Μυκηναϊκός Πολιτισμός

Κατά την παράδοση, ιδρυτής των Μυκηνών ήταν ο Περσεύς, γιος του Διός και της Δανάης. Ο Περσεύς ανέθεσε στους μυθικούς Κύκλωπες, τους οικοδόμους της Τύρινθας, να του κτίσουν τα τείχη της ακροπόλεως. Γι αυτό κι ονομάστηκαν κυκλώπεια. Η περιοχή των Μυκηνών έχει κατοικηθεί ήδη από νεολιθικούς χρόνους χωρίς διακοπή έως την καταστροφή της από σεισμούς και πυρκαγιές το 1100 π.Χ.Η περιγραφή του Παυσανία είναι η τελευταία είδηση που έχουμε για της Μυκήνες προτού ανακαλυφθεί ξανά ο χώρος από τους θησαυροθήρες λόρδος Έλγιν και Sligo οι οποίοι κατέκλεψαν κατά καιρούς διάφορα αντικείμενα, ιδίως από τον θησαυρό του Ατρέως. Πραγματικές ανασκαφές άρχισαν μετά την ίδρυση του Ελληνικού κράτους.Οι ανασκαφές αποκάλυψαν την Πύλη των Λεόντων, βασιλικούς θολωτούς και θαλαμοειδείς τάφους, μέγαρο του ανακτόρου, υπόγεια κρήνη, κτήρια, εργαστήρια, κατοικίες κ.α. Έξω από τα τείχη βρίσκονται ίχνη μυκηναϊκών δρόμων καθώς και μυκηναϊκές γέφυρες. Παράλληλα με τους Μυκηναΐους κυριάρχησαν και οι Μινύες αρχαιότατο ελληνικό φύλο με γενάρχη τον Μινύα, γιο του Διός και της Ισιόνης ή γιος του Χρύση από το γένος του Σισύφου. Από τις αρχές της τρίτης π.Χ. χιλιετίας οι Μινύες εξαπλώθηκαν από την Λευκάδα μέχρι τον Καύκασο ως Αργοναύτες. Γιός του Μινύα ο Ορχομενός ίδρυσε τον Βοιωτικό Ορχομενό.

Tα σύμβολα της σημαίας: Ο δικέφαλος αετός στην Ευρώπη

Ο αετός στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Α.Ρ.Α)
Οι αετοί είναι το κατ' εξοχήν εραλδικό ζώο στην Α.Ρ.Α. Στις γερμανικές φυλές ο αετός ήταν το πουλί του Θεού Οντίν και στους Ρωμαίους το σύμβολο του αυτοκράτορα. Ο Καρλομάγνος αφού στέφθηκε αυτοκράτορας από τον πάπα (800 μ.χ)θεώρησε τον εαυτό του διάδοχο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και ονόμασε την αυτοκρατορία Α.Ρ.Α. Φυσικό ήταν να υιοθέτηση τον αυτοκρατορικό αετό τον Ρωμαίων με την διαφορά ότι κοίταζε αριστερά. Πριν το 1815 δεν υπήρξε Γερμανικό κράτος. Μετά το 1400 ένας από τους τίτλους του αυτοκράτορα ήταν και βασιλιάς της Γερμανίας. Το 1433 ο δικέφαλος υιοθετείται από τον αυτοκράτορα Sigismund και βάζει το έμβλημα του στο στήθος του δικέφαλου. Από τα μέσα του 15ου αιώνα και μετά, οι αντίστοιχοι αυτοκράτορες βάζουν το έμβλημα της δυναστείας τους στο στήθος του αετού.
Όλο και περισσότερο, αλλά όχι ομοιόμορφα, ο αετός απόκτησε ένα ξίφος και μια σφαίρα, καθώς επίσης και μια κορώνα. Το 1806 με την επικράτηση του Ναπολέοντα διαλύεται η Α.Ρ.Α. και το έμβλημα δεν υφίσταται. Τότε πηγαίνει στην αυτοκρατορική ράβδο του Ναπολέοντα και στην επίστεψη των σημαιών του. Η Αυστρία που είχε αναλάβει την ηγεσία τη ένωσης, είχε υιοθετήσει αμέσως πριν από τη διάλυση της Α.Ρ.Α. τον δικέφαλο, οπότε μέχρι το 1848 χρησιμοποιείται το έμβλημα της Αυστρίας. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης 1848, μια νέα κάλυψη όπλων του Ράιχ υιοθετήθηκε από τη γερμανική εθνική συνέλευση στην εκκλησία του ST Paul στη Φρανκφούρτη. Ο μαύρος δικέφαλος αετός διατηρήθηκε, αλλά χωρίς τα τέσσερα σύμβολα του αυτοκράτορα, το ξίφος, την αυτοκρατορική σφαίρα, το σκήπτρο και τη κορώνα. Ο αετός στηρίχτηκε σε μια χρυσή ασπίδα πάνω της ήταν ένα πεντάκτινο χρυσό αστέρι. Και στις δύο πλευρές η ασπίδα πλαισιώθηκε από δύο σημαίες με μαύρο, κόκκινο και χρυσό χρώμα.Το έμβλημα, εντούτοις, δεν κέρδισε ποτέ τη γενική αποδοχή.
Περισσότερα...