Tα σύμβολα της σημαίας: O δράκος στις σημαίες
Το σύμβολο του δράκου μέσα στους αιώνες:
Ο δράκος όπως τον βλέπουμε στη στήλη του Τραϊανού, χρησιμοποιήθηκε πρώτα από τους Δάκους. Οι Δάκοι παρίσταναν τον θεό Ζάλμοξη ή Γκεμπελεϊση σαν δράκο με το κεφάλι λύκου. Ο Αρριανός (95-175 μ.χ.) περιγράφει τις πρώτες σημαίες των Δάκων σαν μακρύ μανίκι. Ήταν πάνω σε κοντάρι τον κρατούσαν ιππείς και με την κίνηση του αναβάτη πετούσε σαν φίδι που σφύριζε στο αέρα. Αργότερα στην άκρη του κοίλου υφάσματος πρόσθεσαν το κεφάλι του δράκου. Μετά τους Δάκες τον δράκο πήραν οι σύμμαχοι τους Σαρμάτες, Πάρθοι, Σασσανίδες. Στην Scriptores Historiae Augustae, Aurelianus 28,4 αναφέρεται ότι όταν ο Αυρηλιανός ανακατέλαβε την Παλμήρα το 272 μ.χ. μέσα στα περσικά λάφυρα υπήρχαν και περσικές σημαίες με δράκους. Ο δράκος υιοθετήθηκε από τους Ρωμαίους τον 2ο αιώνα με την εισαγωγή των Σαρματών στον Ρωμαϊκό στρατό. Ο Αρριανός αναφέρει ότι χρησιμοποιήθηκαν από τους Σκύθες και πιθανώς εννοούσε τους Σαρμάτες. Οι Ρωμαίοι άρχισαν πρώτα να τον χρησιμοποιούν στα "ιππικά γυμνάσια" Ο Αρριανός περιγράφει τους δράκους ζωηρόχρωμους που φέρονταν στις παρελάσεις του ιππικού των Ρωμαίων. την ίδια εποχή οι λαοί των στεπών είχαν κεφάλια ζώων στα κοντάρια τους. Αναφέρεται ότι οι λεγεωνάριοι του Γαλερίου 253-268 είχαν παρελάσει με δράκους. Επίσης στα στρατεύματα το Αυρηλιανού το 270-275 υπήρχαν δρακονάριοι. Η Αψίδα του Γαλερίου χτίστηκε το 305 μετά την νίκη του Γαλερίου κατά των Περσών το 296-297. Στο πάνω αριστερό μέρος της αψίδας φαίνονται οι δράκοι που κρατούσε το ιππικό.
Ο Vegetius αναφέρει ότι στο τέλος του 4ου αιώνα χρησιμοποιείται ακόμη ο δράκος και αυτοί που τον φέρουν ονομάζονταν draconarii signiferi. Πρέπει να αναφερθεί ότι υπήρχαν λεγεωνάριοι aquilifer και draconarii signiferi. Το 357 μ.χ. περίπου οι αυτοκράτορες Κωνστάντιους και Ιουλιανός στέφθηκαν από δρακονάριους και κέντησαν τους προσωπικούς τους δράκους σε πορφυρό ύφασμα.
Ο Ammianus Marcellinus γράφει ότι οι δράκοι ήταν από πορφυρό υλικό και όταν κινούνταν στον αέρα από τους ιππείς σφύριζαν. Αργότερα ο δράκος έχασε τον χαρακτήρα του στολισμού και έγινε αναγκαίος για την μάχη. Στην μάχη του Argentorate (357) ο δράκος του Ιουλιανού έπαιξε σημαντικό ρόλο για την ανάκτηση και τον έλεγχο της μάχης. Τον 5ο αιώνα όπως προκύπτει από επιγραφές στο Πέρτζ και την Προυσία στην Τουρκία και από ένα ποίημα του Prudentius υπήρξε μια τάξη αποκαλούμενη draconum magister που αντικατέστησε τους signiferorum optio. Από την Κάλιαρι της Σαρδηνίας ξέρουμε έναν draconarius optio ενώ ο draconarius bearcus ήταν ένας υψηλόβαθμος δρακονάριος.
Ο μόνος δράκος που σώθηκε είναι ο δράκος του Niederbieber που βρέθηκε στο φρούριο Limes του Niederbieber στη Γερμανία, και χρονολογείται από τον 3ο αιώνα.
Στο εγχειρίδιο "Στρατηγικό" του αυτοκράτορα του Βυζαντίου και στρατηγού Μαυρικίου (582- 602) αναφέρεται ότι οι δρακονάριοι υπήρχαν ακόμη αυτή την εποχή. Δεν γίνεται όμως σαφές αν πρόκειται για στρατιωτικό σώμα ή για σχολή. Πάντως μετά τον 6ο αιώνα οι δρακονάριοι δεν υπάρχουν στον Βυζαντινό στρατό.
Μετά τον 6ο αιώνα ο δράκος ήταν σε χρήση στο Καύκασο και στη Γεωργία. Στην δύση ο Φράνκ υπό τον Καρλομάγνο μπορεί να τον υιοθέτησε πάλι. Έχουμε μια μινιατούρα εκείνης της εποχής, του 9ου αιώνα, από το Psalterium Aureum (MS St. Gall. Stift-Bib. 22, fol. 140, illustrating Psalm 59) που φέρεται ο δράκος από το βαρύ ιππικό.
Υπάρχουν αναφορές ότι χρησιμοποιήθηκε στη μάχη του Burford (752), του Hastings (1066), ήταν σε χρήση το (1138), χρησιμοποιήθηκε στην τρίτη σταυροφορία από τον Richard Couer deLane (1191), στη μάχη του Lewes 1216, το 1244 ο Ερρίκος Γ΄ κατασκεύασε σημαία από ερυθρό μεταξωτό ύφασμα σε σχήμα χρυσού δράκοντα με γλώσσα σαν φλόγα που κινείτο διαρκώς και μάτια από ζαφείρια. Χρησιμοποιήθηκε στη μάχη του Crecy (1346) και στη μάχη του Agincourt το 1415. Ο Owain Glyn Dwr χρησιμοποίησε το δράκο μέχρι 1404 κατά τη διάρκεια της επανάστασής του ενάντια στους Άγγλους. Τα χρώματα πράσινο και λευκό φαίνονται πιθανά ότι ήταν τα χρώματα της Ουαλίας και της δυναστείας Tudor. Αφού ο Tudor νίκησε τον Richard ΙΙΙ στο Bosworth το 1485 (πόλεμος των ρόδων), τοποθέτησε το δράκο πάνω στα χρώματά του το άσπρο και πράσινο. Αυτή ήταν αιτία της γέννησης της Ουαλέζικης σημαίας.
Τον Φεβρουάριο του 1959 καθιερώνετε επίσημα σαν σημαία της Ουαλίας.