ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Βιογραφίες Ανθολογούμενων Λογοτεχνών στα βιβλία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γυμνασίου - Λυκείου


Δροσίνης Γεώργιος (1859-1911)


Γεώργιος Δροσίνης

Σύντομο βιογραφικό για σχολική χρήση. Κατέβασε σε αρχείο

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1859. Σπούδασε Νομική και, με σύσταση του Νικολάου Πολίτη, Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ιστορία Καλών Τεχνών και ξένης φιλολογίας στη Γερμανία (Λειψία, Δρέσδη, Βερολίνο 1885-1888). Επέστρεψε στην Αθήνα και από το 1889 ως το 1897 υπήρξε διευθυντής του περιοδικού της Εστίας, που ο ίδιος μετέτρεψε σε εφημερίδα το 1894. Το 1899 μαζί με τον Δημήτριο Βικέλα ίδρυσαν τον Σύλλογο προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, όπου εξέδωσε λογοτεχνικά έργα, λαογραφικές και άλλες μελέτες.

Στον χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1879 με ποιήματά του στο περιοδικό Ραμπαγάς. Με τις πρώτες του ποιητικές συλλογές εντάχτηκε στους νεωτεριστές ποιητές που απομακρύνθηκαν από το πομπώδες ύφος των Αθηναίων ρομαντικών της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής. Αργότερα προσχώρησε στη γενιά του 1880, ενώ συνέχισε να δημοσιεύει ποιήματα ως το 1930. Πέθανε στην Κηφισιά το 1951.

Ο Γεώργιος Δροσίνης εντάσσεται στους ποιητές της νέας Αθηναϊκής Σχολής, κυρίως λόγω της δημοτικής γλώσσας και της απλότητας της έκφρασης της ποίησής του, καθώς και των επιρροών που δέχτηκε από τους παρνασσιστές Γάλλους ποιητές και την παρνασσική ποίηση του Παλαμά. Τα ποιήματά του διακρίνονται για τη χάρη και την κομψότητα στη μορφή και πολλά έχουν ειδυλλιακό και φυσιολατρικό περιεχόμενο. Ο Δροσίνης δεν είναι ποιητής με ιδιαίτερες κοινωνικές ανησυχίες και προβληματισμούς. Είναι ένας παρατηρητής της φύσης, της γραφικότητας και της ειδυλλιακής ζωής.   Την ποίηση του Δροσίνη, επισημαίνει ο Λίνος Πολίτης, διακρίνει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η εμμονή στη λεπτομέρεια. Μερικά ποιήματά του μελοποιήθηκαν και το ποίημα «Η ανθισμένη αμυγδαλιά» έχει γίνει λαϊκό τραγούδι. Στην πεζογραφία του επηρεασμένος από τον Εμμανουήλ Ροΐδη, τον Νικόλαο Πολίτη και τον Άγγελο Βλάχο, αλλά και από τις σπουδές του στη Γερμανία επέλεξε συχνά θέματα από τη ζωή στην ελληνική επαρχία προτάσσοντας μια ειδυλλιακή αντιμετώπισή της. Τοποθετείται έτσι στην πρώτη φάση της ηθογραφικής πεζογραφίας στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας.

 

Ανθολογούνται στα σχολικά βιβλία:

Θαλασσινά τραγούδια

Τα πρωτοβρόχια

 

 

Εκτενέστερο βιογραφικό

Ο Γεώργιος Δροσίνης καταγόταν από οικογένεια αγωνιστών του Μεσολογγίου και γεννήθηκε στην Αθήνα. Τις εγκύκλιες σπουδές του παρακολούθησε στη Βαρβάκειο Σχολή και το Λύκειο Σουρμελή. Σπούδασε Νομική και, με σύσταση του Νικολάου Πολίτη, Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ιστορία Καλών Τεχνών και ξένης φιλολογίας στη Γερμανία (Λειψία, Δρέσδη, Βερολίνο 1885-1888). Επέστρεψε στην Αθήνα και από το 1889 ως το 1897 υπήρξε διευθυντής του περιοδικού της Εστίας, που ο ίδιος μετέτρεψε σε εφημερίδα το 1894. Την ίδια περίοδο διηύθυνε επίσης τα περιοδικά Εθνική Αγωγή και Μελέτη (που ίδρυσε επίσης). Το 1899 μαζί με τον Δημήτριο Βικέλα ίδρυσαν τον Σύλλογο προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, όπου εξέδωσε λογοτεχνικά έργα, λαογραφικές και άλλες μελέτες. Στον χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1879 με ποιήματά του στο περιοδικό Ραμπαγάς. Στην πρώτη φάση της λογοτεχνικής παραγωγής του ανήκουν οι συλλογές Ιστοί αράχνης (1880) και Σταλακτίται (1881), με τις οποίες εντάχτηκε στους νεωτεριστές ποιητές που απομακρύνθηκαν από το πομπώδες ύφος των αθηναίων ρομαντικών της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής. Με τις συλλογές Ειδύλλια (1884) και Γαλήνη (1902) προσχώρησε στη γενιά του 1880, ενώ συνέχισε να δημοσιεύει ποιήματα ως το 1930 με τη συλλογή Βραδιάζει, καθώς επίσης διηγήματα και μυθιστορήματα. Πέθανε στην Κηφισιά το 1951.

Ο Γεώργιος Δροσίνης εντάσσεται στους ποιητές της νέας Αθηναϊκής Σχολής, κυρίως λόγω της δημοτικής γλώσσας και της απλότητας της έκφρασης της ποίησής του, καθώς και των επιρροών που δέχτηκε από τους παρνασσιστές Γάλλους ποιητές και την παρνασσική ποίηση του Παλαμά. Τα ποιήματά του διακρίνονται για τη χάρη και την κομψότητα στη μορφή και πολλά έχουν ειδυλλιακό και φυσιολατρικό περιεχόμενο. Ο Δροσίνης δεν είναι ποιητής με ιδιαίτερες κοινωνικές ανησυχίες και προβληματισμούς. Είναι ένας παρατηρητής της φύσης, της γραφικότητας και της ειδυλλιακής ζωής. Την ποίηση του Δροσίνη, επισημαίνει ο Λίνος Πολίτης, διακρίνει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η εμμονή στη λεπτομέρεια. Μερικά ποιήματά του μελοποιήθηκαν και το ποίημα «Η ανθισμένη αμυγδαλιά» έχει γίνει λαϊκό τραγούδι. Στην πεζογραφία του επηρεασμένος από τον Εμμανουήλ Ροΐδη, τον Νικόλαο Πολίτη και τον Άγγελο Βλάχο, αλλά και από τις σπουδές του στη Γερμανία επέλεξε συχνά θέματα από τη ζωή στην ελληνική επαρχία προτάσσοντας μια ειδυλλιακή αντιμετώπισή της. Τοποθετείται έτσι στην πρώτη φάση της ηθογραφικής πεζογραφίας στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας.

 

Εργογραφία

 

Ι.Ποίηση

• Ιστοί αράχνης. Αθήνα, τυπ.Ανδρέα Κορομηλά, 1880.

• Σταλακτίται. Αθήνα, τυπ.Ανδρέα Κορομηλά, 1881.

• Ειδύλλια. Αθήνα, τυπ.Αττικού Μουσείου, 1884.

• Αμάραντα. Αθήνα, τυπ.Γ.Κασδόνη Εστία, 1890.

• Γαλήνη (1891-1902). Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1902.

• Φωτερά Σκοτάδια (1903-1914). Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1915.

• Κλειστά βλέφαρα (1914-1917). Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1918.

• Πύρινη Ρομφαία - Αλκυονίδες (1912-1921). Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1921.

• Το μοιρολόι της ΄Ομορφης. Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1927.

• Θα βραδιάζη (1915-1922). Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1930.

• Είπε (1912-1932). Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1932.

• Φευγάτα χελιδόνια (1911-1935). Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1936.

• Σπίθες στη στάχτη. Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1940.

• Λαμπάδες. Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1947.

ΙΙ.Πεζογραφία

• Αγροτικαί επιστολαί. Αθήνα, τυπ.Κορίννης, 1882

• Οδοιπορικές εντυπώσεις: Τρεις ημέρες εν Τήνω. Αθήνα, τυπ.Κορίννης, 1883.

• Ο Μπαρμπα Δήμος· Διηγήσεις αγωνιστού. Αθήνα, Κασδόνης, 1884.

• Διηγήματα και αναμνήσεις. Αθήνα, τυπ. Αν. Κων/νίδου , 1886.

• Αμαρυλλίς (νουβέλα). Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1886.

• Το βοτάνι της αγάπης. Αθήνα, Π.Ματιάτος, 1901.

• Παιδικά παραμύθια·α΄. Ως παραμύθια. Αθήνα, Εστία, 1902.

• Διηγήματα των αγρών και της πόλεως. Αθήνα, Π.Ματιάτος, 1904.

• ΄Ερση. Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1922.

• Ελληνική Χαλιμά· Τα ωραιότερα παραμύθια του ελληνικού λαού· α σειρά. Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1921.

• Ελληνική Χαλιμά· Τα ωραιότερα παραμύθια του ελληνικού λαού· β σειρά. Αθήνα: Ι.Ν.Σιδέρης, 1926.

• Η πεντάμορφη (μελέτη). 1924.

• Σκόρπια φύλλα της ζωής μουΑ΄. Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1940.

• Σκόρπια φύλλα της ζωής μουΑ΄-Δ΄. Αθήνα, Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, 1982-1986.

• Ειρήνη. Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1945.

• Το ανθισμένο ξύλο· Τρεις εικόνες. Αθήνα, Δημητράκος, 1948.

• Αι Μέλισσαι. Αθήνα, Συλλ. Ωφελ. Βιβλίων, 1901.

• Αι όρνιθες. Αθήνα, Συλλ. Ωφελ. Βιβλίων, 1903.

• Το ψάρεμα. Αθήνα, Συλλ. Ωφελ. Βιβλίων, 1904.

• Συλλογή φυσικής ιστορίας. Αθήνα, Συλλ. Ωφελ.Βιβλίων, 1905.

• Οι τυφλοί. Αθήνα, Συλλ. Ωφελ. Βιβλίων, 1906.

• Ο κυνηγός. Αθήνα, συλλ. Ωφελ. Βιβλίων, 1907.

• Η σκοπευτική άσκησις του έθνους. Αθήνα, Συλλ. Ωφελ. Βιβλίων, 1907.

ΙΙΙ.Μελέτες- Επιμέλειες εκδόσεων.

• Νεοελληνικά αναγνώσματα1-3. Αθήνα, 1884. (μαζί με τον Γ.Κασδόνη).

• Τα ωραιότερα δημοτικά δίστιχα. Αθήνα: Ι.Ν.Σιδέρης,1924.

• Η Πεντάμορφη. Αθήνα: Ι.Ν.Σιδέρης, 1927.

ΙV.Θέατρο

• Παράδοξος γάμος ·· Κωμωδία μονόπρακτος. Αθήνα,τυπ.Βαρβαρρήγου, 1878.

• Το Μήλον· Κωμωδία. Κατά μίμησιν του Theodore de Banville. ΕστίαΙΗ΄, 12/8/1884, αρ.450, σ.518-521 και 451, 535-539.

V. Συγκεντρωτικές εκδόσεις

• Ο ποιητής και η μνήμη· Ανέκδοτα χειρόγραφα: Ποιήματα - Γράμματα· Πρόλογος Κ.Θ.Δημαρά – Κείμενα Καίτης Βιθυνού – Μάνου. Αθήνα, Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, 1989.

• Άπαντα Α΄· Ποίηση (1880-1902) · Φιλολογική επιμέλεια Γιάννη Παπακώστα. Αθήνα, Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, 1995.

• Άπαντα Β΄· Ποίηση (1903-1922) · Φιλολογική επιμέλεια Γιάννη Παπακώστα. Αθήνα, Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, 1996.

• Άπαντα Γ΄·Ποίηση (1923-1940) · Φιλολογική επιμέλεια Γιάννη Παπακώστα. Αθήνα, Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων, 1996.

• Άπαντα Δ΄· Πεζά (1882-1886) · Φιλολογική επιμέλεια Γιάννη Παπακώστα. Αθήνα, Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων, 1997.

• Άπαντα Ε΄· Πεζά (1887-1904) · Φιλολογική επιμέλεια Γιάννη Παπακώστα. Αθήνα, Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων,

• Άπαντα Στ΄· Πεζά (1922-1948) · Φιλολογική επιμέλεια Γιάννη Παπακώστα. Αθήνα, Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων, 1998.

• Άπαντα Ζ΄· Σκόρπια φύλλα της ζωής μου · Φιλολογική επιμέλεια Γιάννη Παπακώστα. Αθήνα, Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων,

• Άπαντα Η΄· Παιδικά · Φιλολογική επιμέλεια Γιάννη Παπακώστα. Αθήνα, Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων,

• Άπαντα Θ΄·Ημερολόγια · Φιλολογική επιμέλεια Γιάννη Παπακώστα. Αθήνα, Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων,

• Άπαντα Ι΄· Σύμμεικτα · Φιλολογική επιμέλεια Γιάννη Παπακώστα. Αθήνα, Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων.

 

Πηγή: Ε.ΚΕ.ΒΙ



 

ΕΚΕΒΙ Bιογραφικό σημείωμα [πηγή: Εθνικό Κέντρο Βιβλίου]

Βικιπαίδεια Δροσίνης Γ.

ΠΟ.Θ.Ε.Γ. Δροσίνης

Ψηφίδες, Πρόσωπα και θέματα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας ψηφίδες

Άκουσε το τραγούδι «Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά» σε ποίηση Γ. Δροσίνη αμυγδαλιά