Καρούζος Χρήστος (1900-1967)
Σύντομο βιογραφικό για σχολική χρήση. Κατέβασε σε αρχείο 
«…μας δείχνουν το σωστό δρόμο οι σύγχρονοι πραγματικοί καλλιτέχνες που συγκινούνται παντού όπου συναντήσουν την ποιότητα, χωρίς να σκοτίζονται σε ποιο είδος της τέχνης ανήκει.»
Ο Χρήστος Καρούζος καταγόταν από την Άμφισσα και υπήρξε διακεκριμένος αρχαιολόγος και ακαδημαϊκός. Σπούδασε κλασική φιλολογία και αρχαιολογία στην Αθήνα, στο Μόναχο και στο Βερολίνο.
Άνθρωπος με ευαισθησία και ευρύτατη καλλιέργεια, άφησε σημαντικές εργασίες, που δείχνουν μια σπάνια ικανότητα στο να κατανοεί το πνευματικό περιεχόμενο των καλλιτεχνικών έργων που περιγράφει και να τα χρησιμοποιεί για τον φωτισμό γενικών καλλιτεχνικών ρευμάτων. H πρώτη του μελέτη με τίτλο Ο Ποσειδών του Αρτεμισίου για το ομώνυμο άγαλμα θα τον κάνει γνωστό διεθνώς. Είχε νωρίτερα ασχοληθεί και με μεταφράσεις διαφόρων έργων.
Στην κατοχή αναλαμβάνει τη διεύθυνση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας. Την περίοδο αυτή θα βοηθήσει στη διάσωση των αρχαίων ευρημάτων, ενώ μετά τον πόλεμο εξέδωσε μια έκθεση σχετικά με τις καταστροφές και τις απώλειες αρχαίων αντικειμένων που έγιναν κατά την διάρκεια του πολέμου. Το 1945 ξεκίνησε εργασίες επανέκθεσης των αρχαίων, κάτι που τελικά ολοκληρώθηκε το 1964.
Ο Καρούζος υπήρξε μια από της μορφές που επηρέασαν την πνευματική ζωή του τόπου. Για την προσφορά του έλαβε διάφορες τιμητικές διακρίσεις. Ανακηρύχθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βασιλείας στην Ελβετία, εξελέγη μέλος της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών, της Ακαδημίας Αθηνών και των Αρχαιολογικών Ινστιτούτων του Βερολίνου και της Βιέννης.
Επιμέλεια: Κωνσταντίνα Σάιτ
Ανθολογούνται στα σχολικά βιβλία:
Άλλα βιογραφικά
Ο Χρήστος Καρούζος (1900-1967) καταγόταν από την Άμφισσα και υπήρξε διακεκριμένος αρχαιολόγος. Από το 1942 ως το 1964 ήταν διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών. Από τις μεγαλύτερες προσφορές του ήταν η διαφύλαξη των αρχαιολογικών μας θησαυρών στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, καθώς και η αναδιοργάνωση και ο εκσυγχρονισμός του Μουσείου. Άνθρωπος με ευαισθησία και ευρύτατη καλλιέργεια, άφησε σημαντικές εργασίες, που δείχνουν μια σπάνια ικανότητα στο να κατανοεί το πνευματικό περιεχόμενο των καλλιτεχνικών έργων που περιγράφει και να τα χρησιμοποιεί για τον φωτισμό γενικών καλλιτεχνικών ρευμάτων.
Πηγή: Σχολικό βιβλίο β' λυκείου
Ο Χρήστος Καρούζος ήταν Έλληνας αρχαιολόγος και ακαδημαϊκός. Γεννήθηκε στην Άμφισσα το 1900 και πέθανε στην Αθήνα τον Μάρτιο του 1967. Το 1916 εγγράφεται στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, ενώ θα προσχωρήσει και στον Εκπαιδευτικό Όμιλο. Σπούδασε κλασσική φιλολογία και αρχαιολογία. Το 1919 προσλαμβάνεται στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, ως επιμελητής, ενώ παίρνει το πτυχίο του το 1921. Μεταξύ 1928 και 1930 συνεχίζει με σπουδές στο Μόναχο και στο Βερολίνο.
Υπήρξε διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Το 1955 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1931 παντρεύτηκε τη Σέμνη Παπασπυρίδη.
Ο Καρούζος υπήρξε μια από της μορφές που επηρέασαν την πνευματική ζωή του τόπου. Για την προσφορά του έλαβε διάφορες τιμητικές διακρίσεις. Ανακηρύχθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βασιλείας (Ελβετία). Το 1955 εξελέγεται μέλος της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών και της Ακαδημίας Αθηνών, με την οποία όμως διαφώνησε στο θέμα της μεταρρύθμισης στην παιδεία. Του απονεμήθηκε ο Ταξιάρχης του Φοίνικα, ενώ υπήρξε και μέλος των Αρχαιολογικών Ινστιτούτων του Βερολίνου και της Βιέννης.
Πηγή: ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ
Εργογραφία
Δελφοί, Ερμής
Αρχαία τέχνη, Ερμής
Αριστόδικος, Κρήνη
Περικαλλές άγαλμα εξεποίησ' ουκ αδαής, Ερμής
Dante, Ερμής
