ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Βιογραφίες Ανθολογούμενων Λογοτεχνών στα βιβλία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γυμνασίου - Λυκείου


Αμπατζόγλου Πέτρος (1931-2004)


Αμπατζόγλου Πέτρος

Σύντομο βιογραφικό για σχολική χρήση. Κατέβασε σε αρχείο

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1931 με καταγωγή από το Κέρκαγατς της Μικράς Ασίας από τον πατέρα του και από την Κωνσταντινούπολη από την μητέρα του. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο το 1950 και διορίστηκε μετά από διαγωνισμό στην Ηλεκτρική Εταιρεία Αθηνών - Πειραιώς, από όπου συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα λόγω της αδύναμης υγείας του το 1966. Το 1969 πήρε χορηγία από το ίδρυμα Φορντ και το 1973 επισκέφτηκε πανεπιστήμια των Η.Π.Α. με υποτροφία του Διεθνούς Προγράμματος Συγγραφέων του Πανεπιστημίου της Αϊόβα.

Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 από τις σελίδες της Νέας Εστίας και το 1962 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων Με το Μινώταυρο και στράφηκε αποκλειστικά στην πεζογραφία με εξαίρεση κάποιες μεταφραστικές απόπειρες σε περιοδικά. Το 1964 τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο για το έργο του Ισορροπία τρόμου.

Ο Πέτρος Αμπατζόγλου ανήκει στους έλληνες πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς. Βασικό χαρακτηριστικό της γραφής του είναι η απόλυτη κυριαρχία του φαντασιακού στοιχείου και του συνειρμού, σε βαθμό που καταλύει τόσο τις παραδοσιακές αφηγηματικές δομές όσο και την όποια χωροχρονική συνοχή στην εξέλιξη του μύθου. Μετά τα έργα των δεκαετιών του '70 και του '80, ο Αμπατζόγλου επιστρέφει στη ρεαλιστική γραφή της πρώτης φάσης του και γίνεται για πρώτη φορά δημοφιλής στο ευρύ κοινό, με τα μυθιστορήματα Παύλος και Ελένη και Μια συνηθισμένη μέρα.

Πηγές: Ε.ΚΕ.ΒΙ., Βικιπαίδεια

Ανθολογούνται στα σχολικά βιβλία:

Οι φωτογραφίες

 

 

Άλλα βιογραφικά

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1931. Εργάστηκε στην Ηλεκτρική Εταιρεία Αθηνών-Πειραιώς και στη ΔΕΗ, ως υπάλληλος δημοσίων σχέσεων, καθώς και σε διαφημιστική εταιρεία. Εξέδωσε βιβλία με μυθιστορήματα και διηγήματα, τα κυριότερα από τα οποία είναι τα εξής: Με το Μινώταυρο (1962), Ισορροπία του τρόμου (1964), Θάνατος μισθωτού (1971), Η γέννηση του Σούπερμαν (1972), Παραμύθια του Πέτρου (1974), Προσωπική αποκάλυψη (1978), Σημεία και τέρατα (1981), Τι θέλει η κυρία Φρίμαν (1987) κ.ά. Τιμήθηκε με το Κρατικό βραβείο για τα βιβλία του Ισορροπία του τρόμου και Τι θέλει η κυρία Φρίμαν.

 

Πηγή: Σχολικό βιβλίο γ' λυκείου

 

Ο Πέτρος Αμπατζόγλου γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από το Κέρκαγατς της Μικράς Ασίας από τον πατέρα του και από την Κωνσταντινούπολη από την μητέρα του. Τα πρώτα οχτώ χρόνια της ζωής του τα πέρασε με την οικογένειά του στο Νέο Ηράκλειο και το 1939 η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο κέντρο της Αθήνας, όπου ο πατέρας ασχολήθηκε με διαφόρων ειδών επιχειρήσεις (κέντρο διασκέδασης, θέατρο, αργυροχρυσοχοείο), όλες χωρίς επιτυχία και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής άνοιξε μεταφραστικό και δακτυλογραφικό γραφείο. Ο Αμπατζόγλου κινδύνεψε κατά την περίοδο αυτή να πεθάνει από αβιταμίνωση. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο το 1950 και διορίστηκε μετά από διαγωνισμό στην Ηλεκτρική Εταιρεία Αθηνών - Πειραιώς, από όπου συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα λόγω της αδύναμης υγείας του το 1966. Το 1964 παντρεύτηκε την αρχιτέκτονα Καίτη Παπανικολάου. Ασχολήθηκε επίσης με τη σύνταξη κειμένων στη διαφημιστική εταιρεία Έργον και μετά τη συνταξιοδότησή του έφυγε με τη γυναίκα του για το Λονδίνο, όπου πέρασε από τότε μεγάλο μέρος της ζωής του. Το 1969 πήρε χορηγία από το ίδρυμα Φορντ και το 1973 επισκέφτηκε πανεπιστήμια των Η.Π.Α. με υποτροφία του Διεθνούς Προγράμματος Συγγραφέων του Πανεπιστημίου της Αϊόβα. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 από τις σελίδες της Νέας Εστίας και το 1962 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων Με το Μινώταυρο και στράφηκε αποκλειστικά στην πεζογραφία με εξαίρεση κάποιες μεταφραστικές απόπειρες σε περιοδικά. Το 1964 τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο για το έργο του Ισορροπία τρόμου. Ο Πέτρος Αμπατζόγλου ανήκει στους έλληνες πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς. Βασικό χαρακτηριστικό της γραφής του είναι η απόλυτη κυριαρχία του φαντασιακού στοιχείου και του συνειρμού, σε βαθμό που καταλύει τόσο τις παραδοσιακές αφηγηματικές δομές όσο και την όποια χωροχρονική συνοχή στην εξέλιξη του μύθου.

 

Πηγή: Ε.ΚΕ.ΒΙ

Εργογραφία

 

Ι.Διηγήματα

Με το Μινώταυρο. Αθήνα, 1962.

ΙΙ.Νουβέλες

Ισορροπία τρόμου. Αθήνα, 1964.

Θάνατος μισθωτού. Αθήνα, 1971.

Η γέννηση του Σούπερμαν. Αθήνα, 1972.

Σημεία και τέρατα. Αθήνα, Κέδρος, 1981.

ΙΙΙ.Αφηγήματα

Παραμύθια του Πέτρου. Αθήνα, 1974.

Προσωπική αποκάλυψη. Αθήνα, 1978.

ΙV. Μυθιστορήματα

Τι θέλει η κυρία Φρίμαν. Αθήνα, Κέδρος, 1987.

Μια συνηθισμένη μέρα. Αθήνα, Κέδρος, 1992.

Παύλος και Ελένη. Αθήνα, Κέδρος, 1990.

Στη σιωπή του έρωτα. Αθήνα, Κέδρος, 1997.

 



 

ΕΚΕΒΙ ΕΚΕΒΙ

Βιβλιοnet Βιβλιοnet

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ