Μυκηναϊκός Πολιτισμός

Κατά την παράδοση, ιδρυτής των Μυκηνών ήταν ο Περσεύς, γιος του Διός και της Δανάης. Ο Περσεύς ανέθεσε στους μυθικούς Κύκλωπες, τους οικοδόμους της Τύρινθας, να του κτίσουν τα τείχη της ακροπόλεως. Γι αυτό κι ονομάστηκαν κυκλώπεια. Η περιοχή των Μυκηνών έχει κατοικηθεί ήδη από νεολιθικούς χρόνους χωρίς διακοπή έως την καταστροφή της από σεισμούς και πυρκαγιές το 1100 π.Χ.Η περιγραφή του Παυσανία είναι η τελευταία είδηση που έχουμε για της Μυκήνες προτού ανακαλυφθεί ξανά ο χώρος από τους θησαυροθήρες λόρδος Έλγιν και Sligo οι οποίοι κατέκλεψαν κατά καιρούς διάφορα αντικείμενα, ιδίως από τον θησαυρό του Ατρέως. Πραγματικές ανασκαφές άρχισαν μετά την ίδρυση του Ελληνικού κράτους.Οι ανασκαφές αποκάλυψαν την Πύλη των Λεόντων, βασιλικούς θολωτούς και θαλαμοειδείς τάφους, μέγαρο του ανακτόρου, υπόγεια κρήνη, κτήρια, εργαστήρια, κατοικίες κ.α. Έξω από τα τείχη βρίσκονται ίχνη μυκηναϊκών δρόμων καθώς και μυκηναϊκές γέφυρες. Παράλληλα με τους Μυκηναΐους κυριάρχησαν και οι Μινύες αρχαιότατο ελληνικό φύλο με γενάρχη τον Μινύα, γιο του Διός και της Ισιόνης ή γιος του Χρύση από το γένος του Σισύφου. Από τις αρχές της τρίτης π.Χ. χιλιετίας οι Μινύες εξαπλώθηκαν από την Λευκάδα μέχρι τον Καύκασο ως Αργοναύτες. Γιός του Μινύα ο Ορχομενός ίδρυσε τον Βοιωτικό Ορχομενό.

Υπάρχει το θησαυροφυλάκιο του Μινύα όπου εφύλαγαν το χρυσό και τα πλούτη που απέκτησαν από το εμπόριο και τις καλλιέργειες. Οι Μινύες εκτέλεσαν τιτάνια αποστραγγιστικά , αντιπλημμυρικά και αρδευτικά έργα στην Κωπαϊδα Παλιά η Κωπαϊδα ήταν μια λίμνη 200 τετραγωνικά χ.λ.μ. Με την αποξήρανση η περιοχή μετατράπηκε σε αγροτική καλλιέργεια. Για την επίβλεψη αυτού του κολοσσιαίου έργου είχαν κατασκευάσει φρούρια ακροπόλεις με σημαντικότερη την Άρνη. Αν κι ακρόπολη της Άρνης είναι επταπλάσια των Μυκηνών και δεκαπλάσια της Τύρινθας εν τούτοις παραμένει άγνωστη στο ευρύ κοινό.
Γενάρχης του φύλου των Αχαιών υπήρξε ο Αχαιός, πατέρας του ήταν ο Ξούθος ένας από τους γιούς του Πελασγού Δευκαλίωνος και της Πύρας. Οι Αχαιοί υπήρξαν οι κληρονόμοι και συνεχιστές του πολιτισμού των Μινωϊτών και των Πελασγών. Το κέντρο βάρους του Ελληνικού πολιτισμού από την Κρήτη πέρασε στην ηπειρωτική χώρα. Από τον 17° αιώνα οι Αχαιοί εξαπλώθηκαν στην Κρήτη .Αυτό ίσως οφειλόταν στην έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας 1650 π.Χ .Σχετικός με την αλλαγή ισχύος στο Αιγαίο είναι και ο μύθος του Θησέα ο οποίος απάλλαξε την πατρίδα του από την αποστολή 14 νέων κάθε χρόνο ως θησεία στον Μινώταυρο. Μετά την υποταγή της Κρήτης ακολουθεί ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ Άργους και Θήβας. (Εκστρατεία Επτά επί Θήβας). Μετά την επικράτηση των Αχαιών αρχίζει η πολύχρυση εποχή των Μυκηναΐων.
Οι Μυκηναΐοι έχτισαν επιβλητικές οχυρώσεις και ακροπόλεις όπου ήδη υπήρχαν Πελασγικά. Στα τεχνολογικά επιτεύγματα του Μυκ. Πολιτισμού κατατάσσονται η αποξήρανση της Στυμφαλίας, το φράγμα της Τϊρυνθας (μέχρι σήμερα προστατεύει τους κατοίκους από τις πλημμύρες .Είχαν κατασκευάσει κυκλώπειες γέφυρες και είχαν οδικό δίκτυο που εξυπηρετούσε την κρατική οργάνωση. Οι Μυκ. ήσαν δεινοί έμποροι και θαλασσοκρατούσαν. Ίδρυσαν αποικίες σ? όλη την Μεσόγειο ,Εύξεινο πόντο ,στα παράλια της Σύρο-Παλαιστίνης και της Λιβύης.
Οι Αχαιοί ίδρυσαν μια αυτοκρατορία χωρίς να έχει τον συγκεντρωτικό χαρακτήρα άλλων αυτοκρατοριών. Ήταν ένα είδος συνομοσπονδίας ανεξαρτήτων κρατών. Οι τοπικοί ηγεμόνες αναγνώριζαν στον αυτοκράτορα το δικαίωμα ασκήσεως εξωτερικής πολιτικής. Μ? αυτόν τον τρόπο μπόρεσε ο Αγαμέμνων να ξεσηκώσει όλα τα Αχαϊκά βασίλεια κατά των Τρώων .Η πολιτική ?διοικητική και στρατιωτική πρωτεύουσα των Αχαιών ήταν η πολύχρυσες Μυκήνες. Αιτία κατάρρευσης του Μυκ. Πολιτισμού υπήρξε ο Τρωικός πόλεμος . Οι βασιλικοί νεκροί των μεγαλοπρεπών θολωτών τάφων ανήκαν στην οικογένεια των Ατρειδών όπως περιγράφεται στα Ομηρικά έπη.