστησε τήν μορφή της θηριώδη καί τήν συμπεριφορά της εκδικητική απέναντι τών άλλων γυναικών, γι αυτό καί χρησιμοποιούσαν τό όνομά της πρός εκφοβισμό τών ατάκτων παιδιών. Κατά τόν Διόδωρο γεννήθηκε βασίλισσα στήν Λιβύη. Επειδή τά παιδιά πού γεννούσε πέθαιναν, διέταξε νά αρπάζονται τά βρέφη απ' τίς αφκαλιές τών μητέρων τους καί νά φονεύονται αμέσως.
Δημήτριος ο Πολιορκητής: Γιός καί στρατηγός τού Αντιγόνου, εφευρετικός καί αποτελεσματικός στίς πολιορκίες. Στήν Ρόδο βέβαια δέν τά κατάφερε, συνθηκολόγησε τελικά, υπήρξε απελευθερωτής πολλών Ελληνικών πόλεων απ' τόν ζυγό τού Κάσσανδρου. Μυήθηκε καί στά Ελευσίνια μυστήρια.
Πτολεμαίος: Ένας από τούς επιφανέστερους καί καλύτερους τελικά διαδόχους τού Μ.Αλεξάνδρου. Βασιλιάς τής Αιγύπτου. Επειδή υποστήριξε τούς Ρόδιους κατά τήν πολιορκία τους απ' τόν Δημήτριο, τόν ανεκήρυξαν θεό, κατόπιν ερωτήματος πρός τόν Άμωνα. Συμμάχησε μέ τόν Κάσσανδρο, τόν Λυσίμαχο καί τόν Σέλευκο(βασιλιάς τών άνω σατραπιών) εναντίον τού Αντιγόνου.(301 π.Χ.)
Αντίγονος: σπουδαίος διάδοχος τού Μ.Αλεξάνδρου. Νίκησε τελικά τόν Ευμένη, σπουδαίο κι αυτόν στρατηγό τού Μ.Αλεξάνδρου καί βασιλιά τής Συρίας.
Δημήτριος ο Φαληρεύς: Διοικητής τής Αθήνας επί 10ετία, διορισμένος απ' τόν Κάσσανδρο.